Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008

Χωρίς ταίρι στις γιορτές??So what???

Οι γιορτές χωρίς ταίρι φαντάζουν τρομακτικές, προκαλούν μελαγχολία και πανικό. Ίσως γιατί όσοι/ες είναι χωρίς ταίρι αυτές τις μέρες, φαντάζονται ότι όλα θα ήταν τέλεια αν είχαν. Ακούγοντας και βιώνοντας ιστορίες, θα σας υπενθυμίσω ότι δεν θα ήταν και τόσο ιδανικά τα πράγματα και με ταίρι. Μερικοί λόγοι είναι οι παρακάτω: Σε αρχική φάση της σχέσης: 1. Αποφεύγεις τις αμήχανες καταστάσεις, που θες να κανονίσεις πράγματα μαζί του/της και φυσικά …περιμένεις από τον/την άλλο/η να πει κάτι… Αυτές οι καταστάσεις εγγυημένα οδηγούν σε ..εντάσεις. 2. (Για μικρότερες ηλικίες): Δεν περνάς αυτή την υπέροχη κατάσταση που ονειρεύεσαι 20 μέρες πριν τι θα κάνετε τις γιορτές με τον/την καλό/ή σου για να φτάσει η υπέροχη μέρα που θα ακούσεις το κλασσικό: Sorry!! Φαντάστηκα θα είσαι με την οικογένεια σου και είπαμε με την παρέα να είμαστε όλοι/ες μαζί.. ξέρεις!!! Μπακουροπαρέαα!! Θα σε πάρω την επόμενη, όταν ξυπνήσω!!! 3. (Για μεγαλύτερες ηλικίες): επίσης, δεν περνάς αυτή την υπέροχη κατάσταση, που ονειρεύεσαι 20 μέρες (και πάλι) τι θα κάνετε τις γιορτές, για να φτάσει η υπέροχη μέρα που θα ακούσεις το κλασσικό: Sorry!!η απόφαση του διαζυγίου λέει ότι θα περάσω τις γιορτές με τα παιδιά!! Θα επανορθώσω τις αποκριές ..χμ.. περίμενε! Δύσκολα και τις αποκριές, θα έχω τα παιδιά.. Τι θα έλεγες για το 15αύγουστο, μετά τις 6 όμως, γιατί το μεσημέρι θα έχω τα παιδιά??? 4. Δεν περνάς τη φάση, που έχεις κανονίσει με παρέες από καιρό πράγματα και ο/η σύντροφος απαιτεί να τα ακυρώσεις για να είστε μαζί. Όταν ειδικά λες «δε γίνεται», γλιτώνεις το υπέροχο 5ωρο γκρίνιας (αν είσαι άντρας), 10ήμερο μούτρων (αν είσαι γυναίκα). Σε προχωρημένη φάση της σχέσης: 1. Επιτέλους!!! Δεν έχεις καν λόγο να πεις "δε θέλω να περάσω και φέτος Χριστούγεννα με τα πεθερικά, τους κουνιάδους/ες, τα μπατζανάκια κλπ κλπ¨τρώγοντας τη γαλοπούλα και παριστάνοντας ότι δεν ακούς μπηχτές για το πόσο ωραία περνούσε ο/η καλός/ή σου όταν ήταν μικρός/η (χωρίς εσένα βεβαίως!!). Και αυτές οι καταστάσεις εγγυημένα οδηγούν σε ..εντάσεις. 2. Δεν είσαι υποχρεωμένος/η να χαμογελάς σε οικογενειακές συζητήσεις του στυλ: «πριν 20 χρόνια είχαμε πάει Χριστούγεννα στο Μέτσοβο! Περάσαμε πολύ ωραία». Ακολουθεί 2ωρη περιγραφή του τι φάγανε, τι ήπιανε, πού κοιμηθήκανε και τι είπανε. Σε όλη τη διάρκεια της εκδρομής!!! 3. Για γυναίκες: δε σε υποχρεώνει κανείς να μαγειρεύεις δέκα φαγητά, ώστε όλοι/ες να είναι ευχαριστημένοι/ες (ο μικρός δεν τρώει γαλοπούλα, η σούπα δεν αρέσει με ρύζι στη μεγάλη, η πεθερά δεν μπορεί να χωνέψει το χοιρινό και η σοκολάτα προκαλεί εντερικά στον πεθερό!!!). Δε σε υποχρεώνει κανείς επίσης να ξοδέψεις το 13ο μισθό σε δώρα του στυλ: μαξιλάρια για το αυτοκίνητο, αξεσουάρ για μηχανές, ταμπακέρες και κάθε είδος καπνιστή (ενώ σιχαίνεσαι τη μυρωδιά καπνού), εργαλεία που –το ξέρεις εκ των προτέρων- θα προκαλέσουν το χάος στο σπίτι!!. 4. Για άνδρες: δεν σε υποχρεώνει κανείς να δώσεις το 13ο μισθό σου σε δώρα του στυλ: κασετίνα με καλλυντικά, καλαθάκια με σαπούνια, εσώρουχα που για άλλο λόγο τα παίρνεις και αλλιώς εντέλει χρησιμοποιούνται και ρούχα που θα είναι τουλάχιστον 2 νούμερα πιο μικρά από όσο θα έπρεπε!! 5. Δεν ζεις εκείνο το εκπληκτικό φαινόμενο, που ενώ έχεις κανονίσει με τον/τη σύντροφό σου 1000 πράγματα, καταλήγεις να έχεις φάει 10 φορές πιο πολύ από όσο προγραμμάτισες και να παρακολουθείς μαζί του/της όλες τις εκπομπές στυλ «εορταστικό πάρτυ ζωής», «εορταστικό πρόγραμμα με το Λεπα» κλπ κλπ. Κάποια στιγμή, το απογευματάκι συνήθως, σηκωνόσαστε να βγείτε για καφέ, γιατί αισθάνεστε ότι θα σκάσετε από το φαγητό, και μπαϊλντισμένοι/ες πίνετε τον καφέ χωρίς να έχετε καμία όρεξη ούτε καν να μιλήσετε. Μετά γυρνάτε σπίτι για να φάτε και λίγο ακόμη και αγχώνεστε και οι δύο, γιατί έπρεπε να είχατε κάνει άλλα πράγματα. Τουλάχιστον μόνος/η δεν αγχώνεσαι για αυτό!!!! 6. Αποφεύγετε εξόδους ζευγαριών, που οι άντρες κάθονται χωριστά από τις γυναίκες, μιλάτε σε ομάδες, για να έχετε επιτέλους κάτι να πείτε μετά (κοινώς μεταφέρετε τα κουτσομπολιά των γυναικών στους άντρες και των αντρών στις γυναίκες).. Τέλος σκεφτείτε ότι χάρη στην έλλειψη συντρόφου, δίνετε αυτές τις μέρες άλλο νόημα στη δουλειά, στις αγορές, στο ποτό, στο φαγητό και σε παρέες, που δεν είναι πια και οι κολλητοί/ές σου!! Έχετε επίσης πάντα, την πιθανότητα να συμβεί κάτι καινούριο!!! Ελπίζω να σας πείθουν αυτοί οι λόγοι!! Αν ναι, στείλτε κι άλλους λόγους που μπορεί να σας έρχονται από ιστορίες χριστουγέννων που ακούσατε ή βιώσατε!! Αν όχι, παρακαλώ μην το πείτε.. γιατί εμένα προς το παρόν με πείθουν!!! Όσο για τις κοινωνικές εκδηλώσεις, που κάποιος/α σας ρωτήσει το κλασσικό «Γιατί μόνος/η? Πότε θα βρεις ένα καλό παιδί να ταιριάξεις?»… τολμήστε να εκθέσετε κάποιον από τους παραπάνω λόγους.. αν ο/η συνομιλητής/τρια σας δε, ζει μια τέτοια κατάσταση… ίσως την επόμενη φορά να είναι πιο διακριτικός/ή όταν ρωτά για τα προσωπικά του άλλου!! Χρόνια μας Πολλά, Καλά και όπως τα επιθυμούμε!!

3 σχόλια:

evi είπε...

όπως έχω ήδη γράψει σε προηγούμενη ανάρτηση (τι φοβάσαι τις γιορτές), οι γιορτές μου προκαλούν και φόβο και μελαγχολία. ισως τελικά δεν έχει και τόση σημασία αν έχεις ταίρι ή όχι όπως λες αγνή, γιατί η μελαγχολία θα υπαρχει anyway. και φυσικά σπανια είναι ιδανικά τα πραγματα. τυπικοτητες και ανταλλαγές αχρηστων δωρων , υποχρεωσεις με γονεις πεθερικα, κτλ, τραπεζωματα και κουραση, εξοδα και ενα σωρό αλλα που οσο σκεφτομαι οτι πλησιαζουν, ε ενα πανικο τον εχω. ασε που ειναι και τα παιδια ολη μερα στο σπιτι και βαριουνται ,μαλωνουν, σερνονται στους καναπεδες κτλ. ουφ τι αλλο να πω... ε ας κλεισουμε τα ματια και ας ονειρευτουμε ενα ειδυλιακο σπιτακι στο βουνο με τον τελειο αντρα -(η την τελεια γυναικα αναλογα) και ας ευχηθουμε να ειμαστε καλα με οσους αγαπαμε. γιορτες ειναι θα περασουν.

Αγνή είπε...

Αμάν βρε κοριτσάκι!!! το σχόλιο σου δικαιολογείται μόνο λόγω γενεθλιακής μελαγχολίας. Όσο να 'ναι το να κλείνεις τα 25 είναι δύσκολο... όσο για τα χριστούγεννα....ας φάμε ας πιούμε ας ξαναφάμε ας ξαναπιούμε ..κι έχει ο Θεός!!!

evi είπε...

χα χα , ρε συ τα 24 κλεινω... αχ πως περνουν τα χρονια...

Αναγνώστες

Συνεργάτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου