Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008

πες μου τί φοβάσαι στις γιορτές

πες μου τί φοβάσαι στις γιορτές...

φοβάσαι και συ τα κίτρινα φωτάκια που κρέμονται στα σκονισμένα κάγκελα των σπιτιών ;

σε τρομάζουν οι χαμογελαστοί κoκκινοφορεμένοι άγιοι στις στέγες;

κοίτα τους.. ανεβοκατεβαίνουν σε φωτεινές σκάλες χωρίς να φτάνουν ποτέ στην Καισαρεία. Μα που στο καλό θέλουν να πάνε;

και κεινα τα πλαστκά έλατα τόσο φορτωμένα τα καημένα που μου έρχεται να βγάλω όλο αυτό το φορτίο από πάνω τους, να τα ελευθερώσω.

Ασε πια τα κάθε λογής ελάφια και ελαφάκια ... λίγο στραπατσαρισμένα από την ταλαιπωρία και την πολυκαιρία με σπασμένα ποδαράκια ή ξεβαμμένα ματάκια.

Και οι γλυκανάλατες αμερικάνικες μπαλάντες στο ραδιόφωνο - εξοργιστικά μελό και εξοργιστικά πασπαλισμένα με χρυσοσκονη.Όλα.

Και οι άνθρωποι που χαίρονται χωρίς να είναι χαρούμενοι αλλά επειδή η περίσταση το επιβάλλει και ξοδεύουν τα χρήματά τους σε άχρηστα δώρα που θα χαρίσουν σε όσους αγαπούν ή πρέπει να αγαπούν επειδή και πάλι η περίσταση το ορίζει.

Και μετα όταν σβήσουν τα φώτα της γιορτής θα είναι οι νύχτες πιο σκοτεινές από πρίν...

Πες μου τί φοβάσαι στις γιορτές ...

υ.γ. η ανάρτηση προβάλλεται σε επανάληψη ...γιατί εξακολουθώ να φοβάμαι τους άγιους βασίληδες στις στέγες και τα σκονισμένα ελαφάκια... και να παθαίνω αλλεργία με τη χρυσόσκονη.

4 σχόλια:

Anthoula είπε...

Εύη μου είναι υπέροχο! Btw εκφράζει ακριβώς και τα δικά μου συναισθήματα για τα Χριστούγεννα, έτσι όπως τα γιοτάζουμε!

Αγνή είπε...

Τι όμορφο!! τι μελαγχολικό!! πωπω!! Μπράβο Εύη!!!

Ειρήνη είπε...

Ναι!! και γω τα νιώθω όλα αυτά.Ψυχή μου, εκτός από άριστη στη διπλωματική σου, εκτός από εμπνευσμένη ακόμη και στην έκφραση των συναισθηματων,εκτός από το μοναδικό σου τρόπο να μας εύχεσαι ακόμη και για τον άχαρο ΑΣΕΠ,τί γλυκό να σ΄έχω φίλη μου.Σας αγαπώ και τις τρεις. Θα σας ψάξω σύντομα. Την Κυριακή δίνω τις τελευταίες εξετάσεις μου και μετά θα είμαι μαζί σας Φιλιά!!
Ειρήνη

evi είπε...

ευχαριστώ φιλενάδες για τα καλά σας λόγια. νομίζω οτι κάπως έτσι νιώθουν πολλοί άνθρωποι πίσω απο τα φωταγωγημένα χαμόγελά τους .
και παμε τωρα σε ειρηνη : αγαπητή μου roommate στο καταπληκτικό εκεινο δωματιάκι του Bastion hotel , τη διπλωματική μου δεν την εχω αρχίσει καν - ακόμα υπόμνημα ετοιμαζω... αλλα παντα εισαι με τα καλα σου λογια οποτε ενα μεγάλο ευχαριστώ που μου ανεβάζεις το ηθικό. και επειδή και μεις πολύ σε αγαπαμε λεμε την αλλη εβδομαδα να βρεθούμε ( κανενα βραδακι) μη διανοηθεις και δεν ερθεις !!!! επιτελους να σε δουμε!!! ακριβοθωρητη εχεις γινει...

Αναγνώστες

Συνεργάτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου