σε φόρεσα

σε φόρεσα κατάσαρκα

κι ας ήξερα

πως ήσουν ρούχο δανεικό,

κι ας ήξερα

πως δε θα βγάλω το χειμώνα.

Ανιαρή

η μονιμότης άλλωστε.

αδυναμία μου μεγάλη

αγαπητοί μου φίλοι και φίλες όπως ίσως σας έχω ξαναπεί μια από τις μεγάλες μου αδυναμίες όταν κάνω shopping είναι τα παπούτσια (πρώτα ) και έπονται οι τσάντες .

Νομίζω είναι και αδυναμίες των περισσότερων γυναικών.

Τώρα, για όσους από τους άνδρες αναγνώστες μας βιαστούν να πουν ότι δεν τους αφορά η ανάρτηση, θεωρώντας την άκρως γυναικεία , ας το ξανασκεφτούν . Όλοι σας έχετε αγαπημένες γυναίκες δίπλα σας , οπότε μια ματιά θα είναι χρήσιμη

(εννοώ : Κάντε κανένα δωράκι , γιορτές έρχονται ) ...

Ιδού λοιπόν πρωτότυπες ιδέες για τσάντες :

• δυο ρετρό προτάσεις - τσάντες .

Ξαναφέρνουν στο νου τα κασετόφωνα και τις παλιές κασέτες εφηβικών χρόνων - Ιδανικές για όσες νοσταλγούν τις παλιές εποχές της κασέτας , της εκδρομής, του πειρατικού ραδιόφωνου και του πάρτυ ( ηλικίες δε θίγουμε ...νοσταλγούμε απλώς ) .

• Η διάφανη τσάντα :

μια ακόμα ιδέα για τσάντα που είναι διπλά χρήσιμη : 1. είναι διάφανη -άρα , κερδίζεις πολύτιμο χρόνο στον έλεγχο του αεροδρομίου - και καθώς είμαστε ταξιδιάρικα πουλιά , μας βολεύει . 2.η διάφανη τσάντα δίνει μήνυμα - Την κρατάτε με νόημα και δηλώνετε : καθαρός ουρανός , αστραπές δε φοβάται - τους καιρούς τους δύσκολους που ζούμε , που υπάρχει τόση καχυποψία και σκάνδαλα γύρω μας , είναι σημαντικό να περπατάς με το κούτελο ψηλά , δηλώνοντας : είμαι καθαρή , δεν έχω τίποτα να κρύψω . Γιατί όσοι και όσες κρύβουν....μια μέρα αποκαλύπτονται - κοινώς βγαίνουν τα άπλυτα στη φόρα .

• η τσάντα - πληκτρολόγιο

για όσες είναι ιδιαίτερα hi - tech , κοινώς κολλημένες με την τεχνολογία , η τσάντα- πληκτρολόγιο είναι ιδανική λύση .Κουβαλάτε την τεχνολογία μαζί σας. Και επειδή καλά γνωρίζω ότι όλες κρύβουμε ένα παιδί μέσα μας , να και δυο ιδέες που μας γυρίζουν στα παιδικά μας χρόνια :

• η τσάντα Lego , σε ωραίο χρώμα

• και η τσάντα κύβος του Rubic, που φοριέται με παιχνιδιάρικη διάθεση και ασορτί κορδέλα

• τέλος , η τσάντα - καρπούζι

πρόταση που δίνει πολλαπλά μηνύματα :

1. λατρεύω τη φύση και τρώω υγιεινά
2. δε χωρούν δύο καρπούζια σε μια μασχάλη ( σπουδαιότατο μήνυμα )
3. Φοριέται το καλοκαίρι με τα κατάλληλα αξεσουάρ ( θα πρότεινα σκουλαρίκια κερασάκια για συμπλήρωμα ) αλλά και το χειμώνα - για πρωτοτυπία - δίνοντας το μήνυμα

' εδώ είναι καλοκαίρι πάντα' ή 'πέρα βρέχει' αν είσαι κοντά μου .

ελπίζω να βρήκατε τις προτάσεις μου ενδιαφέρουσες .

περιμένω να μάθω τις προτιμήσεις σας .

Πόσο μας αρέσουν τα σκάνδαλα...

Ερωτικά σκάνδαλα, οικονομικά σκάνδαλα, πολιτικά σκάνδαλα...πόσο μας αρέσουν..

Και πόσο εύκολο είναι φτιάξει κανείς ένα σκάνδαλο: φθάνει ένα σαλαμάκι και λίγη πίκρα και...να 'το!

Απολαυστικό τραγούδι, έξυπνο χιούμορ και με ηθικό δίδαγμα: αποφύγετε τέτοιες εκδικητικές κινήσεις, γιατί κι αυτός ακόμη περιμένει..

Πάνος Μουζουράκης, νέος καλλιτέχνης, perfomer με πρωτοποριακό στυλ (και δικός μας, καθώς ξεκίνησε από Θεσσαλονίκη). Για περισσότερες πληροφορίες (http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=News&file=article&sid=1131) και (http://www.avopolis.gr/greviews/default.asp?ID=3339).

αγκαλίτσα

Κυριακή πρωί .

ζεσταίνω νερό για καφέ .

τι ωραία μέρα !

καφές , εφημερίδες .

-ησυχία -

βολεύομαι στον καναπέ, με την κούπα του καφέ στο χέρι

και ετοιμάζομαι να πραγματοποιήσω το Κυριακάτικο όνειρο .

αλίμονο -

εμφανίζεται ο μικρός με τις γαλάζιες πυτζάμες του

και με γυαλιστερά ματάκια .

ο πυρετός και ο βήχας παρεούλα

και οι γαλάζιες πυτζαμούλες να γαντζώνονται επάνω μου .

- μαμά αγκαλίτσα -

και πέρασε η Κυριακή

με τις γαλάζιες πυτζαμούλες προέκταση των χεριών μου

και τον μαμά αγκαλίτσα

τσάι του βουνού με μέλι στον καναπέ .

το αναβληθέν Κυριακάτικο όνειρο

ατενίζει με τρόμο την επέλαση της Δευτέρας .

Πες μου...πού παίζουν τα παιδιά?

20 Νοεμβρίου: Παγκόσμια Ημέρα των Δικαιωμάτων των Παιδιών. Μάλλον δε χρειάζεται να πούμε ποια είναι τα δικαιώματά τους, γιατί όλοι/ες τα ξέρουμε. Κι αν δεν τα ξέρουμε, τα νιώθουμε. Κι αν δεν τα νιώθουμε, απλά χαμογελάμε όταν βλέπουμε ένα παιδάκι να παίζει.

Μια ερώτηση μόνο, φίλοι/ες, θέλω να σας κάνω:

"Oh, I know we've come a long way, We're changing day to day, But tell me, where do the children play?"

(Ξέρω, έχουμε προοδεύσει, Αλλάζουμε μέρα με τη μέρα, Αλλά πες μου, πού παίζουν τα παιδιά??)

Κι αν απαντήσουμε με ευκολία..τότε ζούμε σε ένα πραγματικά ευτυχισμένο και ελπιδοφόρο κόσμο...

μπλε ριγέ

Με φόρεσες συνειδητά,

με διάλεξες απ' όλα τ' άλλα τα πουκάμισα.

Κι αναρωτιέμαι -

ήταν η σκούρη ρίγα η αφορμή

ή το ξεθυμασμένο άρωμα ;

Για αυτούς/ές που αναρωτιούνται αν άξιζε.

17 Νοέμβρη: ημέρα ιστορική για τη σύγχρονη δημοκρατία..Αναρωτιέμαι πώς είναι αυτή η μέρα για κάποιους/ες αγωνιστές/τριες του τότε, που δεν εξαργύρωσαν τον αγώνα τους με μία ακριβοπληρωμένη καρέκλα. Πώς να νιώθουν άραγε βλέποντας τη δημοκρατία μας σήμερα, υπέρ της οποίας αγωνίστηκαν με όραμα?

Άραγε πώς να νιώθουν βλέποντας νέους/ες να μην τολμούν να μιλήσουν, όχι λόγω μιας παράνομης δικτατορίας αλλά μίας "νόμιμης δημοκρατίας" της αρπαχτής, της αραχτής και της αναξιοκρατίας?

Άραγε, τι να θυμούνται όταν περνάνε μπροστά από το Πολυτεχνείο και βλέπουν την αγωνία στα μάτια φοιτητών/τριών για το μέλλον και την απογοήτευση μερικών που δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν σε ένα ακριβό και απολύτως απαραίτητο μεταπτυχιακό?

Άραγε θυμώνουν όταν ο αγώνας για ιδεώδη σήμερα ερμηνεύεται σαν ευκαιρία για ξεσπάσματα αδικαιολόγητης βίας και εκδηλώσεις παρανοϊκής ισχύος?

Άραγε τι να σκέφτονται, βλέποντας τα «δημοκρατικά» δελτία ειδήσεων στα Μ.Μ.Ε. που είναι φιμωμένα και κατευθυνόμενα από «δημοκρατικές» εξουσίες?

Άραγε, τι να αισθάνονται, βιώνοντας τον ξεπεσμό των οραμάτων και των ιδεών και την κυριαρχία του βολέματος και του χρήματος?

Άραγε πού βρίσκουν τη δύναμη να μη φωνάξουν αγανακτισμένοι/ες ότι δεν αντέχουν να βλέπουν τον αγώνα τους να ξεφτιλίζεται κάθε μέρα?

Άραγε, αξίζει εντέλει να είσαι ήρωας, όταν η μνήμη του αγώνα σου είναι απλά η αφορμή για κοσμικά σουαρέ και στεφάνια με εξωτικά λουλούδια πληρωμένα από ένα υπό πτώχευση κράτος?

Για αυτούς/ες που αναρωτιούνται… ένα μεγάλο Ευχαριστώ! Κι ένα ειλικρινές Συγγνώμη….

Και οι άνδρες θα μπορούσαν..

(σε συνέχεια της σκέψης της Εύης μας)...

Σκέφτομαι ότι πολλές φορές οι γυναίκες έχουμε αδικήσει τις ικανότητες των αγαπημένων μας ανδρών.

Πραγματικά, πιστεύω ότι οι άνδρες θα μπορούσαν

με τις σωστές οδηγίες, να κρατούν την τουαλέτα καθαρή.

Να ψωνίζουν σωστά και χωρίς τις στυλιστικές συμβουλές μας.

Να είναι συναρπαστικοί στο σπίτι,

και με λίγη παρότρυνση, να βοηθούν στην κουζίνα,

και να βάζουν τα ρούχα στη θέση τους.

Σε γενικές γραμμές, είναι άδικο να λέμε ότι δεν καταλαβαίνουν τις σκέψεις μας

Υπάρχει όμως κάτι που ποτέ δεν θα καταφέρουν οι άνδρες....

κι αυτό είναι...

σε περίπτωση που η μαμά τους δε σας συμπαθεί...

να την κάνουν να σας συμπαθήσει...

(Μετάφραση της παραπάνω πρόσκλησης: Σας καλούμε στο γάμο του τέλειου γιου μου, του γιατρού, με την φτηνιάρα τσούλα, της οποίας το όνομα μου διαφεύγει αυτή τη στιγμή. H μεγαλύτερη καταστροφή στην ιστορία της οικογένειας μας θα γίνει το Σεπτέμβριο 8 στις 9μ.μ και σίγουρα θα καταλήξει σε διαζύγιο. Ελπίζουμε ακόμη να ακυρωθεί εγκαίρως. Η αποκρουστική, απογοητευτική και τραυματική τελετή θα συνεχιστεί με δείπνο, στο οποίο θα σερβιριστούν φιστίκια, καθώς η ακατονόμαστη έχει αλλεργία σε αυτά).

Να σας θυμίσω, άλλωστε, ότι μανούλα είναι μόνο μία. Γκρρρρ!!!

οι γυναίκες μπορούν

οι γυναίκες μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο,

να βάλουν τη δική τους μοναδική πινελιά

σε ό,τι γκρίζο και

μουντό

μας κάνει να κατσουφιάζουμε .

δείτε πόσο απλό είναι :

επίσης ένα άλλο μεγάλο γυναικείο προσόν είναι το νοικοκύρεμα -

αυτό που λέμε κάθε πράγμα μπαίνει στη θέση του , όπως εδώ : αλλά και η προνοητηκότης - γιατί όπως όλοι καλά γνωρίζουμε των φρονίμων τα παιδιά..... όπως εδώ : άψογη σχέση με νέες τεχνολογίες

και προσαρμογή στις καθημερινές ανάγκες : αξιοποίηση των δυνατοτήτων

και του υπάρχοντος κεφαλαίου χωρίς περιττές σπατάλες

και πάνω απ' όλα σωστές,

κατανοητές,

αναλυτικές

οδηγίες χρήσης :

οπότε όπως είδατε και με αποδείξεις

- οι γυναίκες μπορούν.

trust them

Κοινωνικός Αποκλεισμός: Η ιστορία από την άλλη μεριά!

Ένα διαφορετικό μάθημα θα γίνει την Παρασκευή 13/11/2009, στις 18.00 στην αίθουσα 106 του νέου κτιρίου της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. στο μάθημα του Κοινωνικού Αποκλεισμού του τμήματος Ψυχολογίας του Α.Π.Θ.

Δίνοντας το βήμα στα ιδρυτικά μέλη της Πανελληνίας Επιτροπής (Πρώην) Χρηστών και Επιζώντων της Ψυχιατρικής, ο Αναπληρωτής Καθηγητής του τμήματος Ψυχολογίας του Α.Π.Θ. Μπαϊρακτάρης Κωνσταντίνος, σε συνεργασία με το Πρόγραμμα Προαγωγής Αυτοβοήθειας με επιστημονικό Υπεύθυνο το Φοίβο Ζαφειρίδη, επιδιώκουν να δώσουν στην πράξη για μια ακόμη φορά ένα καλό "μάθημα" στους "ειδικούς" και να ταράξουν τα λιμνάζοντα θολά νερά του "ψυχοπάζαρου", όπως (καλώς κατά τη γνώμη μου) αποκαλούν την κερδοφόρα -και πολλές φορές άκρως επικίνδυνη για τους ανθρώπους- "αγορά" της ψυχικής υγείας.Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που ο κύριος Μπαϊρακτάρης και οι φίλοι από το Πρόγραμμα Προαγωγής Αυτοβοήθειας τολμούν να φωνάξουν μια διαφορετική άποψη για τα θέματα ψυχικής ευημερίας...

Σας επισυνάπτω αυτούσια την πρόσκληση και σας περιμένω κι εγώ εκεί!Γιατί είναι καλό να ακούσουμε την ιστορία και από την άλλη μεριά..

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Ο κυρίαρχος επιστημονικός λόγος, δηλαδή ο Λόγος των Ειδικών εδώ και αιώνες αναπαράγεται μονοδιάστατα σε πολλούς κλάδους, μέσω και της εξαναγκαστικής σιωπής των υποκειμένων στα οποία αναφέρεται. Αυτό παρατηρείται συστηματικά στους κλάδους της Υγείας, της Ψυχολογίας, της Ψυχιατρικής, της Κοινωνιολογίας αλλά και αλλού. Προκύπτει και αναπαράγεται μέσα από τις μονοδιάστατες επιστημονικές θεωρίες, πρακτικές και μεθοδολογικές προσεγγίσεις. Προκύπτει μέσα από την αντικειμενοποίηση της ιστορίας, των κοινωνικών διεργασιών, της ανθρώπινης ύπαρξης και εμπειρίας και την ανάδειξη της δήθεν ουδετερότητας της επιστήμης. Προκύπτει από την συρρίκνωση αυτής της εμπειρίας — όταν δεν συνάδει με την εκάστοτε αντίληψη για το «φυσιολογικό», το «υγιές», το «κανονικό»— σε συμπτώματα, την κατηγοριοποίηση και ταξινόμησή της, τις πρακτικές που εφαρμόζονται και που προσβάλουν πολλές φορές την ανθρώπινη αξιοπρέπεια ασκώντας ψυχολογική ή και φυσική βία όπως στην Ψυχολογία ή την Ψυχιατρική και τους θεσμούς που αυτή αναπαράγει. Η διαρκής αναπαραγωγή αυτού του επιστημονικού Μονόλογου, η κυριαρχία του και η συστηματική διάχυσή του στο κοινωνικό σώμα είναι στην ουσία μια πολιτική πρακτική που υπηρετεί μια συγκεκριμένη ιδεολογία. Μια ιδεολογία που αναπαράγει το κυρίαρχο σύστημα και παρεμποδίζει την ακύρωση των μηχανισμών περιθωριοποίησης.

Στα πλαίσια του παραπάνω προβληματισμού, της ανατροπής του επιστημονικού μονολόγου και της ανάδειξης του Λόγου των Αποκλεισμένων, το Πρόγραμμα Προαγωγής Αυτοβοήθειας σας προσκαλεί την Παρασκευή 13/11/2009, στις 18.00 στην αίθουσα 106 του νέου κτιρίου της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. στο μάθημα του Κοινωνικού Αποκλεισμού του τμήματος Ψυχολογίας του Α.Π.Θ. Στο μάθημα αυτό θα διδάξουν οι κύριοι ΓΙΑΝΝΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ και ΦΑΡΜΑΚΗΣ ΜΗΝΑΣ, ιδρυτικά μέλη της Πανελληνίας Επιτροπής (Πρώην) Χρηστών και Επιζώντων της Ψυχιατρικής.

(Για περισσότερες πληροφορίες σε σχέση με το πρωτότυπο αυτό μάθημα: http://www.tvxs.gr/v25404 ).

για να ανθίσει ο χειμώνας μας

Painting, Oil on Canvas

Saint-Rémy, France: February, 1890

Van Gogh Museum

ανοιξιάτικη ανάρτηση μες το χειμώνα .

ο λόγος ;

ο καθένας έχει τους λόγους του που 'ανθίζει' προσωπικά δε μπόρεσα να αντισταθώ σε μια όμορφη ιστορία για την αμυγδαλιά που διάβασα

σε τεύχος της ¨Εφημερίδας των Κυριών" του 1889,

και θέλησα να τη μοιραστώ μαζί σας .

(....γιατί να περιμένω την άνοιξη είπα ; ) Σύμφωνα με αυτή την ιστορία, όλα άρχισαν όταν ο Δημοφών,

γιός του Θησέα και της Φαίδρας,

καθώς επέστρεφε από τον Τρωικό πόλεμο, βρέθηκε μετά από μεγάλη τρικυμία,

στα παράλια της Θράκης.

Εκεί τον ερωτεύτηκε η Φύλλις , η όμορφη βασίλισσα της περιοχής , και έγινε γυναίκα του. 'Ομως ο Δημοφών , με το θάνατο του πατέρα του , του Θησέα , γύρισε εσπευσμένα στην Αθήνα

για να αναλάβει το θρόνο.

Υποσχέθηκε στη Φύλλιδα , ότι θα επιστρέψει σε έναν ακριβώς μήνα.

Την ημέρα της επιστροφής , η Φύλλις, μάταια τον περίμενε στην ακτή.

Απελπίστηκε και έπεσε νεκρή από τη λύπη της στην παραλία.

Στη θέση εκείνη, φύτρωσε η αμυγδαλιά.

Όταν ο Δημοφών επέστρεψε μετά από 3 μήνες, (άργησες καημένε μου ),

προσέφερε θυσία στον ξερό κορμό της αμυγδαλιάς -Φύλλιδας.

Τόσο μεγάλος ήταν ο έρωτάς του,

ώστε η αμυγδαλιά άνθισε παρά το μεγάλο ψύχος που επικρατούσε.

_____________

η απελπισία και ο Θάνατος,

και η δύναμη του Έρωτα που όλα τα νικάει .

Με γοητεύουν οι ιστορίες της Μυθολογίας

που κρύβουν τόση αλήθεια μαζί και

τόση ποίηση στους συμβολισμούς τους .

Ελπίζω με την ιστορία αυτή να ανθίσει λίγο ο χειμώνας σας ...

- να μην ξεχάσω να πω και πόσο μου αρέσει ο υπέροχος πίνακας του Van Gogh,

"Η Αμυγδαλιά"

που είχα τη χαρά να απολαύσω από κοντά στο μουσείο στο Άμστερνταμ .

Εσύ...τι blogger είσαι?

Φίλοι/ες,

συνεχίζω τη μελέτη μου και συνεχίζω να βρίσκω ενδιαφέροντα πραγματάκια που νομίζω μας αφορούν όλους. Ειδικότερα για εμάς τους/τις bloggers, βρήκα τα εξής ενδιαφέροντα (που θα μας βάλουν σε προβληματισμό για την ταυτότητά μας ως τέτοιους/ες):

Σύμφωνα με τον Schaap (2004), τα blogs χωρίζονται με βάση το περιεχόμενό τους σε 3 κατηγορίες: τα linklogs, lifelogs και photologs.

Η πρώτη κατηγορία, τα Linklogs, ή αλλιώς Filterblogs, είναι ιστορικά τα πρώτα μπλογκς που δημιουργήθηκαν και δημοσιοποιούν σημαντικές ειδήσεις: κάτι σαν ηλεκτρονικές εφημερίδες. Ο συγγραφέας ή οι συγγραφείς (γιατί πολλές φορές είναι ομάδα) αποτελούν σημαντικό στοιχείο του blog για τους/τις αναγνώστες/τριες και έχουν επίσημο και τυπικό τρόπο γραφής. Η σχέση με τον αναγνώστη δεν είναι πολύ στενή. Βεβαίως, αυτού του είδους τα μπλογκς χαρακτηρίζονται ως «ανδρικός» χώρος, καθώς οι περισσότεροι συγγραφείς είναι λευκοί άνδρες με υψηλή συνήθως μόρφωση.

Η δεύτερη κατηγορία, τα Lifelogs, είναι τα μπλογκς που δημοσιοποιούν προσωπικές ιστορίες και πληροφορίες:κάτι σαν ηλεκτρονικά ημερολόγια, ή ηλεκτρονικές σαπουνόπερες. Συνήθως ανήκουν σε ένα/μια συγγραφέα και η σχέση με τον αναγνώστη είναι στενή, καθώς υπάρχει μια συνεχής αλληλεπίδραση μέσω των σχολίων και των emails. Όπως φαντάζομαι υποψιάζεστε, αποτελεί το «γυναικείο» χώρο στο διαδίκτυο, καθώς στατιστικά φαίνεται γυναίκες και έφηβοι κυρίως να κατέχουν τέτοιου είδους μπλογκς.

Η τρίτη κατηγορία είναι τα photoblogs, που δημοσιοποιούν αποκλειστικά φωτογραφίες: κάτι σαν ηλεκτρονικά φωτογραφικά άλμπουμ. Εδώ, δε δημοσιοποιούνται προσωπικές πληροφορίες, αλλά μόνο φωτογραφίες από καλλιτέχνες που θέλουν να προωθήσουν τη δουλειά τους.

Πολλές έρευνες ασχολήθηκαν με την ταυτότητα φύλου και πώς αυτή παρουσιάζεται μέσα στα blogs. Οι Van Doorn et al κατέληξαν ότι η ενασχόληση με τα μπλογκς αποτελεί μια σημαντική δραστηριότητα εξίσου και για τα δύο φύλα και οι ταυτότητες φύλου εμπλουτίζονται με νέα στοιχεία: οι γυναίκες παρουσιάζουν τη δημόσια εικόνα τους πιο έντονα, με σχολιασμούς γεγονότων και παρουσιάσεις "ανδρικών"καθηκόντων τους, ενώ οι άνδρες στα προσωπικά μπλογκς έχουν βρει ένα χώρο έκφρασης, όχι μόνο των γνώσεών τους αλλά και των συναισθημάτων τους σε σχέση με την καθημερινότητά τους.

Στα μπλογκς τέλος, οι χρήστες/τριες προβάλλουν τον «πραγματικό» τους εαυτό, και δεν κατασκευάζουν άλλες ταυτότητες άσχετες με αυτές της πραγματικότητας. Η αυθεντική παρουσίαση του εαυτού άλλωστε αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό για την επιτυχία του/της blogger. Σύμφωνα με τον Biz Stone, ο/η επιτυχημένος/η blogger «αν θέλει να διατηρήσει μια ποιότητα, θα πρέπει να παίρνει υπόψιν του τον πυρήνα των αναγνωστών του/της. Αυτός ο πυρήνας θα κρατά το blog σας σε ένα επίπεδο. Επίσης, βοηθά να κρατάτε τη «φωνή» σας αυθεντική...Το να έχεις στο μυαλό σου συνέχεια τους/τις αναγνώστες/τριες σου, θα σε βοηθήσει να έχεις ένα σταθερό στυλ. Έτσι, η Blog persona σου θα μένει στη μνήμη του αναγνώστη και θα επισκέπτεται το blog ξανά και ξανά.. Είναι καλύτερο να γράφεις ως αληθινός άνθρωπος για αληθινά πράγματα».

Τώρα μεταξύ μας εμένα αυτή η κατηγοριοποίηση με μπέρδεψε, καθώς τα περισσότερα μπλογκς που διαβάζω, όπως επίσης και το δικό μας, δεν τα θεωρώ ούτε αμιγώς «δημοσιογραφικά», ούτε αμιγώς «προσωπικά»....

Ανάμεσα στις υπόλοιπες κρίσεις ταυτότητας που μας επέβαλε ο νέος τρόπος ζωής, προστέθηκε ακόμη μια: η κρίση ταυτότητας του/της blogger. Σαν να μην έφταναν οι κρίσεις ταυτότητας σε σχέση με το φύλο, με το επάγγελμα, με την κοινωνική τάξη,με την οικογενειακή κατάσταση, με το εισόδημα, με τις πολιτικές αντιλήψεις, με τις θρησκευτικές αντιλήψεις, με τις σεξουαλικές προτιμήσεις, με... με...με...

Εσύ λοιπόν, τι blogger είσαι???

(Τα στοιχεία πάρθηκαν από

1. Writing from Experience: Presentations of Gender Identity on Weblogs, Niels van Doorn, Liesbet van Zoonen & Sally Wyatt, European Journal of Women’s Studies, 2007, 14 : 143
2. Desperately Seeking Sameness. The processes and pleasures of identification in women’s diary blog reading, Lena Karlsson, Feminist Media Studies, 7:2, 137-153).

illussion

ό,τι βλέπουμε

δεν είναι .

ό,τι είναι

δεν το βλέπουμε .

είναι ή δεν είναι ;

to be or not to be ?

(άσχετο -ίσως ; -στην περίπτωσή μας αυτό

αλλά μία εμμονή με τον Shakespeare την έχω

λόγω επαγγέλματος)

και άραγε πότε κανείς είναι σίγουρος

ότι αυτός ( ο άλλος I mean) που είναι

δεν είναι τελικά ;

και αν δεν είναι αυτός τότε ποιός είναι ;

και γιατί δεν είναι ;

και γιατί θέλει να λέει ότι είναι;

και αν μόνο εγώ βλέπω ότι δεν είναι

και όλοι οι άλλοι βλέπουν ότι είναι

μήπως εγώ δεν είμαι ;

και αν εγώ δεν είμαι

τότε τί είμαι ;

to be or not to be ...

that's the question

my dear friends....

it's only

a matter of illussion

sometimes

ο ηλίθιος και ο παν-ηλίθιος κλέφτης

το να γίνεις κλέφτης στις μέρες μας ,και μάλιστα πετυχημένος, απαιτεί μια ευφυΐα, μια εμπνευσμένη μεταμφίεση, ευελιξία και κυρίως ηρεμία και αυτοσυγκέντρωση .

Τίποτε από τα παραπάνω φαίνεται πως δεν είχαν οι δυο αμερικάνοι κλέφτες , οι οποίοι όντας υπό την επήρεια αλκοόλ ( μέγα λάθος !!!) επιχείρησαν να κάνουν διάρρηξη με την χειρότερη μεταμφίεση στα χρονικά της αμερικανικής αστυνομίας . Οι δυο διαρρήκτες είχαν μουτζουρωθεί με ανεξίτηλο μαρκαδόρο στην προσπάθειά τους να αποκτήσουν μούσια και μάσκα και οι αστυνομικοί πολύ απλά σε έλεγχο του αυτοκινήτου τους τους έπιασαν με την ανεξίτηλη μεταμφίεση τους.

τα μαύρα πρόσωπά τους τους πρόδωσαν και οι αστυνομικοί που τους έπιασαν πέρασαν ένα ευχάριστο βράδυ γελώντας με την ανεξίτηλη μεταμφίεση των 'πανέξυπνων' κλεφτών . μάλλον ακόμα γελάνε ...

η είδηση από το

http://www.telegraph.co.uk/news/newstopics/howaboutthat/6431303/Dumb-American-criminals-attempt-robbery-with-permanent-marker-pen-disguises.html