Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2011

σάμαλι : ή αλλιώς ξεχνάω

ίσως θα περιμένατε κάποια συνταγή ή κάτι τέτοιο να βρείτε κάτω από ένα τίτλο 'σάμαλι'
ε, όχι λοιπόν, δε συνηθίζουμε να βάζουμε συνταγές εδώ. Υπάρχουν άλλωστε φίλοι και φίλες σε άλλα μπλόγκ που είναι τόσο καλοί στις συνταγές και στα μαγειρέματα, που δε θα υπήρχε λόγος να επιχειρήσουμε κάτι τέτοιο.
σάμαλι - ή αλλιώς ξεχνάω ...
τρώω ένα άκρως ευεργετικό , ηρεμιστικό και καταπραϋντικό κομμάτι σάμαλι, αγορασμένο από γνωστό παραδοσιακό ζαχαροπλαστείο της Θεσσαλονίκης, και αυτόμάτως , ως δια μαγείας εξαφανίζονται βασανάκια και καϋμοί, ξεχνάω προβλήματα και έννοιες. και καθώς τα σκέφτομαι αυτά, τρώω και το δεύτερο κομμάτι σάμαλι για να εξαλοίψω εντελώς - για τις επόμενες ώρες τουλαχιστον- από προσώπου γης , όλους όσους με ενόχλησαν, με στεναχώρησαν, με προβλημάτισαν.
Οι θαυματουργές ιδιότητες αυτού του γλυκού είναι απίστευτες σας πληροφορώ: από την πρωτη κιόλας κουταλιά ή πηρουνιά - όπως βολεύεται ο καθένας- η γλύκα, το άρωμα και η απόλαυση που νοιώθεις, εξανεμίζουν κάθε αρνητική σκέψη , και σε μεταφέρουν σε κόσμους γλυκούς... ξεχνάς πραγματικά .. και μόλις πάει να έρθει μια σκούρη, μελανή εικόνα - ωπ... τρως αλλο ένα κομματάκι και ξαναγλυκαίνει η σκέψη σου ...
θεϊκό γλυκάκι το σάμαλι, αλλά ας μην αδικήσουμε και άλλα γλυκάκια με εξίσου θεραπευτικές και ηρεμιστικές ιδιότητες, όπως η κλασσική σοκολάτα , - η αγαπημένη μου είναι η ΙΟΝ αμυγδάλου - αλλά ενίοτε έχω δοκιμάσει και άλλες με καλά αποτελέσματα- και επίσης οτιδήποτε συροπιαστό και λαχταριστό κάνει καλή και αποτελεσματική δουλειά .
πρέπει να πω, ότι αν το τρώς μέσα από το κουτί , με όλα το σιρόπι να κυκλοφορεί και να γλυκαίνει την πηρουνιά σου και κατ' επέκταση τη σκοτεινή , άγευστη ζωή σου, είναι ακόμα καλύτερο το αποτέλεσμα. Ειδικά τελειώνοντας , μπορείς να στριφογυρίσεις το κομμάτι σάμαλι μέσα στο υπόλοιπο σιρόπι και να κρατήσει η γλυκιά απόλαυση για περισσότερο - οπότε καλό είναι να αποφεύγονται τα πιατάκια και να τρώγεται απευθείας από το κουτί - άλλη άισθηση .
Τώρα θα μου πείτε - παχαίνει , παίρνεις θερμίδες κτλ, κτλ... όχι, όχι, καθόλου σας πληροφορώ ... άλλωστε όλα λειτουργούν ισοσταθμιστικά σ' αυτή τη ζωή - κάτι κερδίζεις - κάτι χάνεις ... απλά επιλέγεις τί και πόσο. και κλείνοντας να πω μιας και αναφέρθηκα στο αγαπημένο μου γλυκό , ότι το σάμαλι, κουβαλάει για μένα και πλήθος εικόνων και αναμνήσεων, τότε που το αγόραζα από τον υπέροχο πλανόδιο πωλητή που τριγυρνούσε στα σοκάκια της πόλης με εκείνο το επιπλάκι - βιτρίνα με την καμήλα επάνω, και το τύλιγε στα τετραγωνισμένα άσπρα χαρτάκια - εκείνο ήταν το καλύτερο σάμαλι που έχω δοκιμάσει . Δυστυχώς πάνε μερικά χρόνια που δεν τον έχω δει στην αγορά της πόλης .... και επειδή μια συννεφιά μου ήρθε πάλι... πάω να αποτελειώσω το μισό τελευταίο μου κομμάτι σάμαλι , που με περιμένει στο κουτί βουτηγμένο στο σιρόπι ...
καλό , γλυκό σαββατοκύριακο φίλοι και φίλες ... και εχθροί ...

Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011

το σίδερο

δύσκολη υπόθεση το σιδέρωμα ...
δύσκολη από πολλές απόψεις - πιέτες , τσάκιση , ιδιότροπα υφάσματα ... έχω ξαναγράψει γι αυτό, αλλά μου αρέσει να επιστρέφω σε μερικά θέματα .

Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011

η μιζέρια και η μούχλα

διαπίστωσα εσχάτως ότι η μιζέρια είναι σαν τη μούχλα.
Είναι μια κατάσταση που εξελίσσεται, προχωράει μέχρι να φτάσει στην τελική φθορά . Και για να καταλάβετε τι εννοώ , σκεφτείτε τον μίζερο άνθρωπο, σαν ένα πορτοκάλι .
Το πορτοκάλι αρχίζει σιγά σιγά να μουχλιάζει ... Και ο μίζερος άνθρωπος γίνεται όλο και πιο μίζερος.
Επίσης, όπως και η μούχλα, έτσι και η μιζέρια είναι κατάσταση κολλητική. Δηλαδή, οι μίζεροι άνθρωποι, μεταδίδουν τη μιζέρια τους και στους διπλανούς τους, όπως ακριβώς τα πορτοκάλια στο συρτάρι του ψυγείου . Και αν κοιτάξετε τους μίζερους λίγο προσεκτικά, θα δείτε ότι είναι λίγο πρασινωποί, και το δέρμα τους αρχίζει να αλλάζει. Αν τους ζουλήξει κανείς λίγο παραπάνω, θα διαπιστώσειςότι είναι άδειοι από μέσα, και το ζουμί τους έχει αρχίσει να νερουλιάζει . Και το χειρότερο ; μυρίζουν ...
αν τους πλησιάσετε θα δείτε ότι αναδύουν μια μίζερη μυρωδιά μούχλας και αποσύνθεσης .
Είναι εύκολο λοιπόν να διακρίνεις τους μίζερους - φαίνονται, μυρίζουν , είναι σε αποσύνθεση .
και μην ξεχνάτε
: όπως και η μούχλα, η μιζέρια είναι κολλητική ...

Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011

Κι όμως.. είναι ο.....

Όσο κι αν δεν του φαίνεται, είναι ο Boy George!!!!! (??) Ο εκκεντρικός τραγουδιστής των Culture Club που σημάδεψαν την νιότης κάποιων από εμάς (ονόματα δε λέμε, μην αποκαλύπτουμε ηλικίες και κρυφές απόψεις περί μουσικής αισθητικής και ποιότητας!!)....
Βέβαια, πέρασε και χειρότερα ο καψερός.
Από τρελό πουλί της νιότης,
πέρασε μια φάση "Για δε μ' αφηνετε ήσυχο, άστε με ήσυχο όλοι" ,
θυμίζοντας το Δημήτρη Παπαμιχαήλ στα 75 του και κατέληξε στο λουκ χαρωπού φαντάρου σε άδεια που είδατε στην προηγούμενη ανάρτηση.
Τι να πει κανείς!! Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου... Για να μην μπερδεύουμε και το κεφάλι μας, ας μείνουμε στα απλά και όμορφα των Culture Club και ας αφήσουμε τα μπερδέματα για άλλους...

Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011

ΣΟΚ!!! Ποιος λέτε να είναι?

Ένα σοκ το έπαθα! Ποιος λέτε να είναι ο ομορφούλης αυτός κύριος, με τα ωραία μουσάκια και πράσινα μάτια που μας χαιρετά στρατιωτικά??! Για να βοηθήσω: δεν ήταν και φανατικός του στρατού στα νιάτα του.....

Αναγνώστες

Συνεργάτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου