Παρασκευή 20 Μαρτίου 2009

με ένα ποίημα

Η 21η Μαρτίου σηματοδοτεί την έναρξη της Άνοιξης (Εαρινή Ισημερία) και για το λόγο αυτό έχει οριστεί Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.
Βέβαια τα καμώματα του Μάρτη με τα χιόνια και τον παγωμένο Βαρδάρη να φυσάει με μανία, μας έχουν λίγο μπερδέψει και απεγνωσμένα αναζητούμε την Άνοιξη. Που να πήγε άραγε ;
Δε θα μπορούσε η μέρα σήμερα να μην είναι γεμάτη ποιήματα, ποιητές , δημιουργία.
Τι είναι αλήθεια ποίηση;
Πόσο απόμακροι είναι για κάποιους οι ποιητές ; Μήπως είναι και λίγο 'αλόκοτα όντα ' τελικά;
Η ταπεινή μου γνώμη είναι ότι η ποίηση είναι αυτό που έχουμε μέσα μας , που μόνιμα εντός μας κατοικεί και παλεύει να βρει διέξοδο , δρόμο να βγει, να αναπνεύει, να μας δώσει πνοή, να στεγάσει τα όνειρά μας . Όμως ας μιλήσουν οι ποιητές καλύτερα γι' αυτό.
Κατά τον αγαπημένο Θεσσαλονικιό ποιητή, Ντίνο Χριστανόπουλο είναι ένα 'σκάψιμο βαθιά', 'να βυθίζεις το μαχαίρι στα γυμνά κόκκαλα , 'μια κούραση τρομαχτική' , ένα δώσιμο ψυχής όπως φαίνεται στο ποίημα του ,

Εγκαταλείπω την ποίηση
Ἐγκαταλείπω τὴν ποίηση δὲ θὰ πεῖ προδοσία,
δὲ θὰ πεῖ ἀνοίγω ἕνα παράθυρο γιὰ τὴ συναλλαγή.
Τέλειωσαν πιὰ τὰ πρελούδια, ᾖρθε ἡ ὥρα τοῦ κατακλυσμοῦ.
Ὅσοι δὲν εἶναι ἀρκετὰ κολασμένοι πρέπει ἐπιτέλους νὰ σωπάσουν,
νὰ δοῦν μὲ τί καινούριους τρόπους μποροῦν νὰ ἀπαυδήσουν τὴ ζωή.
Ἐγκαταλείπω τὴν ποίηση δὲ θὰ πεῖ προδοσία.
Νὰ μὴ μὲ κατηγορήσουν γιὰ εὐκολία, πὼς δὲν ἔσκαψα βαθιά,
πὼς δὲ βύθισα τὸ μαχαίρι στὰ πιὸ γυμνά μου κόκαλα.
ὅμως εἶμαι ἄνθρωπος κι ἐγώ, ἐπιτέλους κουράστηκα, πῶς τὸ λένε,
κούραση πιὸ τρομαχτικὴ ἀπὸ τὴν ποίηση ὑπάρχει;
Ἐγκαταλείπω τὴν ποίηση δὲ θὰ πεῖ προδοσία.
Βρίσκει κανεὶς τόσους τρόπους νὰ ἐπιμεληθεῖ τὴν καταστροφή του.
(1956)
Η μοναδική Κική Δημουλά, με τον ανατρεπτικό της λόγο, όταν ρωτήθηκε σὲ παλαιότερη συνέντευξή της:
«τί είναι ποίημα για σας;»,
απάντησε:
Πρώτα-πρώτα μια συνάντησή μου μὲ λέξεις ποὺ έχουν καθαρὰ βασανιστικὲς προθέσεις απέναντί μου. Μου αντιστέκονται και πρέπει να κάνω μεγάλες διαπραγματεύσεις μαζί τους. και σε άλλη συνέντευξη ,η Δημουλά , περιγράφει την σχέση με τα ποιήματά της και τη δαδικασία της συγγραφής ποιημάτων : _____________________________
-Υπάρχουν ποιήματα, στίχοι ή ιδέες σε πρώτη μορφή, που παλαιότερα σκίσατε, απορρίψατε ή προσπεράσατε και επιστρέφετε σ' αυτά σήμερα, σαν σε ετεροχρονισμένο ραντεβού;
-Φυσικά απέρριψα πολλά και έσκισα περισσότερα. Και εγώ μεν, δεν επιστρέφω σ' αυτά, αλλά το όνομα και η διεύθυνση κάθε παλιάς και άτυχης απόπειρας δεν φεύγουν από μέσα μας, δεν θέλουν να χαθούν ή δεν μπορούν . Αν αληθεύει ότι από το κλειστό σύμπαν μας τίποτα δεν χάνεται ούτε ολότελα πεθαίνει, ίσως, σαν ένα μικρό υποσύμπαν που είμαστε ο καθένας μας να διασώζονται εντός του οι ψυχές των παλιών απορρίψεων, να περιστρέφονται και να μας παρακολουθούν.
[από το περιοδικό «Κ» της Καθημερινής, 17 Απριλίου 2005 - τεύχος 98]

Ελπίζοντας να δούμε όλοι και όλες με μια ποιητική ματιά τη ζωή μας, να συναντήσουμε τις λέξεις που μας περιμένουν, σας εύχομαι να έχετε ένα ποιητικό σαββατόβραδο.

7 σχόλια:

Anthoula είπε...

Μεγάλη παρηγοριά η ποίηση. Αναρωτιέμαι τί θα κάναμε χωρίς αυτήν... Θα υπήρχε πολύ μοναξιά!

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

Σωστά τα λες Evi μου. Όλοι έχουμε ποίηση μέσα μας. Αλλά:
α) Υπάρχουν άνθρωποι που ζούν
ποιητικά
β) Άνθρωποι στους οποίους η ποίηση
(ή η ποιητικότητα) βρίσκεται σε
προσωρινή η μόνιμη νάρκωση μέσα
τους.
γ) Τέλος υπάρχουν άνθρωποι που
ζουν και δημιουργούν ποιητικά
(Είναι οι πιο λίγοι)

Τι σημαίνει όμως να ζεις ποιητικά; Σημαίνει να υπερβαίνεις με κάθε τρόπο την τρέχουσα πραγματικότητα. Ένα πολύ απλό παράδειγμα: Το να ρεμβάζεις τη δύση του ήλιου και να απολαμβάνεις την έκρηξη των χρωμάτων της δύσης πάνω από τον ορίζοντα της θάλασσας, είναι ένα δείγμα υπέρβασης της τρέχουσας πραγματικότητας άρα ζεις ποιητικά εκείνη τη στιγμή. ΄Εννοείται βέβαια πως ζεις ποιητικά με πληρότητα διαβάζοντας την αποσταγμένη ποιητική εμπειρία των δημιουργών...
Αυτά τα λίγα για την ημέρα.

evi είπε...

@ anthoula

όντως μια παρηγοριά, ένα μαξιλάρι να ακουμπήσεις.

evi είπε...

@φαίδων
πόσο δίκιο έχεις!

είναι σπουδαίο να ανακαλύπτεις την ποίηση των πραγμάτων, της φύσης, των ανθρώπων, του ίδιου σου του εαυτού τελικά.
Και πόσο φτωχώτεροι είναι αυτοί που δε μπορούν ή δε θέλουν να τη δουν.
Νομίζω ότι αυτή η διαπραγμάτευση με τις λέξεις που ανέφερε η Δημουλά , είναι η μαγεία της ποίησης.
να είσαι καλά

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Evi
Δεν είναι μόνο αυτό που λέει η Δημουλά η μαγεία της ποίησης. Να θυμάσαι: Όλοι οι ποιητές, δεν είναι μόνο αυτοί που σου αρέσουν! Ο κάθε ποιητής είναι κι ένας ποιητικός μικρόκοσμος! Και η μαγεία της ποίησης είναι το σύνολο των καλών ποιητών που υπάρχουν αλλά και εκείνων που θα έλθουν...

evi είπε...

@φαίδων

φυσικά και υπάρχουν πολλοί καλοί ποιητές και ποιήτριες (ας μην αδικούμε και τις γυναίκες) και παρόλο που έχω 'αδυναμία' σε κάποιους, αναγνωρίζω την ύπαρξη αυτού του μικρόκοσμου , όπως λες. Εξάλλου ο καθένας μας (και βάζω ταπεινά μέσα και τον εαυτό μου) όταν πιάνει το μολύβι και γράφει έχει μια εσωτερική ανάγκη, θέλει κάτι να ακουμπήσει στο χαρτί- να διαπραγματευτεί με τιε λέξεις. Ακόμα και στα blog υπάρχουν πολύ αξιόλογα ποιητικά ταξίδια και χαίρομαι να είμαι μέρος τους. και τα δικά σου γραπτά μου αρέσουν πολύ. Νομίζω ότι τα καλύτερα είναι όσα θα έρθουν, όσα περιμένουν να γραφτούν.
φιλιά

Ανώνυμος είπε...

[url=http://kaufenviagragenerika50mg.net/]viagra[/url] generika viagra [url=http://achat-viagra-pascher.net/]viagra generique[/url] generique viagra [url=http://comprarviagragenerico100mg.net/]precio viagra[/url] precio viagra [url=http://comprareviagragenerico50mg.net/]prezzo viagra[/url] comprare viagra online

Αναγνώστες

Συνεργάτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου