Τρίτη 31 Μαρτίου 2009

To πορτοκαλί χρώμα

Φανταχτερό και δυναμικό
: Το πορτοκαλί είναι ζωηρό χρώμα. Προκύπτει αναμιγνύοντας το κόκκινο με το κίτρινο χρώμα και έχει κληρονομήσει χαρακτηριστικά και από τα δύο αυτά χρώματα. Υποδηλώνει ενέργεια, ζέστη, και παραπέμπει στον ήλιο, αν και είναι λιγότερο έντονο και επιθετικό από το κόκκινο, γιατί έχει γίνει πιο ήπιο από την ανάμιξη του κόκκινου με το χαρούμενο κίτρινο.
Η φύση του πορτοκαλί: Ανήκει στα θερμά χρώματα και έχει τονωτική/διεγερτική επίδραση, διεγείρει συναισθήματα, αλλά ακόμα και την όρεξη. Το πορτοκαλί χρώμα αφθονεί στη φύση: στα φθινοπωρινά φύλλα, στο ηλιοβασίλεμα, στα εσπεριδοειδή, κλπ.
Η σημασία του πορτοκαλί χρώματος:
Το πορτοκαλί παραπέμπει στα φθινοπωρινά φύλλα, και έτσι αντιπροσωπεύει την αλλαγή των εποχών από τη ζέστη του καλοκαιριού στο κρύο του χειμώνα.
Χρήση του προτοκαλί:
Αν επιθυμούμε να μας προσέξουν, χωρίς ακρότητες όμως, το πορτοκαλί είναι το καταλληλότερο χρώμα, επειδή απαιτεί προσοχή. Οι απαλότερες αποχρώσεις, όπως το ροδακινί, είναι πιο φιλικά, πιο απαλά. Τα ροδακινί είναι λιγότερο φανταχτερά, αλλά παραμένουν ζωηρά.
Πολλές φορές χρησιμοποιούμε το πορτοκαλί εκεί όπου θέλουμε να τονίσουμε μια μετάβαση ή γέφυρα ανάμεσα σε δύο αντίθετα στοιχεία. Το πορτοκαλί συνδέεται με το φθινόπωρο, αν και οι πιο φωτεινές αποχρώσεις είναι καλοκαιρινά χρώματα.
Το πορτοκαλί διεγείρει το πνεύμα και προωθεί την κοινωνικότητα. Το χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να κάνουμε τους ανθρώπους να σκεφτούν ή να συνομιλήσουν.
Χρήση του πορτοκαλί με άλλα χρώματα: Το πορτοκαλί συνδυάζεται θαυμάσια με μπλε. Με το κόκκινο και το κίτρινο μπορεί να δημιουργήσει φλογερό συνδυασμό, ενώ σε απαλότερες αποχρώσεις δίνει φρέσκια φρουτώδη αίσθηση. Με πράσινο παραπέμπει σε τροπικούς συνδυασμούς. Πάντως θέλει προσοχή με το ροζ, εκτός αν θέλουμε να δημιουργήσουμε το ψυχεδελικό λουκ της δεκαετίας του '60. Ωραίοι είναι και οι συνδυασμοί ελάχιστου πορτοκαλί με μωβ, ή ελάχιστου μωβ με πορτοκαλί με απαλό κίτρινο ή και άσπρο, όταν θέλουμε να προσελκύσουμε τα βλέμματα, χωρίς όμως να είναι προκλητικό. Οι προτοκαλί αποχρώσεις συνδυάζονται επίσης θαυμάσια με γήινα χρώματα (καφέ, μπεζ), πράσινα, γκρί και άλλα ουδέτερα χρώματα (άσπρο - μαύρο)

Κυριακή 29 Μαρτίου 2009

Αυτό κι αν είναι η παγκοσμιοποίηση..

Ορίστε φίλοι/ες.. Οι Αριστο-τέλειες Γυναίκες κατέκτησαν και την Ινδία!!! <a href="http://www.grapheine.com">Grapheine : Agence communication Paris communication agency French illustrator création d'affiche</a><noembed> </object> Μια έξυπνη χιουμοριστική ιδέα ινδικής τηλεόρασης, που μας δίνει τη δυνατότητα να φτιάξουμε τις δικές μας ...Bollywood ταινίες!!( <a href="http://www.grapheine.com/bombaytv/index.php?lang=uk">http://www.grapheine.com/bombaytv/index.php?lang=uk</a> ). Όταν οι διαφημιστές/τριες.. έχουν χιούμορ..

Σάββατο 28 Μαρτίου 2009

Η ώρα της γης είναι και δική μας ώρα!

Σβηστά φώτα σήμερα από τις 20:30 έως και τις 21:30, ώστε να γίνει σαφές το μήνυμα ότι η προστασία του περιβάλλοντος είναι απόλυτα στο χέρι του/της καθενός/μίας!!
Θα συμπληρώσω την ιδέα με μια πρόταση: 20:30-21:30, αφήστε τον καναπέ, αφήστε το καλούδια στο ντουλάπι της κουζίνας, τηλεφωνήστε σε ένα/μια κολλητό/ή και .....κάντε ένα περίπατο σε όμορφα μέρη της γειτονιάς σας!!!Εξερευνήστε τη γειτονιά σας και περπατήστε σε στενά που δεν έχετε προσέξει ποτέ!!!
Δε γίνεται να νοιαστούμε τη γη, αν πρώτα δε νοιαστούμε την υγεία μας και τη γειτονιά μας!!!
Πάρτε φωτογραφικές μηχανές λοιπόν και ...ανακαλύψτε τις ομορφιές της γειτονιάς σας!!Να 'στε σίγουροι/ες ότι θα εκπλαγείτε!!

Πέμπτη 26 Μαρτίου 2009

Μα...χάθηκαν οι ευχές??

Χθες είχα τα γενέθλια μου, έκλεισα τα τριάντα εφτά μου χρόνια, ζωή να έχω κι εγώ κι εσείς φίλοι/ες αναγνώστες/τριες. Σκεφτόμουν λοιπόν τι ευχές θα μου έδιναν αν ήμουν κάτι άλλο από αυτό που είμαι!! Ψάχνοντας στο διαδίκτυο, ανακάλυψα ότι:
-αν ήμουν Μινγκ αχιβάδα, θα μου έδιναν την ευχή "ευτυχισμένα τα επόμενα 368 χρόνια ζωής"..(http://www.reptilesalonica.com/ahivada-ming-most_oldest_animal_worldwide.html)
-αν ήμουν το συγκρότημα "Ολύμπιανς" , θα μου έδιναν την ευχή "Καλή επανασύνδεση στη Θεσσαλονίκη"( http://omogeneia.ana-mpa.gr/press.php?id=5190 )
-αν ήμουν ο Neil Epstein, θα μου έδιναν την ευχή "Καλόν ύπνο", καθώς θα είχα να κοιμηθώ 37 ολόκληρα χρόνια (http://www.guardian.co.uk/lifeandstyle/2008/oct/25/insomnia)
-αν ήμουν η Ιρλανδία, θα μου έδιναν την ευχή "Ποτέ ξανά Ματωμένη Κυριακή"( http://indy.gr/library/37-3c7ronia-apo-ti-matomeni-kyriak )
-αν ήμουν ασφαλισμένη του ΙΚΑ, θα μου έδιναν την ευχή "Καλή σύνταξη" (λέμε τώρα...)(http://www.ggka.gr/rythmiseis_3029_1.htm )
-αν ήμουν ηρωίδα κόμικ, θα μου έδιναν την ευχή "Καλό διαζύγιο", λόγω 37χρονου καπνίσματος του συζύγου μου (http://s5.tinypic.com/2dl93f7.jpg)
-αν ήμουν ουίσκι, θα μου έδιναν την ευχή "Καλή ωρίμανση, με βαθιά και πλούσια γεύση που διαρκεί" ( http://www.whiskymag.com/whisky/age/37yearold.html )
-αν ήμουν ο Christian Arthur Stace, θα μου έδιναν την ευχή "Άντε να τις κάνεις 1.000.000", καθώς θα είχα γράψει ήδη 500.000 φορές τη λέξη "eternity" σε γειτονιές του Σύδνει(http://www.oneplusoneequalsthree.com/2007/04/37_years_of_ete.html)
-αν ήμουν το βιβλίο 'An Essay on Liberation', θα μου έδιναν την ευχή "Καλώς ήρθες πίσω", καθώς θα επέστρεφα στα ράφια της Gävle βιβλιοθήκης της ανατολικής Σουηδίας, μετά από 37 χρόνια(http://www.thelocal.se/17312/20090202/).....
Αντί όλων αυτών των υπέροχων ευχών, η μόνη ευχή που πήρα -κυρίως από συγγενείς- ήταν "άντε και νυφούλα!!!".
Φταίω εγώ τώρα που προτιμώ να είμαι ο,τιδήποτε από τα παραπάνω, εκτός από 37χρονη εργένισσα ????!!!!Φταίω εγώ τώρα φίλοι/ες που νευριάζω???

Αγάπη μου, δεν έχω μαγειρέψει σήμερα...

Είναι κάποιες φορές που προτιμούμε να μην πούμε άμεσα κάτι και επιλέγουμε να δώσουμε το μήνυμά μας με έμμεσο τρόπο.
Βρίσκουμε λοιπόν διάφορους μη λεκτικούς τρόπους για να πούμε αυτό που θέλουμε. Αυτό μάλλον μας κάνει να νιώθουμε λίγο περισσότερο άνετα και να περνούμε τα μηνύματά μας λίγο 'ανώδυνα' και γιατί όχι με αρκετή δόση χιούμορ.
Ας γίνω λίγο πιο σαφής και να δώσω το σενάριο που έχω στο μυαλό μου.
Είναι μια όμορφη ανοιξιάτικη μέρα (αλήθεια που πήγε η Άνοιξη; ) και το τηλέφωνο χτυπάει.
-Πάμε για καφέ και ψώνια ;
-Καλή ιδέα !!! Σε μια ώρα ραντεβού στο κέντρο.
Κάνεις τις βόλτες σου , καφεδάκι παραλιακά με φίλες, shopping therapy, και συνειδητοποιείς ότι μεσημέριασε και δεν έχεις μαγειρέψει.
Επειδή λοιπόν σου φαίνεται λίγο 'γαϊδουριά' να του πεις κατάμουτρα ότι φαγητό σήμερα δεν έχει, μπορείς να τον υποδεχτείς με το υπέροχο αυτό φορεματάκι - ομελέτα, και το συνοδευτικό λουκάνικο και να 'ελαφρύνεις' την ατμόσφαιρα. Έτσι χωρίς λόγια αλλά με παραστατικό τρόπο θα δώσεις το μήνυμά σου χωρίς να σκέφτεσαι 'πως να του το πω ' ή να του το ΄φέρω μαλακά' .
καλημέρα σας
η φωτογραφία από το http://www.ethnos.gr/ και η έμπνευση της Ισπανίδας Agatha Ruiz De La Prada που παρουσιάστηκε στα ντεφιλέ της εβδομάδας μόδας του Μαϊάμι.

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2009

Χρόνια πολλά Αγνή!!!!!!!

Σήμερα η Αγνή μας έχει γενέθλια! Προτείνω λοιπόν να της γράψουμε όλοι/ες κάποιο ευχετήριο μήνυμα...

ως πότε παλικάρια ;

Είναι από αυτές τις στιγμές που πραγματικά δεν ξέρεις τί να κάνεις : να κλάψεις ή να γελάσεις; να θυμώσεις ή να προσπεράσεις και να πεις δε βαριέσαι ... Και για να καταλάβετε για ποιο πράγμα μιλάω ας γίνω λίγο πιο σαφής.
Σας παραθέτω δύο διαλόγους μέσα από τη σχολική τάξη.
Επισημαίνω : ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΚΔΟΤΑ. Είναι πραγματικοί , αληθινοί διάλογοι .

Τάξη Γ' Γυμνασίου ( ...!!!!) σε δημόσιο γυμνάσιο της Θεσσαλονίκης - μάθημα Νέων Ελληνικών.

Διάλογος 1ος
(Επίκαιρος λόγω επετείου) .....Καημένε Ρήγα
- Κυρία να σας κάνω μια ερώτηση:
- Ναι παιδί μου .
-Την εποχή εκείνη κυρία , όλους ' .

...............................................

Διάλογος 2ος ...(Καημένε Καζαντζάκη)

- Κυρία, εκτός από πλοίο ήτανε και συγγραφέας ο Καζαντζάκης ;

...............................................................

Εμένα, μετά το πρώτο σοκ που παθαίνω, σε κλάμα μου βγαίνει η αντίδραση. Είναι δυνατόν ; κι όμως είναι !!! τόσο αδαή είναι μερικά παιδιά, τόσο βυθισμένα σε νιρβάνα ασχετοσύνης και αμάθειας και αναρωτιέμαι πόσο είναι το μέγεθος των ευθυνών όλων μας.

Ξεκινώ από τους γονείς που τα αφήνουν τα βλαστάρια τους μπροστά σε μια τηλεόραση ή σε έναν υπολογιστή, να χάσκουν και να αποβλακώνονται χωρίς έχουν ασχοληθεί ποτέ μαζί τους ουσιαστικά, για να καταλήξω στο σχολείο που περιμένει από τους μαθητές και τις μαθήτριες να μάθουν παπαγαλίζοντας . Είμαστε όλοι μας υπεύθυνοι όσο κι αν λέμε ότι φταίει το υπουργείο , τα βιβλία, η ύλη κτλ ,κτλ, ο καθένας μας μπορεί κάτι , ένα μικρό βηματάκι, να κάνει ώστε τα βυθισμένα στην αμάθεια παιδιά μας να μη συνεχίσουν να κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου.

Ας λυπηθούμε τον έρημο τον Ρήγα . Ως πότε παλικάρια;

Και για να λέμε και τα καλά και όχι να γκρινιάζουμε μόνο με τα στραβά, να συγχαρώ την αξιόλογη προσπάθεια όλων εκεί στο 66ο Δημοτικό σχολείο Θεσσαλονίκης , που μας έδωσαν σήμερα την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε μια τόσο άρτια σχολική γιορτή και κυρίως που έδωσαν στα παιδιά μια ζωντανή εικόνα της ημέρας και όχι στεγνά αποστειρωμένα ποιήματα. Το χάρηκαν , δημιούργησαν, συμμετείχαν, έμαθαν . Μπράβο κυρία Σταματία , σας ευχαριστούμε για τη διάθεση και το κουράγιο σας.

Και ο τσολιάς μου ήταν ..απλά κούκλος και λεβέντης !!!

Τρίτη 24 Μαρτίου 2009

Άντρες, προσοχή στις λέξεις! (από την αναγνώστρια Ελένη)

ΚΑΛΑ Αυτή είναι η λέξη που χρησιμοποιούν οι γυναίκες για να βάλουν τέλος σε έναν καυγά όταν θεωρούν ότι έχουν δίκιο και πρέπει να σκάσεις. Ποτέ μην χρησιμοποιήσεις το «καλά» για να περιγράψεις το πώς φαίνεται μια γυναίκα – αυτό θα προκαλέσει έναν απ’ αυτούς τους καυγάδες.
ΠΕΝΤΕ ΛΕΠΤΑ Αυτό είναι μισή ώρα. Είναι ισοδύναμο με τα πέντε λεπτά που θα κρατήσει ο αγώνας ποδοσφαίρου λίγο πριν πας για να πετάξεις τα σκουπίδια, οπότε είναι δίκαιος όρος.
ΤΙΠΟΤΑ Αυτό σημαίνει «κάτι» και θα έπρεπε να είσαι πολύ προσεκτικός. Το «τίποτα» χρησιμοποιείται συνήθως για να περιγράψει την διάθεση που έχει μια γυναίκα που θέλει να σε γυρίσει μέσα έξω, πάνω κάτω και ανάποδα. Το «τίποτα» συνήθως σηματοδοτεί έναν καυγά που θα κρατήσει «πέντε λεπτά» και θα τελειώσει με το «καλά».
ΔΟΚΙΜΑΣΕ (Με ανασηκωμένα φρύδια) Αυτό είναι μια πρόκληση. Μια πρόκληση η οποία θα έχει ως αποτέλεσμα μια γυναίκα να αναστατωθεί για «τίποτα» και θα τελειώσει με το «καλά».
ΔΟΚΙΜΑΣΕ (κανονικά φρύδια) Αυτό σημαίνει «παραιτούμαι» ή «κάνε αυτό που θέλεις γιατί δε με νοιάζει». Θα πάρεις ένα «προχώρα με ανασηκωμένα φρύδια» μέσα σε λίγα λεπτά, που τα ακολουθεί το «τίποτα» και «καλά» και θα σου μιλήσει περίπου σε «πέντε λεπτά» όταν ηρεμήσει.
ΔΥΝΑΤΟΣ ΑΝΑΣΤΕΝΑΓΜΟΣ Δεν πρόκειται για πραγματική λέξη, αλλά είναι μια μη-λεκτική δήλωση συχνά παρεξηγημένη από τους άντρες. Ένας «δυνατός αναστεναγμός» σημαίνει ότι εκείνη τη στιγμή πιστεύει ότι είσαι βλάκας και αναρωτιέται γιατί χάνει το χρόνο της να κάθεται και να διαφωνεί μαζί σου για το «τίποτα»
ΕΛΑΦΡΥΣ ΑΝΑΣΤΕΝΑΓΜΟΣ Και πάλι δεν πρόκειται για λέξη, αλλά μη-λεκτική δήλωση. Ο «ελαφρύς αναστεναγμός» σημαίνει ότι είναι ευχαριστημένη. Το καλό που σου θέλω είναι να μην κουνηθείς ή αναπνεύσεις και θα παραμείνει ευχαριστημένη.
ΕΝΤΑΞΕΙ Αυτή είναι μια από τις πιο επικίνδυνες δηλώσεις που μπορεί μια γυναίκα να κάνει σε έναν άντρα. «Εντάξει» σημαίνει ότι χρειάζεται χρόνο να σκεφτεί πολύ και σοβαρά πριν σου ξεπληρώσει ό,τι είναι αυτό που της έχεις κάνει. Το «εντάξει» συχνά χρησιμοποιείται μαζί με τη λέξη «καλά» και σε συνδυασμό με ένα «ανασηκωμένο φρύδι».
ΔΟΚΙΜΑΣΕ! Κάποια στιγμή στο κοντινό μέλλον, θα βρεθείς σε πραγματικά μεγάλο μπελά.
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΚΑΝ’ ΤΟ Αυτό δεν είναι δήλωση, είναι προσφορά. Μια γυναίκα σου δίνει την ευκαιρία να βρεις έναν οποιοδήποτε λόγο ή δικαιολογία μπορείς για ό,τι είναι αυτό που έκανες. Έχεις μια δίκαιη ευκαιρία με την αλήθεια, γι’ αυτό πρόσεχε και δεν θα πάρεις ένα «εντάξει»
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ Μια γυναίκα σε ευχαριστεί. Μην λιποθυμήσεις. Απλώς πες παρακαλώ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ Αυτό είναι πολύ διαφορετικό από το «ευχαριστώ». Μια γυναίκα θα πει, «ευχαριστώ πολύ» όταν είναι έξαλλη μαζί σου. Δηλώνει ότι την έχεις προσβάλλει τα μέγιστα, και θα ακολουθήσει ένας «δυνατός αναστεναγμός». Πρόσεχε να μην ρωτήσεις τι έχει μετά το «δυνατό αναστεναγμό», καθώς θα σου πει μόνο «τίποτα».

Δευτέρα 23 Μαρτίου 2009

Πες μου τι βλέπεις να σου πω ποιος/α είσαι

Μπορούμε να δούμε μόνο αυτά που ξέρουμε. Για να φέρω ένα παράδειγμα: όταν είχαν φτάσει οι Ισπανοί στην Αμερική, ο μάγος τους ρώτησε πως έφτασαν εκεί στη χώρα τους. Οι Ισπανοί του έδειξαν τα καράβια τους, που ήταν στη θάλασσα, τα οποία ήταν φυσικά και στο οπτικό πεδίο του μάγου, αλλά αυτός δεν μπορούσε να τα δεί, επειδή δεν τα καταλάβαινε... Με πολύ κόπο κατάφερε τελικά να τα δεί, αφού φυσικά του εξήγησαν πως αυτά λειτουργούν...
Έτσι λοιπόν, όταν βλέπουν παιδιά τη διπλανή εικόνα βλέπουν σε αυτήν δελφίνια (9 δελφίνια). Αν εσείς βλέπετε τίποτε άλλο, είναι δικό σας πρόβλημα και φυσικά αυτό αντανακλά τον ψυχικό σας κόσμο... αθώος ή ...
Για να σας πω την αμαρτία μου... δυσκολεύτηκα πολύ να δω τα δελφίνια. Πάντως υπάρχουν και τα εννέα!

Κυριακή 22 Μαρτίου 2009

ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣ ΟΤΑΝ...

Φίλοι/ες, γεια σας... Λόγω μίας βαρύτατης γρίπης, έκανα πολλές σκέψεις για τη ζωή, αμπελοφιλοσόφησα και κατέληξα: Συνέχισε να χαμογελάς!!Υπάρχουν και χειρότερα!!!

Πλατιά χαμόγελα λοιπόν, ακόμη κι όταν τα πράγματα δεν είναι εύκολα!!!!

Παρασκευή 20 Μαρτίου 2009

με ένα ποίημα

Η 21η Μαρτίου σηματοδοτεί την έναρξη της Άνοιξης (Εαρινή Ισημερία) και για το λόγο αυτό έχει οριστεί Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.
Βέβαια τα καμώματα του Μάρτη με τα χιόνια και τον παγωμένο Βαρδάρη να φυσάει με μανία, μας έχουν λίγο μπερδέψει και απεγνωσμένα αναζητούμε την Άνοιξη. Που να πήγε άραγε ;
Δε θα μπορούσε η μέρα σήμερα να μην είναι γεμάτη ποιήματα, ποιητές , δημιουργία.
Τι είναι αλήθεια ποίηση;
Πόσο απόμακροι είναι για κάποιους οι ποιητές ; Μήπως είναι και λίγο 'αλόκοτα όντα ' τελικά;
Η ταπεινή μου γνώμη είναι ότι η ποίηση είναι αυτό που έχουμε μέσα μας , που μόνιμα εντός μας κατοικεί και παλεύει να βρει διέξοδο , δρόμο να βγει, να αναπνεύει, να μας δώσει πνοή, να στεγάσει τα όνειρά μας . Όμως ας μιλήσουν οι ποιητές καλύτερα γι' αυτό.
Κατά τον αγαπημένο Θεσσαλονικιό ποιητή, Ντίνο Χριστανόπουλο είναι ένα 'σκάψιμο βαθιά', 'να βυθίζεις το μαχαίρι στα γυμνά κόκκαλα , 'μια κούραση τρομαχτική' , ένα δώσιμο ψυχής όπως φαίνεται στο ποίημα του ,

Εγκαταλείπω την ποίηση
Ἐγκαταλείπω τὴν ποίηση δὲ θὰ πεῖ προδοσία,
δὲ θὰ πεῖ ἀνοίγω ἕνα παράθυρο γιὰ τὴ συναλλαγή.
Τέλειωσαν πιὰ τὰ πρελούδια, ᾖρθε ἡ ὥρα τοῦ κατακλυσμοῦ.
Ὅσοι δὲν εἶναι ἀρκετὰ κολασμένοι πρέπει ἐπιτέλους νὰ σωπάσουν,
νὰ δοῦν μὲ τί καινούριους τρόπους μποροῦν νὰ ἀπαυδήσουν τὴ ζωή.
Ἐγκαταλείπω τὴν ποίηση δὲ θὰ πεῖ προδοσία.
Νὰ μὴ μὲ κατηγορήσουν γιὰ εὐκολία, πὼς δὲν ἔσκαψα βαθιά,
πὼς δὲ βύθισα τὸ μαχαίρι στὰ πιὸ γυμνά μου κόκαλα.
ὅμως εἶμαι ἄνθρωπος κι ἐγώ, ἐπιτέλους κουράστηκα, πῶς τὸ λένε,
κούραση πιὸ τρομαχτικὴ ἀπὸ τὴν ποίηση ὑπάρχει;
Ἐγκαταλείπω τὴν ποίηση δὲ θὰ πεῖ προδοσία.
Βρίσκει κανεὶς τόσους τρόπους νὰ ἐπιμεληθεῖ τὴν καταστροφή του.
(1956)
Η μοναδική Κική Δημουλά, με τον ανατρεπτικό της λόγο, όταν ρωτήθηκε σὲ παλαιότερη συνέντευξή της:
«τί είναι ποίημα για σας;»,
απάντησε:
Πρώτα-πρώτα μια συνάντησή μου μὲ λέξεις ποὺ έχουν καθαρὰ βασανιστικὲς προθέσεις απέναντί μου. Μου αντιστέκονται και πρέπει να κάνω μεγάλες διαπραγματεύσεις μαζί τους. και σε άλλη συνέντευξη ,η Δημουλά , περιγράφει την σχέση με τα ποιήματά της και τη δαδικασία της συγγραφής ποιημάτων : _____________________________
-Υπάρχουν ποιήματα, στίχοι ή ιδέες σε πρώτη μορφή, που παλαιότερα σκίσατε, απορρίψατε ή προσπεράσατε και επιστρέφετε σ' αυτά σήμερα, σαν σε ετεροχρονισμένο ραντεβού;
-Φυσικά απέρριψα πολλά και έσκισα περισσότερα. Και εγώ μεν, δεν επιστρέφω σ' αυτά, αλλά το όνομα και η διεύθυνση κάθε παλιάς και άτυχης απόπειρας δεν φεύγουν από μέσα μας, δεν θέλουν να χαθούν ή δεν μπορούν . Αν αληθεύει ότι από το κλειστό σύμπαν μας τίποτα δεν χάνεται ούτε ολότελα πεθαίνει, ίσως, σαν ένα μικρό υποσύμπαν που είμαστε ο καθένας μας να διασώζονται εντός του οι ψυχές των παλιών απορρίψεων, να περιστρέφονται και να μας παρακολουθούν.
[από το περιοδικό «Κ» της Καθημερινής, 17 Απριλίου 2005 - τεύχος 98]

Ελπίζοντας να δούμε όλοι και όλες με μια ποιητική ματιά τη ζωή μας, να συναντήσουμε τις λέξεις που μας περιμένουν, σας εύχομαι να έχετε ένα ποιητικό σαββατόβραδο.

Το μπλε χρώμα

Το μπλε είναι το τρίτο βασικό χρώμα εκτός από το κόκκινο και το κίτρινο, για τα οποία έχουμε ήδη γράψει. Και για να κάνουμε και λίγο θεωρία χρώματος, με βασικά εννοούμε χρώματα, τα οποία δεν μπορούμε να τα δημιουργήσουμε χρησιμοποιώντας άλλα χρώματα, αλλά πρέπει να τα βρούμε αυτούσια.
Το μπλε είναι ήρεμο και ψυχρό. Έχει ηρεμιστικές ιδιότητες. Για το λόγο αυτό είναι το ιδανικό χρώμα για κρεββατοκάμαρες. Αν και το πολύ μπλε μπορεί να επιφέρει κακή διάθεση, βαρεμάρα και κατάθλιψη.
Για πολλές πολιτισμούς το μπλε θεωρείται χρώμα της ειρήνης και συνεργασίας (σημαία Ηνωμένων Εθνών, Ευρωπαϊκής Ένωσης), χρησιμοποιείται σε θρησκευτικά έργα (τα ρούχα της Παναγίας στην ορθόδοξες ζωγραφική παράδοση, κλπ). Θεωρείται ακόμη αποτρεπτικό χρώμα για το κακό (τα τείχει των πόλεων της Περσίας ήταν επενδυμένα με ανοιχτά μπλε εφυαλωμένα πλακίδια για να κρατούν μακρυά από την πόλη το κακό).
Το μπλε προσδίδει αυτοπεποίθηση και αξία, για το λόγο αυτό το μπλε κοστούμι εκφράζει τη δύναμη των επιχειρηματιών. Την ίδια σημασία έχουν και οι μπλε στολές των αστυνομικών. Αν και το μπλε θεωρείται χρώμα σοβαρό, συνδέεται με τη νοημοσύνη, τη σταθερότητα, την ενότητα, και κάπως συντηρητικό.
Το βαθύ μπλε ή το μπλε ρουαγιάλ δείχνει πλούτο και ίσως ακόμη και έναν αέρα ανωτερότητας. Το ναυτικό μπλε είναι πολύ σκούρο και είναι λίγο πιο ζεστό από τα πιο ανοιχτά μπλε. Συνδυάστε ανοιχτό και σκούρο μπλε για να κερδίσετε εμπιστοσύνη και αξιοπιστία (πολύ χρήσιμο για εμπόρους, τραπεζιτικούς, ασφαλιστές, κλπ.). Αν και το μπλε είναι χρώμα που φοριέται όλο το χρόνο, οι παστέλ αποχρώσεις, ειδικά μαζί με ροζάκια και τα χλωμά κίτρινα παραπέμπουν σε ανοιξιάτικα ρούχα, ενώ τα βαθιά μπλε είναι για πιο κρύο καιρό. Δημιουργήστε συντηρητικό και σοφιστικέ λουκ συνδυάζοντας ανοιχτά και σκούρα μπλε.Σε συνδυασμό με πράσινο δείχνει φυσική παλέτα. Βαθύ μπλε σε συνδυασμό με γκρί δημιουργεί κομψό συνδυασμό, ενώ σε συνδυασμό με κόκκινο και κίτρινο προσελκύει το ενδιαφέρον. Με λευκό all times classic!

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2009

Ιδού η λύση !!!

Αγχώνεστε ότι έρχονται καιροί χαλεποί και είστε σίγουροι ότι μπήκαμε στην εποχή των ισχνών αγελάδων για τα καλά.
Σας προτείνω λοιπόν μια ιδιαίτερα οικονομική, συμφέρουσα λύση για εξοικονόμηση χρημάτων.
Πηγαίνετε στη λαϊκή της γειτονιάς σας, ή στο μανάβη αν θέλετε, δεν έχει σημασία. Αγοράζετε 4- 5 κιλά πατάτες- ανάλογα με τον σωματότυπό σας -
(Α ! και προτιμήστε Νευροκοπίου - για να μην πάνε και χαμένες) και ορίστε η λύση : έχετε ένα πρωτότυπο μοντελάκι για τις εξόδους σας και κυρίως οικονομικό.
Γιατί να ξοδεύετε χρήματα σε ακριβά ρούχα; αφήστε που η επίσκεψη στο Κολωνάκι αλλά και στην Τσιμισκή για μας τους Βόρειους τείνει να γίνει extreme sport - πριν πας πρέπει να εξοπλιστείς καλά, να λάβεις τα μέτρα σου, γιατί αν σε πετύχει η πορεία της ημέρας ή τα επεισόδια των κουκουλοφόρων είσαι σίγουρος/η ότι θα επιστρέψεις σώος; ή ότι δε θα καταλήξεις σε καμιά κλούβα μεταγωγών (βγάλε ρε παιδί μου το σκουφί ! δεν επιτρέπεται να φοράμε σκουφάκια, κουκούλες, καπέλα - δε γράφουν καλά στην κάμερα)
Η λύση αυτή είναι εκτός από συμφέρουσα και ανακυκλώσιμη. Φορέστε το και όταν το βαρεθήτε, τηγανίστε το. (γι΄αυτό σας επέμενα για Νευροκοπίου - είναι οι νοστιμότερες) .
η φωτογραφία είναι από το
Από την εβδομάδα μόδας της Ινδίας και τον σχεδιαστή Samant Chauhan.

Δευτέρα 16 Μαρτίου 2009

Το αμίλητο νερό

Το αμίλητο νερό ,

είναι μια άριστη λύση για ένα ασφαλές και ανώδυνο ταξίδι.

Πίνεις λίγο (ή και πολύ, αναλόγως με την περίσταση) και είσαι απόλυτα τακτοποιημένος με τα εκτός σου επίμονα και επιβλαβή μικρόβια που κουβαλούν οι συνεπιβάτες της αμαξοστοιχίας.

Η ανοσία που σου παρέχει το αμίλητο νερό καθώς επίσης και η ηρεμία στην ψυχή σου είναι πράγματα που θα εκτιμήσεις μόνο αν τα δοκιμάσεις.

Φυσικά η αγωγή αυτή έχει και το κόστος της που πρέπει καλά να αντισταθμίσεις πριν ξεκινήσεις. Εμένα προσωπικά μου στοίχισε που δε μπορώ να τραγουδώ πλέον . Όμως το βάλσαμο που βρήκαν οι ανομολόγητες αγάπες μου και η παρηγοριά που μου έδωσαν τα αξόδευτα όνειρά μου , με έκαναν να καταλάβω ότι η γλυκιά απομόνωση ήταν η μόνη βιώσιμη λύση.

Τελειώνοντας να σας προειδοποιήσω - προσοχή στην υπερβολική δόση !

Μπορεί να προκαλέσει ανεπανόρθωτες βλάβες στον επεξεργαστή της μνήμης σας. __________________________________________________________________________

Το ακούω τις τελευταίες μέρες διαρκώς. Με ταξιδεύει η μουσική του , οι στίχοι και πάνω απ΄όλα η βελούδινη μοναδική φωνή της Χαρούλας.

Το αμίλητο νερό είναι ο τίτλος του τραγουδιού που 'ντύνει' την ταινία "Σκλάβοι στα δεσμά τους" . Την ταινία δε την έχω δει ακόμα αλλά η μουσική είναι εκπληκτική .

Στίχοι : Ισαάκ Σούσης

Μουσική: Μίνως Μάτσας

Τραγούδι : Χάρις Αλεξίου

Κυριακή 15 Μαρτίου 2009

Το όνειρο

Η κραυγή της νύχτας με ξύπνησε.

Μέσα στο σκοτάδι
αφουγκράζομαι την κοιμισμένη ανάσα του σπιτιού.

Κατάμονη περιμένοντας τη μέρα να ξυπνήσει,
χτένισα τις σκέψεις μου
σκάλισα τα χρώματα της καρδιάς μου

και βρίσκω και ξαναβρίσκω

το νεανικό μου πάθος
στο βάθος της ψυχής μου
να περιμένει ακόμη να βρει το όνειρο…

Σάββατο 14 Μαρτίου 2009

Έψιλον - το αγαπημένο

Έλευσις
έρωτος
εαρινού
ευθαρσώς
εγκατεστημένου
εντός.
έναστρης
εμπνεύσεως
εποχούμενος,
ευφυώς
εκκολαπτόμενος
επιστρέφει,
εκουσίως
ελισσόμενος
επιτίθεται.

Παρασκευή 13 Μαρτίου 2009

A perfect day

Όχι, δε θα σας κάνω τη χάρη να μου ρίξετε το ηθικό σήμερα.
Παραμονεύετε πίσω από τις πόρτες, παραφυλάτε πίσω από την πλάτη μου, να μου τραβήξετε το χαλί κάτω από τα πόδια.
Σας κατάλαβα πουλάκια μου, όλοι εσείς που υπονομεύτε τη γαλήνη και την ψυχική μας ηρεμία, που βιάζεστε να απαριθμήσετε πρωί πρωί τις συμφορές που θα μας πλακώσουν και δε θα προλάβουμε να σωθούμε.
Είναι μια όμορφη μέρα , δε θα με πτοήσει η καταστροφολογία σας μίζερα φτωχά ανθρωπάκια , κι ας είναι μια Παρασκευή, κι ας είναι 13.
Φωτίζεται η μέρα από χαμόγελα, παραμονεύει η Άνοιξη και είμαι καλά .
Καλή σας μέρα.

Τετάρτη 11 Μαρτίου 2009

Cesaria Evora : με αύρα από το Cape Verde

Η ξυπόλυτη ντίβα από το Πράσινο Ακρωτήρι έρχεται ξανά στην Ελλάδα για μία μοναδική εμφάνιση, αυτή τη φορά στο Αθηνών Αρένα, στις 11 Μαρτίου. Παράλληλα με την συναυλία της στην Αθήνα, η Cesaria Evora κυκλοφορεί καινούργιο cd, τραγούδια από το οποίο θα παρουσιάσει στο Αθηνών Αρένα. Με πέντε υποψηφιότητες για Grammy, πλατινένιους και χρυσούς δίσκους στις αποσκευές της και όχημα την μοναδική και ιδιαίτερη φωνή της, η Cesaria Evora επιστρέφει στην χώρα μας για να μας μαγέψει ξανά...

Πραγματικά τυχεροί όσοι θα έχουν την ευκαιρία να την ακούσουν ζωντανά απόψε . Δυστυχώς εμείς οι ταπεινοί επαρχιώτες της υπόλοιπης Ελλάδας δεν έχουμε τέτοιες δυνατότητες. Εδώ έρχονται μόνο για αρπαχτές οι καλλιτέχνες αλλά αυτό είναι ένα άλλο ζήτημα που ίσως το κουβεντιάσουμε προσεχώς.

Στο θέμα μας -

Η Εβόρα είναι γνωστή για τις «morna», παραδοσιακές απαλές μελωδίες της πατρίδας της που μιλούν για αγάπη, ξενιτιά και νοσταλγία, αλλά και για τα πιο δυναμικά «coladeiras». «Η morna δεν είναι κάτι που μπορείς να περιγράψεις. Είναι ο τρόπος που την τραγουδάς, το κλάμα, η ελπίδα, ο πόνος...». λέει η ίδια .

Το συγκεκριμένο μουσικό ιδίωμα, διαδεδομένο στα νησιά του αρχιπελάγους ανοιχτά της Σενεγάλης, γεννήθηκε από την καταπίεση των ευρωπαίων αποικιοκρατών. Η θεματολογία του περιγράφει τη νοσταλγία της ελευθερίας, τα σκλαβοπάζαρα, τη προδομένη αγάπη, τα ακυρωμένα όνειρα, μεταδίδοντας στους ερμηνευτές του, έναν αέρα εξωτικής θλίψης.

Πασίγνωστη για τη συνήθειά της να τραγουδάει ξυπόλητη στη σκηνή, αρνείται ότι αυτό το κάνει για λόγους πολιτικούς ή για να διαμαρτυρηθεί κατά της φτώχειας, όπως έχει ειπωθεί κατά καιρούς. «Ολα αυτά τα έχουν επινοήσει οι δημοσιογράφοι. Η αλήθεια είναι ότι δεν μου αρέσει καθόλου να φοράω παπούτσια, έτσι απλά. Η δική μου πολιτική περιορίζεται στο αν η κατσαρόλα μου είναι γεμάτη και στο να είμαστε όλοι ευτυχισμένοι. Δεν με ενδιαφέρει και δεν ξέρω τίποτα από πολιτική».

Τυχεροί και τυχερές που θα είστε σήμερα εκεί , να περάσετε καλά !!!

πηγές :

Τρίτη 10 Μαρτίου 2009

Γιώργος Ζαμπέτας - ο αυθεντικός

Σαν σήμερα, 10 Μαρτίου του 1992, πέθανε ο Γιώργος Ζαμπέτας.

Μοναδικός, αυθεντικός , ανεπανάληπτος .

Τα τραγούδια του δεν θα πάψουν ποτέ να τραγουδιούνται.

Και ήξερε να τα λέει έξω από τα δόντια - δείτε αυτά τα βιντεάκια, είναι σύντομα και περιεκτικά ....

Τους είχε καταλάβει από τότε !!!

να βάλουνε μυαλό και να δίνουνε ψυχούλα......
πόσο αληθινός και γνήσιος άνθρωπος , σπάνιο πια στις μέρες μας δυστυχώς.

Δευτέρα 9 Μαρτίου 2009

I'm a barbie girl, in a barbie world

Σήμερα η γνωστή μας Barbie, γίνεται 50 ετών. Δημιουργήθηκε το 1959 και από τότε παραμένει η πρώτη κούκλα σε πωλήσεις .
Σκεφτήκατε άραγε το μοντέλο που η κούκλα αυτή προωθεί και αναπαράγει;
Είναι εδώ και 50 χρόνια η ΄τέλεια' γυναίκα, που έχει τα πάντα : άλογα , τροχόσπιτα, σκάφη, μπορεί να κάνει πάνω από 100 επαγγέλματα, παραμένοντας 'ατσαλάκωτη΄και χαμογελαστή. Θα μου πείτε κούκλα είναι. Κι όμως τα παιχνίδια είναι μια από τις βασικότερες πηγές αναπαραγωγής προτύπων στα παιδιά.
Στη δεκαετία του 70, κυκλοφόρησε ομιλούσα Barbie - ξέρετε τι έλεγε;
'Maths is hard" !!! Η ξανθιά, χαμογελαστή γυναίκα που ζορίζεται στις προσθέσεις!!!!
Η αναπαράσταση της γυναίκας ως αντικείμενο, που ζει σε έναν ΄ροζ΄κόσμο που απέχει έτη φωτός από την πραγματικότητα , δίνει στα παιδιά εσφαλμένα μηνύματα , για το τί υπάρχει εκεί έξω.
Φυσικά αυτή η παραπλανητική εικόνα ενισχύεται με τα πρότυπα που αναπαράγονται από την τηλεόραση και τα περιοδικά, με τα ανορεξικά μοντέλα να φαντάζουν ως το ζητούμενο πρότυπο για τα κορίτσια.
Οι αναλογίες της Barbie παραπέμπουν σε ένα σωματότυπο που δεν είναι δυνατό να είναι 'βιώσιμος' - είναι εντελώς εξωπραγματικός. Αν υπήρχε ανθρώπινο σώμα με αυτές τις αναλογίες, δε θα ήταν δυνατό να ζήσει λόγω της κατασκευής του και της παντελούς έλλειψης λίπους. Παρόλαυτά τα κορίτσια προσπαθούν να αποκτήσουν το σώμα αυτό, αισθάνονται ά σχημα με την εμφάνισή τους και υπάρχει περίπτωση νεαρής γυναίκας που υποβλήθηκε σε 20 επεμβάσεις για να αποκτήσει το σώμα της barbie
δείτε τις αλλαγές σε ένα κανονικό γυναικείο σώμα ώστε να γίνει "Barbie"
Παρόμοια αποτελέσματα έχουν και τα πρότυπα που αναπαράγονται με τα 'αγορίστικα' παιχνίδια φυσικά .
Ίσως οι γονείς μπορούμε να είμαστε περισσότερο προσεκτικοί, να επαγρυπνούμε - τί είδους εικόνες λαμβάνουν τα παιδιά μας. Δε λέω να μην παίξουν με Barbie dolls ή με τον Superman, αλλά εμείς ας τους δώσουμε και την αληθινή εικόνα. Ο κόσμος της Barbie δεν υπάρχει και όσο πιο σύντομα το καταλάβουν, τόσο πιο ισορροπημένα άτομα θα γίνουν .

Σάββατο 7 Μαρτίου 2009

Bread and Roses

Η Ημέρα της Γυναίκας , στις 8 Μαρτίου κάθε χρόνο, είναι μάλλον η πιο παρεξηγημένη παγκόσμια ημέρα και όχι άδικα νομίζω .
Είθισται αυτή τη μέρα απ' όσο μπορώ να θυμηθώ , γυναίκες να βγαίνουν έξω , να πηγαίνουν μέχρι και στα μπουζούκια , να χορεύουν πάνω στα τραπέζια, κοινώς να ξεσαλώνουν για να γιορτάσουν λέει τη μέρα της γυναίκας.
Είναι απίστευτη ειρωνεία για να μην πω πρόκληση να γιορτάζεις τη μέρα της γυναίκας πρώτο τραπέζι πίστα, πετώντας το γαρύφαλλο στο αοιδό της νύχτας .
Και επειδή μου φαίνεται είναι 'βαθειά νυχτωμένες' και ταυτόχρονα ίσως και βαθειά καταπιεσμένες και γιαυτό ανισόρροπες , (συγγνώμη για τους χαρακτηρισμούς κυρίες μου αλλά πριν το πετάξετε το μπουζουκο- γαρύφαλλο μάθετε τί γιορτάζετε στις 8 Μάρτη) ας δώσω λίγα στοιχεία που βρήκα, έτσι για να είμαστε τουλάχιστον ενημερωμένοι και όχι νυχτωμένοι.
Η ιδέα για μια παγκόσμια ημέρα της γυναίκας πρωτοεκδηλώθηκε με το πέρασμα στον εικοστό αιώνα, το ξεκίνημα του οποίου σηματοδοτήθηκε σε ένα βιομηχανοποιημένο κόσμο από μια περίοδο εξεγέρσεων και ταραχών, πληθυσμιακών εκρήξεων και ριζοσπαστικών ιδεολογιών. Παρακάτω υπάρχει μια περιληπτική χρονολογική περιγραφή των πρώτων σημαντικών γεγονότων:

8 Μαρτίου 1857
Οι γυναίκες πού δούλευαν στα εργοστάσια υφαντουργίας και ιματισμού (οι ονομαζόμενες "εργάτριες ρούχων") στην Νέα Υόρκη των ΗΠΑ ξεσηκώθηκαν σε διαμαρτυρία. Αγωνίζονταν ενάντια στις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και στο χαμηλό μισθό. Η αστυνομία επιτέθηκε στις διαδηλώτριες και τις διασκόρπισε. Δύο χρόνια αργότερα, πάλι το Μάρτιο, αυτές οι γυναίκες οργάνωσαν την πρώτη εργατική ένωση προσπαθώντας να προστατεύσουν τους εαυτούς τους και να κερδίσουν μερικά βασικά δικαιώματα στο χώρο εργασίας τους.
8 Μαρτίου 1908,
15,000 γυναίκες παρέλασαν μέσα από την Νέα Υόρκη απαιτώντας λιγότερες εργατοώρες, καλύτερο μισθό, δικαίωμα ψήφου και να σταματήσουν να απασχολούνται παιδιά σαν εργάτες. Υιοθέτησαν το σύνθημα "Ψωμί και τριαντάφυλλα" (Bread and Roses), με το ψωμί να συμβολίζει την οικονομική ασφάλεια και τα τριαντάφυλλα μια καλύτερη ποιότητα ζωής. "We want bread but we want roses too"
Αυτό ήταν το σύνθημα που έγραψαν οι εργάτριες στα πανό τους. Το σύνθημα αυτό αποτέλεσε έμπνευση για το ομότιτλο ποίημα και για πλήθος άλλων οργανισμούς και εκδόσεις.
As we go marching, marching, in the beauty of the day,
A million darkened kitchens, a thousand mill lofts gray,
Are touched with all the radiance that a sudden sun discloses,
For the people hear us singing: Bread and Roses! Bread and Roses!
Η 8η Μαρτίου αφιερώθηκε στους αγώνες αυτών των γυναικών - απεργών και καθιερώθηκε μετά από πρόταση της γερμανίδας σοσιαλίστριας Clara Zetkin, το 1910.
Στην Ελλάδα οι γυναίκες απόκτησαν το δικαίωμα του 'εκλέγειν και εκλέγεσθαι' μόλις το 1952 .
Αυτά για να μπαίνουν κάποια πράγματα στην θέση που τους ταιριάζει και κυρίως να ξέρουμε τί , πώς και πότε γιορτάζουμε και ποιούς- ποιές τιμούμε .
Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας , ελπίζω να μη σας κούρασα με τα 'φιλολογικά' μου .

πηγές :
http://www.noikokyra.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=221
http://en.wikipedia.org/wiki/Bread_and_Roses
http://www.matia.gr/7/74/74_1_3.html

Ποια γιορτάζει αύριο? (συνέχεια)

Αυτή που στα 20 της, αγχώνεται πιο πολύ για τη δική σου εξεταστική αντί για τη δική της..
Αυτή που στα 28 της, αγωνιά και αναρωτιέται για την αγάπη σου, καθώς ασχολείσαι πιο πολύ με τις αντροπαρέες και τις εξόδους, παρά με αυτήν..
Αυτή που στα 30 της, στις προετοιμασίες του γάμου σας, προσπαθεί να ευχαριστήσει τους γονείς σου, τους γονείς της, τους καλεσμένους, τους συγγενείς και ξαφνικά ανακαλύπτει ότι εσύ δεν καταλαβαίνεις τίποτα από όλα αυτά..
Αυτή που στα 35 της, φουσκώνει η κοιλιά της, έχει νεύρα, φοβάται για τις μεγάλες αλλαγές που αισθάνεται και σε μαλώνει για ψύλλου πήδημα γιατί εσύ δεν καταλαβαίνεις τίποτα από αυτές τις αλλαγές...
Αυτή που στα 35-40 της, μεγαλώνει τα παιδιά και αρχίζει να σου δίνει αρμοδιότητες, καθώς είναι λίγο πριν την κατάρρευση...
Αυτή που στα 45-75 της, ξαφνικά αλλάζει τελείως και τρέχει σε γυναικείους συλλόγους καθώς η κατάρρευση έχει ήδη συμβεί...και δεν έχεις καταλάβει τι έγινε..
Αυτή που στα 50 της, συνεχίζει να φέρεται στο γιο και την κόρη σας λες και είναι νιάνιαρα, γιατί φοβάται τη μοναξιά της...κι ότι εσύ.. λείπεις πολύ!!
Αυτή που στα 60 της, μετρά κάθε σου μπουκιά και μουρμουράει ότι αν πάθεις κάτι, θα φταις μόνο εσύ, γιατί φοβάται ότι θα σε χάσει και αυτό την τρελαίνει..
Αυτή που στα 70 της, τρέχει να κάνετε τις γενικές εξετάσεις αίματος και κρύβει ότι οι δικές της είναι χειρότερες από τις δικές σου, για να μην αγχωθείς....
Αυτή που στα 80 της και πέρα, κάθεται συνέχεια δίπλα σου και με κουρασμένο βλέμμα ακούει όλες τις αναμνήσεις σου για τους συγχωρεμένους φίλους σου, γιατί πλέον ξέρει ότι κάθε δευτερόλεπτο μαζί σου είναι ευτυχία....
Κι αν αυτά δεν σου θυμίζουν κάτι, να σε βοηθήσω λίγο παραπάνω:
Αυτή που βάζει τα παγωμένα πόδια της κάτω από τα δικά σου και σε ξυπνάει σχεδόν κάθε βράδυ...γιατί αμελείς από κούραση να την αγκαλιάσεις πριν να κοιμηθείς..
Αυτή που μία φορά το μήνα μεταμορφώνεται από γλυκιά νεράιδα της αγάπης σε επικίνδυνο τέρας θυμού..και όταν συνέρχεται νιώθει φοβερές ενοχές για ό,τι είπε ή έκανε..
Αυτή που ψωνίζει ό,τι πιο χρωματιστό και παρδαλό -ρούχο ή μπιμπελό- και για μία βδομάδα τη βλέπεις να το κρυφοκοιτά και να χαμογελά.... γιατί εσύ στον ελεύθερο σου χρόνο έχεις ανάγκη από ξεκούραση και ηρεμία και μένει μόνη..
Αυτή που βρίσκει το χρωματιστό και παρδαλό που αγόρασε, στη μισή τιμή στις εκπτώσεις, και χαλάει το κέφι της για ένα μήνα.... γιατί ξέρει ότι αν το πάρεις χαμπάρι, την έκατσε!!
Αυτή που πάει στο σούπερ μάρκετ και σε φορτώνει δέκα σακούλες, μόνο για να υλοποιήσει μια συνταγή του Μαμαλάκη..για να σε ικανοποιήσει..
Αυτή που σου γκρινιάζει μετά, γιατί συνέχεια είναι στην κουζίνα και δε βγαίνετε έξω...γιατί νιώθει ότι το φαγητό δε σου άρεσε και δεν σε ικανοποίησε..
Αυτή που, αν δουλεύεις πολύ, γκρινιάζει γιατί λείπεις συνέχεια... αν δουλεύεις λίγο, γιατί τεμπελιάζεις...γιατί θέλει να σε βλέπει υγιή, δυνατό και χαρούμενο..
Αυτή που, κάθε φορά που βγαίνεις με τους φίλους σου, σε περιμένει σπίτι με το ένα φρύδι σηκωμένο...γιατί αυτή παράτησε όλες τις παρέες της για σένα και τα παιδιά και -κάποιες φορές-το μετανιώνει οικτρά..
Αυτή που σου κρατά μούτρα και ξοδεύει πολλά λεφτά, επειδή κοίταξες μια άλλη γυναίκα...γιατί σε βλέπει πολλές φορές αδιάφορο, ασυνεπή σε ραντεβού, εκνευρισμένο και βαριεστημένο..και νομίζει δεν την αγαπάς..
Αυτή που μιλά ασταμάτητα για χίλια αδιάφορα πράγματα και σε κουράζει..και αυτή κουράζεται παραπάνω από σένα, αλλά είναι ο τρόπος της να σου φτιάχνει το κέφι..
Αυτή που μετά τις συναντήσεις με τις φίλες της σε συγκρίνει με όλους τους γνωστούς και φίλους και σε κάνει να νιώθεις το ρεμάλι της Φωκίωνος Νέγρη...γιατί καταλαβαίνει ότι δεν ξέρει να διεκδικεί το χώρο και τον χρόνο της και θυμώνει πολύ..
Αυτή που ξέρεις ότι μιλά στις φίλες της για όλα τα προσωπικά σας κι όμως δεν έχεις καταφέρει μία φορά να την πιάσεις επ' αυτοφώρω να το κάνει...γιατί η γυναικεία αλληλεγγύη είναι κάποιες φορές το μόνο συναισθηματικό της στήριγμα..
Αυτή που, τις περισσότερες φορές που σου λέει τη γνώμη της, έχει δίκιο...όχι γιατί είναι πιο έξυπνη, αλλά γιατί σε αγαπά τόσο που προβλέπει τους κινδύνους που σε απειλούν..
Αυτή που θα σου χτυπά στα μούτρα όλες τις φορές που είχε δίκιο κι εσύ άδικο.. και δεν είναι λίγες... γιατί πονάει όταν σε βλέπει λυπημένο..
Αυτή που μπορεί να της προσφέρεις τον ουρανό με τα άστρα και αυτή να παραπονιέται γιατί δεν της έδωσες το ένα αστεράκι που φανταζόταν ότι θα της δώσεις...γιατί φοβάται ότι ξόδεψες πολλά και νιώθει ενοχές..
Κι αν ακόμη δεν κατάλαβες, στο αποκαλύπτω: Αυτή που μπορεί να κλαίει ένα μήνα κρυφά και όμως να βρει τη δύναμη να χαμογελάσει πάλι και να σου πει : Σ' Αγαπώ! Όλα θα πάνε καλά!!
Μήπως λοιπόν σήμερα, στο Σαββατιάτικο καφέ με τους φίλους, να θυμηθείς να πάρεις κι ένα κατιτίς γι' αυτήν?? Και μη ζορίζεσαι για την επιλογή: αφού το ξέρεις!! Ό,τι και να πάρεις, θα τρομάξει.. γιατί ξεχνάς από ρουτίνα να της κάνεις μικρο-εκπλήξεις!!Και το αντέχει και συνεχίζει να σε αγαπά γιατί...
Απλά... έτσι είναι αυτός!!!

Παρασκευή 6 Μαρτίου 2009

Ποια γιορτάζει την Κυριακή?

Αυτή που στα 20 σου, σε πιέζει να τελειώσεις γρήγορα τις σπουδές σου και να βρεις δουλειά..
Αυτή που στα 28 σου, σου γκρινιάζει ότι όλες οι φίλες της παντρεύτηκαν και είναι η μόνη που ακόμη ζει μόνη...
Αυτή που στα 30 σου, στις προετοιμασίες του γάμου σας, σου δίνει την αίσθηση ότι δεν υπάρχεις καν...
Αυτή που στα 35 σου, φουσκώνει η κοιλιά της, έχει νεύρα, σε μαλώνει για ψύλλου πήδημα και ξαφνικά κλαίει γιατί σε μαλώνει...
Αυτή που στα 35-40 σου, μεγαλώνει τα παιδιά κι εσύ ανακαλύπτεις ότι εντέλει δεν είναι κακό πράγμα οι ευθύνες...
Αυτή που στα 45-75 σου, ξαφνικά αλλάζει τελείως, τρέχει σε γυναικείους συλλόγους και σε αφήνει να δεις το ποδόσφαιρο μόνος..
Αυτή που στα 50 σου, συνεχίζει να φέρεται στο γιο και την κόρη σας λες και είναι νιάνιαρα και τρελαίνεσαι από εκνευρισμό...
Αυτή που στα 60 σου, μετρά κάθε σου μπουκιά και μουρμουράει ότι αν πάθεις κάτι, θα φταις μόνο εσύ..
Αυτή που στα 70 σου, τρέχει να κάνετε τις γενικές εξετάσεις αίματος και μετά σου θυμίζει όλες τις μετρημένες μπουκιές σου από τα 60 κι έπειτα...
Αυτή που στα 80 σου και πέρα, κάθεται συνέχεια δίπλα σου και με κουρασμένο βλέμμα ακούει όλες τις αναμνήσεις σου για τους συγχωρεμένους φίλους σου...
Κι αν αυτά δεν σου θυμίζουν κάτι, να σε βοηθήσω λίγο παραπάνω:
Αυτή που βάζει τα παγωμένα πόδια της κάτω από τα δικά σου και σε ξυπνάει σχεδόν κάθε βράδυ...
Αυτή που μία φορά το μήνα μεταμορφώνεται από γλυκιά νεράιδα της αγάπης σε επικίνδυνο τέρας θυμού..
Αυτή που ψωνίζει ό,τι πιο χρωματιστό και παρδαλό -ρούχο ή μπιμπελό- και για μία βδομάδα τη βλέπεις να το κρυφοκοιτά και να χαμογελά....
Αυτή που βρίσκει το χρωματιστό και παρδαλό που αγόρασε, στη μισή τιμή στις εκπτώσεις, και χαλάει το κέφι της για ένα μήνα....
Αυτή που πάει στο σούπερ μάρκετ και σε φορτώνει δέκα σακούλες, μόνο για να υλοποιήσει μια συνταγή του Μαμαλάκη..
Αυτή που σου γκρινιάζει μετά, γιατί συνέχεια είναι στην κουζίνα και δε βγαίνετε έξω...
Αυτή που, αν δουλεύεις πολύ, γκρινιάζει γιατί λείπεις συνέχεια... αν δουλεύεις λίγο, γιατί τεμπελιάζεις...
Αυτή που, κάθε φορά που βγαίνεις με τους φίλους σου, σε περιμένει σπίτι με το ένα φρύδι σηκωμένο...
Αυτή που σου κρατά μούτρα και ξοδεύει πολλά λεφτά, επειδή κοίταξες μια άλλη γυναίκα...
Αυτή που μιλά ασταμάτητα για χίλια αδιάφορα πράγματα και σε κουράζει..όταν όμως δε μιλά, αισθάνεσαι ένα σφίξιμο στο στομάχι και παρακαλάς το Θεό να αρχίσει να ξαναμιλάει...
Αυτή που μετά τις συναντήσεις με τις φίλες της σε συγκρίνει με όλους τους γνωστούς και φίλους και σε κάνει να νιώθεις το ρεμάλι της Φωκίωνος Νέγρη...
Αυτή που ξέρεις ότι μιλά στις φίλες της για όλα τα προσωπικά σας κι όμως δεν έχεις καταφέρει μία φορά να την πιάσεις επ' αυτοφώρω να το κάνει...
Αυτή που, τις περισσότερες φορές που σου λέει τη γνώμη της, έχει δίκιο...
Αυτή που θα σου χτυπά στα μούτρα όλες τις φορές που είχε δίκιο κι εσύ άδικο.. και δεν είναι λίγες...
Αυτή που μπορεί να της προσφέρεις τον ουρανό με τα άστρα και αυτή να παραπονιέται γιατί δεν της έδωσες το ένα αστεράκι που φανταζόταν ότι θα της δώσεις...
Κι αν ακόμη δεν κατάλαβες, στο αποκαλύπτω: Αυτή που τα δάκρυα της μπορεί να σου διαλύσουν τον κόσμο και το χαμόγελό της μπορεί να σε κάνει να χτίσεις έναν καινούριο από την αρχή...

Μήπως λοιπόν αύριο, στο Σαββατιάτικο καφέ με τους φίλους, να θυμηθείς να πάρεις κι ένα κατιτίς γι' αυτήν?? Και μη ζορίζεσαι για την επιλογή: αφού το ξέρεις!! Ό,τι και να πάρεις, κάποια στιγμή θα τα ακούσεις!!!

Γιατί απλά ... έτσι είναι αυτή!!!

σπάστε τη σιωπή σας - σταματήστε τη βία

Last night I heard the screaming loud voices behind the wall. Another sleepless night for me, It won't do no good to call - the police. Always come late if they come at all.

(από την Tracy Chapman)

  • 1 στις 3 γυναίκες είναι θύμα βίας .
  • οικιακή βία, βία για ζητήματα τιμής, βιασμός, λεκτική κακοποίηση είναι μερικές μόνο από τις μορφές βίας που υφίστανται οι γυναίκες
  • συνήθως ο θύτης είναι γνώριμο πρόσωπο .
  • 1 στις 5 γυναίκες είναι θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού.
  • οι γυναίκες που υφίστανται την οικιακή βία συνήθως μένουν στις σχέσεις τους είτε για οικονομικούς λόγους, είτε γιατί η αυτοπεποίθησή τους είναι ποδοπατημένη και δεν έχουν κουράγιο να φύγουν.
  • κάθε 9 δευτερόλεπτα μια γυναίκα κακοποιείται.

Πέμπτη 5 Μαρτίου 2009

σελίδα ημερολογίου

Πλησιάζει η παγκόσμια μέρα της γυναίκας.
Σημαντική ως φορέας μηνυμάτων αν και προσωπικά οι παγκόσμιες μέρες δε μου λένε και πολλά πράγματα. Τέλος πάντων, με αυτή την αφορμή θα αφιερώσουμε μια ενότητα στο blog. αφιερωμένη στη γυναίκα, αλλά όχι μόνο για γυναίκες. Άλλωστε τα θέματα που αφορούν τις γυναίκες, αφορούν και τους άντρες και αντίστροφα.

Το πρώτο μέρος της ενότητας είναι μια σελίδα από το ημερολόγιο μιας γυναίκας, μιας οποιασδήποτε γυναίκας. Θα μπορούσε να είμαι εγώ, εσύ, η σύζυγός σου, η αδερφή σου, η σύνροφός σου, η φίλη σου. Ίσως πολλές από σας (αν όχι όλες ) θα διαπιστώσετε ότι η μέρα αυτή δε διαφέρει και πολύ από τη δική σας καθημερινότητα.

  • Ξύπνημα στις 6. Ετοιμάζω το πρωινό των παιδιών και το κολατσό τους για το σχολείο.
  • Αποχαιρετώ σύζυγο.
  • Ετοιμάζομαι για τη δουλειά.
  • Οδηγώ περίπου μια ώρα για να φτάσω στη δουλειά μου. Πρέπει να είμαι εκεί στις 8.
  • Μέχρι τις 2 στο σχολείο. Τάξη, μαθητές, φασαρία, διαγώνισμα, εκδρομή , προβα για εκδήλωση, κουβέντα στο διάλειμμα (λίγο απ΄όλα αυτά )
  • Επιστροφή - οδηγώ μια ώρα και φτάνω γύρω στις 3 με 3 και 30 στο σπίτι.
  • Στρώνω τραπέζι για τα παιδιά.
  • Κουβεντιάζουμε - πως πήγε η μέρα τους; όλα καλά με το σχολείο; πάλι μάλωσες με το διπλάνο σου εσύ; πού είναι το βιβλίο της Ιστορίας σου;
  • Μαζεύω τραπέζι, πλένω πιάτα, στρώνω κρεβάτια (δεν πρόλαβα το πρωί), συμμαζεύω ρούχα, βάζω πλυντήριο.
  • Ξαναστρώνω τραπέζι για μένα και τον άντρα μου . Τρώμε, συζητάμε. Μετά εκείνος κοιμάται (πολλή κούραση σήμερα - λέει ) . Εγώ μαζεύω τραπέζι, πλένω πιάτα, απλώνω ρούχα, ποτίζω γλάστρα.
  • Βοηθώ τον μικρό με τα μαθήματα.
  • Πηγαίνω τον μικρό στο ωδείο για μάθημα κιθάρας.
  • Περιμένω μια ώρα να σχολάσει. Κλείνω λίγο τα μάτια, ακούω ραδιόφωνο - δεύτερο πρόγραμμα από το κινητό. Σκέφτομαι ταξίδια, φεγγάρια, θάλασσες.
  • Επιστρέφω σπίτι. Ετοιμάζω σαντουιτσάκι για τον μικρό.
  • Σύζυγος ξύπνησε. Φτιάχνω καφέ να πιούμε. (μερικές φορές φτιάχνει εκείνος).
  • Βλέπω σαπουνόπερα στην τηλεόραση, πίνοντας καφέ. Δε μου μιλάει κανείς, δε μιλάω σε κανένα για 45 λεπτά . Κοινώς LEAVE ME ALONE NOW.
  • Βοηθώ τον μεγάλο με έκθεση στ΄Αγγλικά.
  • Μαζέυω ρούχα αν στέγνωσαν. (το σιδέρωμα άλλη μέρα- ας φορέσουν και τίποτα ασιδέρωτο )
  • Πλένω ό,τι πιάτα, ποτήρια έχουν μαζευτεί στο νεροχύτη. (τα καθαρά ποτήρια τελείωσαν και πίνουν νερό σε κούπες και φλυτζάνια!!! έλεος)
  • Ετοιμάζω φαγητό για την επόμενη μέρα.
  • Ετοιμάζω καθαρά ρούχα για το πρωί.
  • Δίνω γάλα στον μ ικρό, μαλώνουμε γιατί δε θέλει να κοιμηθεί.
  • Επιτέλους έχουν πάει για ύπνο.
  • Ετοιμάζω ένα test για το σχολείο.
  • Διορθώνω κάτι διαγωνίσματα.
  • Ανοίγω τον υπολογιστή και σερφάρω λίγο , ή εναλλακτικά βλέπω τηλεόραση.
  • Τα μάτια κλείνουν.
  • Τί από τώρα θα κοιμηθείς; μου λέει.

Τρίτη 3 Μαρτίου 2009

έχω και ελικόπτερο...πάμε μια βόλτα;

Επιτέλους !!! Ένα παιδικό μου όνειρο γίνεται πραγματικότητα. Ονειρευόμουν από μικρή ένα ιπτάμενο μέσο, όχι έτσι ακριβώς ομολογώ, (λίγο πιο 'εξωγήινο' ήταν στα όνειρά μου -κλειστού τύπου ιπτάμενο μονοθέσιο) να μπορώ να ανεβαίνω και να φεύγω, να πετάω.
Ε!!! μόνο ο Παλαιοκώστας νομίζετε θα έχει το προνόμιο αποδράσεων;
και γω θέλω να δραπετεύω άμεσα , να βλέπω τον κόσμο από ψηλά, να μη μποτιλιαρίζομαι σε εθνικές οδούς , να μην ψάχνω εναγωνίως παρκάρισμα τις ώρες αιχμής... Τόσα θετικά μπορώ να σκεφτώ για το ελικοπτεράκι μου.
Και για όσους βιάζονται να πουν ότι ονειροβατώ, ότι για όλα τα παραπάνω φταίει η καλπάζουσα φαντασία μου κτλ κτλ, κάνουν οικτρό λάθος. Το ατομικό ιπτάμενο όχημα βγαίνει σύντομα στο εμπόριο και λίαν συντόμως θα μπορούμε να βολτάρουμε εναερίως, αφού απλά δέσουμε στη μέση μας μια μηχανή με δυο τουρμπίνες
(καλά τόσο απλό και δε το σκέφτηκαν νωρίτερα; ...θα προλάβω ; ....)
Λίγο ακριβούτσικο θα είναι στην αρχή, γύρω στα 79.000 ευρουδάκια, αλλά τ' αξίζει τα λεφτά του.
http://www.ethnos.gr/
Πω πω κάτι βόλτες που θα κάνω!!!
Άλλος για ελικόπτερο;
Προσδεθείτε και φύγαμε.

Αναγνώστες

Συνεργάτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου