Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2009

Τι λέτε?? Τις πετάμε τις μάσκες μακριά?

Αποκριά: κόσμος ντυμένος περίεργα, με χρώματα και λαμέ υφάσματα. Απαραίτητο αξεσουάρ της Αποκριάς η μάσκα, το μέσο απόκρυψης της πραγματικής ταυτότητας μας και της αποκάλυψης μιας άλλης, επιθυμητής προσωπικότητας μας.
Σύμφωνα με ένα ορισμό που βρήκα στο διαδίκτυο "από την εργασία της Δήμητρας Μήττα Οψεις του Προσωπείου”, η οποία αναφέρει για την προέλευση της λέξης μάσκα: [...] η λέξη μασχαρά που θεωρείται αραβική σημαίνει τον περίγελο αλλά και τον γελωτοποιό με βάση το τριγράμματο σ(ά)χ(ι)ρ(α) που σημαίνει κοροϊδεύω. [...] αναφέρεται ότι στη συνέχεια, τον 16ο αιώνα, πήραν τη λέξη οι Ιταλοί με τη μορφή maschera, οι Γάλλοι ως masque και οι Άγγλοι ως mask. Μασχαρά, λοιπόν, ίσον περίγελος, γελωτοποιός [...] που με όργανο το γέλιο και το πείραγμα τολμά να πει στον βασιλιά αυτό που κανένας άλλος δεν τολμά να του πει: την αλήθεια. Κι αν ο βασιλιάς θυμώσει [...] ο γελωτοποιός επικαλείται την ανοησία και το αστείο.” (http://www.oraelladas.gr/2008/02/28/art-of-mask/).
Αν αυτός ο ορισμός ισχύει, οι διαφορετικοί τύποι μάσκας επιτελούν και ένα τελείως διαφορετικό σκοπό. Πχ:
1. Μάσκα που κρύβει μόνο τα μάτια: επιτρέπει στο/τη συνομιλητή/τρια να αναγνωρίσει το πρόσωπο, χωρίς όμως να αποκαλύπτει τις πραγματικές προθέσεις!! Η μάσκα που κρύβει το φόβο, αλλά υποδηλώνει και πυγμή. Από κάποιους/ες θεωρείται και πολύ αισθησιακή (εξ' ου και η Ότις στην Άγρια Ορχιδέα). Ιδανική για περιστάσεις χωρισμών και διαζυγίων. Η αλήθεια που αποκαλύπτει: "να θυμάσαι ποιος/α είμαι, να με αγαπάς, να με συντηρείς.... αλλά να με φοβάσαι κιόλας".
2. Μάσκα που καλύπτει όλο το κεφάλι: η μάσκα που στόχο έχει να μην αποκαλύψει καμία προσωπική πληροφορία στο/τη συνομιλητή/τρια. Χρησιμοποιείται κυρίως από συνεταίρους σε επιχειρήσεις, στελέχη πολυεθνικών, πωλητές/πλασιέ και γενικότερα από διαχειριστές μεγάλων χρηματικών ποσών. Η αλήθεια που αποκαλύπτει: "ξέρω πολλά περισσότερα από σένα, είμαι σοφός/ή εμπιστεύσου με... αλλά μη με ξέρεις κιόλας. Σκοπεύω να την κάνω με ελαφριά και βράδυ!!".
3. Μάσκα τρόμου: επίσης καλύπτει όλο το κεφάλι, ώστε να μην αποκαλυφθούν προσωπικές πληροφορίες του ατόμου που τη φορά. Η ιδιαιτερότητά της είναι στο στόχο της: να προκαλέσει τρόμο, φόβο, πανικό και απόλυτη υποταγή. Πέραν των αμερικάνικων κακής ποιότητας θρίλερ, χρησιμοποιείται από προϊσταμένους/ες, διευθυντές/τριες, πολιτικούς, καταπιεστικούς/ές συντρόφους κ.ο.κ. Παρ όλη την κακή αισθητική της, χρησιμοποιείται ευρέως και αποτελεί την πιο μοσχοπουλημένη μάσκα. Η αλήθεια που αποκαλύπτει: "Είμαι δυνατός/ή, είμαι αδίστακτος/η, είμαι το κέντρο του σύμπαντος.. αλλά δεν έχω τα κότσια να πω και ποιος/α πραγματικά είμαι. Αν γινόταν αυτό... θα βλέπατε όλοι/ες ότι δε μετράω μια".
4. Μαύρη μάσκα μάλλινη (γνωστή ως κουκούλα): η μάσκα που κέρδισε τον ελληνικό πληθυσμό τα τελευταία χρόνια. Και πάλι η ταυτότητα του ατόμου που την επιλέγει αποκρύπτεται. Πέραν των αγαπητών μοτοσικλετιστών/τριών, η μάσκα έχει κάνει θραύση σε δήθεν επαναστάτες/τριες, σε δήθεν προστάτες της κοινωνικής τάξης, σε αυτοκηρυσσόμενους διαχειριστές και κατανομείς του πλούτου (ληστές τραπεζών, περιπτέρων και κουρείων) και σε απαγωγείς της κακής ώρας. Απαραίτητο αξεσουάρ της συγκεκριμένης μάσκας: μαχαίρια, πιστόλια, μολότοφ, γκλομπς. Πολλές φορές ταιριάζει με ξενικό αξάντ. Η αλήθεια που αποκαλύπτει:"Πεινααααααάωωωωωωωω"!!
5. Μάσκα αερίου: τέλος, παρουσιάζω την τελευταία λέξη της μόδας: μάσκα αερίου. Αν και ακόμη η χρήση της δεν είναι ευρέως διαδεδομένη, αποτελεί το νέο καταναλωτικό προϊόν που θα σαρώσει την αγορά τα επόμενα είκοσι (ας ελπίσουμε) χρόνια. Χάρη στην υπερκατανάλωση ενέργειας από όλους/ες μας, η μάσκα αυτή θα αποτελεί το απαραίτητο αξεσουάρ κάθε αντρικής και γυναικείας γκαρνταρόμπας. Προς το παρόν βγαίνει μόνο σε μαύρο, αλλά προβλέπεται να βγει και σε νέα πρωτότυπα σχέδια και χρωματισμούς Η αλήθεια που αποκαλύπτει η μάσκα:"την κάτσαμε λεβέντες/ισσες.. Ο σώζων εαυτώ.. σωθήτω"!!!!
Με αυτή τη νέα ματιά.. φίλοι/ες.. σας εύχομαι Καλή Απόκρια, Καλά Κούλουμα και .. με το καλό από Δευτέρα.. Τι λέτε?? Τις πετάμε τις μάσκες μακριά??

Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009

dressed to kill ?

Το απόλυτο θηλυκό ρούχο, το σύμβολο της γυναικείας θηλυκότητας , το φόρεμα φαίνεται να περνάει σε μια άλλη διάσταση .

Προσθέτουν λέει φωτάκια που θα ανάβουν στο πέρασμά της , και εκείνη που θα το φοράει μπορεί να το ελέγχει με ...τηλεκοντρόλ . (http://www.ethnos.gr/ )

Πάμε καθόλου καλά ; (...που λέει και ο γιός μου)

Και άντε να φορεθεί τώρα το τριήμερο που έχουμε το εορταστικό κλίμα και είναι και Τριώδιο , αλλά τόση τεχνολογία; στο φόρεμα ;

Και ρωτάω : μήπως τελικά έχουν γίνει οι γυναίκες λίγο άχαρες στα ανδρικά μάτια ώστε να χρειάζονται υποβοήθηση για να σταθούν και να υποστηρίξουν ένα ρούχο ;

μήπως μπέρδευουμε τα κινητά τηλέφωνα με τη γυναικεία σιλουέτα;

μήπως ξεχνάμε ότι οι γυναίκες δεν έχουν ενσωματωμένες μπαταρίες και δεν επαναφορτίζονται;

μήπως η εποχή που περπατούσε το απόλυτο θηλυκό με το αεράτο φόρεμα να ανεμίζει και την αύρα της να διαχέεται γύρω, -κοινώς να τρίζουν τα πλακάκια, μήπως, ρωτάω αυτή η εποχή έχει χαθεί ανεπιστρεπτί;

μήπως οι γυναίκες γίναμε λίγο 'wash and go' και βγαίνουμε σχεδόν ατημέλητες από το σπίτι;

μήπως χρειάζεται να ξυπνήσει η diva που κοιμάται μέσα μας ; (τον ύπνο του δικαίου)

Ξέρετε πόσο αποκρουστικές είναι οι γυναίκες με τα κλάμερ στο μαλλί , αχτένιστες σχεδόν, αλαφιασμένες και πολλά άλλα στερητικά -α- (ας μη τα αναφέρω και εκτεθούμε περισσότερο) ;

αισθητική κακοποίηση είναι .

εγώ πάντως το φόρεμα με το τηλεκοντρόλ ΔΕ ΘΑ ΤΟ ΦΟΡΕΣΩ και με κλάμερ δε θα βγω ποτέ από το σπίτι. σιγά μη γίνω ...χριστουγεννιάτικο δέντρο.

Σίγουρα το φόρεμα της Marilyn είναι αυτό που θα έχω πάντα στο μυαλό μου ως το ιδανικό φόρεμα .

η απόλυτη γοητεία . - ή μήπως είμαι πολύ ρετρό ;

Μια φωτογραφία , χίλιες λέξεις

Η συγκλονιστική φωτογραφία που βλέπετε είναι του φωτορεπόρτερ Γιάννη Κολεσίδη. Απέσπασε μια σημαντική διάκριση : μεταξύ χιλιάδων διαγωνιζομένων στον διεθνή διαγωνισμό Φωτορεπορτάζ World Press Photo , κατέκτησε τη δεύτερη θέση στην κατηγορία "Ανθρωποι στα γεγονότα" .

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι επρόκειτο για την πρώτη φορά που στον συγκεκριμένο διαγωνισμό -ο οποίος διεξάγεται από το 1955 και θεωρείται ο εγκυρότερος παγκοσμίως- βραβεύεται ελληνικό θέμα.

Στον διαγωνισμό κατατέθηκαν περισσότερες από 92.000 υποψηφιότητες που προέρχονταν από 124 χώρες του πλανήτη.

Ο 35χρονος φωτορεπόρτερ συνεργάζεται με το ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters, ενώ παλιότερα και για επτά χρόνια εργαζόταν στην εφημερίδα ΕΘΝΟΣ.

Η είδηση είναι από το http://www.ethnos.gr

ένα μεγάλο μπράβο και συγχαρητήρια στον φωτορεπόρτερ και ευχές για ακόμα μεγαλύτερες διακρίσεις στο μέλλον. Κατάφερε να αποτυπώσει τόσο εύγλωττα τα 'Δεκεμβριανά' που όλοι ζήσαμε.

Τη βία ως καθημερινή πραγματικότητα.

Τη βία που εισέβαλε στη ζωή μας τον περασμένο Δεκέμβρη .

Τα δακρυγόνα και τα κατακόκκινα μάτια.

Τον φόβο να παραμονεύει στη γωνία .

Την απώλεια της χαράς να περπατούμε αμέριμνα και ξένοιαστα στα πεζοδρόμια και στις πλατείες.

Το άδικο εφηβικό αίμα στα πλακάκια .

Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2009

Πόσο πάει η ανάσα??

Χθες με έκπληξη άκουσα σε ειδήσεις του Σκαϊ ότι 32 στρέμματα δασικής γης παραχωρήθηκαν από το Υπουργείο Ανάπτυξης στην Ιερή Μητρόπολη για τη δημιουργία ενός ιδρύματος. Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με την Ελευθεροτυπία: "«Δώρο» αξίας τουλάχιστον 12 εκατ. ευρώ, μεσούσης μάλιστα της κρίσης για την υπόθεση της μονής Βατοπεδίου, έκανε ο Αλέξανδρος Κοντός, ως υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, στον μητροπολίτη Θεσσαλονίκης, Ανθιμο. *Είναι μία έκταση 32 στρεμμάτων, στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης και στον δρόμο Πανοράματος-Θέρμης, που δόθηκε «κατά κυριότητα» στον Ανθιμο για να φτιάξει εκκλησιαστικό ίδρυμα με τον τίτλο «Κέντρο αποθεραπείας-αποκαταστάσεως και ξενών αποκαταστάσεως για άτομα ηλικιωμένα και άπορα». Φορέας κατασκευής του έργου είναι η διεύθυνση τεχνικών υπηρεσιών της νομαρχίας Θεσσαλονίκης.*Η έκταση αυτή, που έχει χαρακτηριστεί δασική, είναι μέρος κοινόχρηστης έκτασης περίπου 1.000 στρεμμάτων που το 1957 παραχωρήθηκε από το υπουργείο Γεωργίας στο υπουργείο Κοινωνικής Πρόνοιας «υπέρ του εθνικού οργανισμού πολεμιστών Ν 751/48 Βορείου Ελλάδος». Ο σκοπός της παραχώρησης δεν εκπληρώθηκε ποτέ! *Το 1979 τα 900 στρέμματα από αυτή την έκταση κηρύχθηκαν αναδασωτέα και τα 100, που γειτνιάζουν με τον δρόμο Πανοράματος-Θέρμης, χαρακτηρίστηκαν δασική έκταση. Το σύνολο αυτής της δασικής έκτασης απαίτησε ο μητροπολίτης, από τους πρώτους μήνες της μετάθεσής του στην πόλη"(http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,id=7594148).
Κι εγώ τώρα σκέφτομαι: εφόσον "θεωρείται ότι δέκα στρέμματα δάσους παράγουν 12 έως 20 τόνους οξυγόνου το χρόνο"(http://kpe-kastor.kas.sch.gr/dasos/b10/atmosphere.htm), άρα η Ιερά Μητρόπολη αυτή τη στιγμή κατέχει 40-65 περίπου τόνους οξυγόνο το χρόνο, για 12 εκ. ευρώ. Εάν επομένως βρούμε την κατανάλωση οξυγόνου σε μια παιδική ανάσα, με μια σχετικά απλή μαθηματική πράξη, θα είμαστε ικανοί να βρούμε την τελική τιμή της ζωής στον πλανήτη!!!
Πείτε μου: δεν είναι υπέροχο που χάρη στην πνευματικότητα και τα εφαρμοσμένα θρησκευτικά της εκκλησίας μας μπορούμε να εκτιμήσουμε πόσο κοστίζουν τα παιδιά μας, οι σύντροφοί μας, οι γονείς μας, οι φίλοι μας; Και κατά συνέπεια, μπορούμε να υπολογίσουμε τόσο τη δική μας όσο και την περιουσία του Θεού του ίδιου?? !!!!!
Όχι πείτε μου τώρα: εγώ σκέφτομαι ανάποδα ή κάτι ανάποδα πάει;;

Αχ!!Και μετά... ένας καλός φίλος με ειδικότητα παπαουρολογίας(http://papaourologia.blogspot.com/) και ένας εξίσου καλός φίλος με την ιδιότητα του τρελού του χωριού (http://otrelostouxwriou.blogspot.com/) αναρωτιούνται για τον ανθρωποκεντρισμό και τη συμπόνια!!!!Αχ Αχ!!! Πεπαλαιώμενες αξίες!!!Αχαλίνωτος ρομαντισμός!!Δόξα τω Θεώ (κι ας ελπίσουμε ότι δεν είναι σε meeting)!!!

Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009

Θα σας εξαφανίσομεν

Θα σας εξαφανίσομεν γιατί είμεθα άνθρωποι των έργων.... και ο ζωοκτόνος αέρας που αναπνέετε θα σας πνίξει όλους.

γκουχ γκουχ φέρτε τα αντιβηχικά σιροπάκια, πνιγήκαμε.

Και που είναι οι χαμένοι μας αναγνώστες;
τους εξαφάνισαν. τους έσβησαν από προσώπου γης.
άντε πάνω που πήραμε τα πάνω μας στο blog και μας διαβάζουν και 5 - 10 άνθρωποι και έχουμε και μια επικοινωνία, ένα διάλογο , .... αχ τους εξαφάνισαν .
Ευτυχώς ο φίλος Πάνος και ο φίλος Ευρύνοος παραπέμπουν στη φίλη Ασπα (ευχαριστούμε όλους ) δίνοντας οδηγίες για 'ολική επαναφορά'
Για βοήθεια δείτε στα
http://papaourologia.blogspot.com/2009/02/new-advanced-edition.html και http://aspaonline.blogspot.com/2009/02/gadget.html (thanks again !!)
Welcome back !

Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2009

Κάνω extreme sport ! Πηγαίνω στο σχολείο

Όχι ! Τα χαμογελαστά αυτά κορίτσια δεν είναι fun των extreme sports.
Είναι μαθήτριες που διασχίζουν το ποτάμι πάνω από μια γκρεμισμένη γέφυρα στη Beichuan στη νοτιοδυτική Κίνα. Αυτός είναι πλέον ο μόνος τρόπος για να περάσουν οι κάτοικοι στην απέναντι όχθη του ποταμού, όπου βρίσκονται τα σχολεία και άλλες υπηρεσίες. Για να φτάσουν απέναντι πρέπει να εκτελέσουν "βουτιά" με τη βοήθεια τροχαλίας. Η γέφυρα που υπήρχε εκεί γκρεμίστηκε από το σεισμό της 12ης Μάιου του 2008 και έκτοτε δεν έχει αποκατασταθεί αναγκάζοντας παιδιά και ενήλικες να καταφεύγουν σε extreme sports για τις καθημερινές τους μετακινήσεις.
Μια φωτογραφία από το ethnos. gr, που πραγματικά με εντυπωσίασε και μου θύμισε μια άλλη εικόνα των μαθητών και μαθητριών : αυτούς τους μικρούς ήρωες και ηρωίδες που για να πάνε στο σχολείο τους κάνουν έναν καθημερινό αγώνα, ένα μεγάλο δύσκολο ταξίδι. Μπορεί να μην κάνουν βουτιά με τροχαλία ( όχι ακόμα ίσως; ) όμως αναγκάζονται να ταξιδεύουν αποστάσεις μεγάλες, δύσκολες, κάτω από αντίξοες, επικίνδυνες συνθήκες για να είναι εκεί - στο πρωινό κουδούνι.
Τα παιδιά αυτά που με πάθος και πείσμα πολεμούν από τα μικρά τους χρόνια για να μάθουν, να γνωρίσουν τον κόσμο. Παιδιά με ξεχωριστό ήθος, που δε διαμαρτύρονται για την ταλαιπωρία που υφίστανται κάθε μέρα, που αγαπούν πραγματικά το σχολείο και τον δάσκαλο και ρουφούν σαν σφουγγάρια κάθε σταγόνα γνώσης που τους δίνει. Παιδιά που κοκκινίζουν όταν σου μιλούν, χαμογελούν με ειλικρίνεια και αγνότητα και νιώθεις ότι αξίζει να είσαι εκεί, να δίνεις γνώση και αγάπη.
Βέβαια το extreme sport δε το γλυτώνουν και οι δάσκαλοι - δασκάλες που εγκαταλείποντας σπιτικό, οικογένεια, φίλους, πηγαίνουν σε χωριουδάκια της ελληνικής επαρχίας, να δώσουν γνώση και αγάπη. Το χαμόγελο αυτών των παιδιών είναι η μεγάλη ανταμοιβή μας. Και πιστέψτε με - αξίζει !
με μνήμες από τα παλιά, αφιερώνω το κειμενάκι αυτό το ταπεινό, στους μαθητές και μαθήτριες μου που έκαναν το ταξίδι της γνώσης κάθε μέρα - και ιδιαίτερα σ΄εκείνους από το Σούλι Θεσπρωτίας . Στους μικρούς μου Σουλιώτες και Σουλιώτισσες . Φιλιά πολλά αστεράκια μου.

Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2009

Καταρρέουν τα blogs ή μου φαίνεται??

Φίλοι/ες,
κάτι γίνεται στο σύστημα από το πρωί και τα blogs δε λειτουργούν όπως τα ξέρουμε.. Αναγνώστες/τριες σβήνονται, καταχωρίσεις σχολίων δε γίνονται, αναρτήσεις καθυστερούν να ανεβούν.. Πάντως οι αριστοτέλειες γυναίκες σας ενημερώνουμε ότι δεν έχουμε διαγραφεί από κανένα blog που παρακολουθούμε..
Ας ελπίσουμε ότι θα διορθωθεί.. διαφορετικά τα λέμε στον ιπτάμενο δίσκο που θα μας απαγάγει και παρακαλώ... δε θέλω να καθήσω παράθυρο, αφήστε ελεύθερη μια θέση στο διάδρομο... Και μη καπνίζοντες φίλοι/ες!!!

Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2009

Όταν η Κυριακή είχε νόημα!!

Κάποτε η Κυριακή ήταν πραγματικά διαφορετική μέρα: Ησυχία στην πόλη το πρωί, στους δρόμους παιδάκια σε παρέες ντυμένα λυκόπουλα, κυρίες με αντίδωρο και καρφίτσα στο πέτο!! Το μεσημέρι, οι ταβέρνες γέμιζαν από κόσμο και μυρωδιές ψημένου κρέατος και ψαριού σου άνοιγαν την όρεξη, ακόμη κι αν δεν πεινούσες!!Μετά, μια ευλογημένη ησυχία και κατά τις πέντε, η φωνή αθλητικών ανταποκριτών ξεχυνόταν από ραδιόφωνα και τηλεοράσεις σε όλες τις γειτονιές. Οι δρόμοι αδειάζανε από παιδιά και τα ποδήλατα έμπαιναν στην αποθήκη καθώς οι υπομονετικές φωνές μανάδων τα καλούσαν στο τραπέζι της κουζίνας, όπου τα περίμεναν τα ανοιχτά βιβλία της γεωγραφίας και της άλγεβρας.
Στις 10 το βράδυ, η μουσική της Αθλητικής Κυριακής σήμαινε το τέλος της αργίας και τα παιδιά με μελαγχολία σκέφτονταν τις επόμενες πέντε (ή έξι) σχολικές ημέρες... οι ψιθυριστές φωνές και τα γελάκια των γονέων νανούριζαν τα παιδιά..
Αυτή ήταν η Κυριακή κάποτε: μπορεί να σου άρεσε, μπορεί να μη σου άρεσε.. αλλά σίγουρα διέφερε από τις άλλες μέρες!
Τι είναι η Κυριακή σήμερα?? Ησυχία στην πόλη το πρωί, στους δρόμους μεθυσμένα παιδιά που επιστρέφουν από τα κλαμπ κάνοντας οχτάρια, κυρίες με αντίδωρο και καλαθάκια που προτείνονται για οικονομική ενίσχυση! Το μεσημέρι, τα Goody's γεμίζουν από κόσμο, χωρίς καμία ιδιαίτερη μυρωδιά που να ανοίγει την όρεξη!!Αργότερα, τα φροντιστήρια ανοίγουν τις πόρτες τους για τα εντατικά απογευματινά μαθήματα δέσμης και τα εμπορικά κέντρα γεμίζουν με βαριεστημένα παιδιά που τρώνε ποπκόρν!!Τα βιβλία δεν ανοίγουν πια στα τραπέζια, καθώς οι μανάδες δεν έχουν υπομονή από την κούραση..
Στις 9, ξεκινούν ταινίες περιπέτειας, όπου ο καλός ήρωας σκοτώνει όλους τους υπόλοιπους.. πολλές φορές η ταινία τελειώνει στις 12!! Τα παιδιά δε μελαγχολούν και δε σκέφτονται τις επόμενες εφτά σχολικές μέρες, δεν καταλαβαίνουν καμία διαφορά!Ο πατέρας ή ψόφιος από τις πολλές υπερωρίες ψιλοροχαλίζει στον καναπέ ή χάνεται στην οθόνη του υπολογιστή του. Η μητέρα, εκνευρισμένη και αμίλητη ή βλέπει τηλεόραση ή ετοιμάζει το φαγητό της επόμενης.. Κάποιος από τους δύο κοιμάται στον καναπέ...ίσως το πρωί να είναι τυχερός/ή και να βρει μια κουβέρτα να τον/τη σκεπάζει..ίσως πάλι και όχι..
Και ξεκινά η Δευτέρα, που σημαίνει για παιδιά και ενήλικες φορτωμένο πρόγραμμα από τις 8 το πρωί μέχρι τις 11 το βράδυ...
Άραγε είχε άδικο μία κοπέλα που μου είπε προχθές: "Κυριακή??Ουφ!!!Τη μισώ την Κυριακή!!Είναι η πιο κουραστική μέρα της εβδομάδας".!!??

Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2009

δέλτα

δουλοπρεπείς

δικαιολογίες

διφορούμενες

διαπιστώσεις

δανεικά

δώρα

δεδουλευμένα

δάκρυα.

Δύο

δρόμοι.

Δειλέ.

___________

Υ.Γ.

Δε

δίνω

δεκάρα.

Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2009

Surprise!!!

Λοιπόν κορίτσια , (καλά ξέρω ότι μας διαβάζουν και αγόρια....ok )

Είπαμε να κρατάμε τη σχέση ζωντανή. Να είμαστε δροσερές και κεφάτες,
Να τον κρατάμε σε εγρήγορση, να κεντρίζουμε το ενδιαφέρον του κτλ. (you know what I mean)
Όλα καλά, αλλά μην ξεχνάτε ότι οι καιροί άλλαξαν, οι καιροί είναι πονηροί και δεν ξέρετε ΠΟΤΕ ποιός μπορεί να σας βλέπει.
Και αν σας πει 'αγάπη μου έχω δουλειά', ε, αφήστε το για αργότερα, δε χάθηκε ο κόσμος ! Δείτε το βίντεο and girls watch out next time you try to surprise him!!!

Karen Silkwood

H Karen Silkwood γεννήθηκε σαν σήμερα , 19 Φεβρουαρίου του 1946. Θεωρείται πρωτοπόρος ακτιβίστρια και αποτελεί την έμπνευση για όσους/ες ενδιαφέρονται για το περιβάλλον και για τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Η Silkwood μετά από έναν άδοξο γάμο και ένα σκληρό διαζύγιο όπου έχασε την επιμέλεια των τριών παιδιών της, μετακόμισε στην Οκλαχόμα και το 1972 άρχισε να δουλεύει στο εργοστάσιο Kerr McGee Metallography Laboratory.
Η Καρεν από τις πρώτες κιόλας μέρες εργασίας της εκεί , διαπίστωσε πολλές παραβιάσεις στους κανόνες ασφαλείας του εργοστασίου : οι εργάτες εκτίθονταν σε τοξική μόλυνση, υπήρχε ελαττωματικός εξοπλισμός προστασίας (μάσκες χαλασμένες) , τα δείγματα πλουτωνίου φυλάσσονταν σε συρτάρια γραφείων και όχι σε ασφαλή σημεία. Επίσης οι 75 εργαζόμενοι είχαν στη διάθεσήτους μόνο 2 ντους για κάθε βάρδια και έτσι συχνά έφευγαν χωρίς να κάνουν την απαραίτητη απολύμανση.
Η Κάρεν εκλέχθηκε ως η πρώτη γυναίκα μέλος της επιτροπής των εργαζομένων και άρχισε αγώνα μαζεύοντας στοιχεία για τα ελλειπή μέτρα ασφαλείας των εργαζομένων. Κατά τη συλλογή στοιχείων, το τηλέφωνό της παγιδεύτηκε με κοριό, καταγράφονταν όλες οι κινήσεις της και το χειρότερο απ΄όλα μολύνθηκε εσκεμμένα με πλουτώνιο.
Στις 17 Νοεμβρίου 1974, αποφάσισε να δημοσιοποιήσει τις πληροφορίες , και ενώ ήταν καθ΄οδόν για να συναντήσει το δημοσιογράφο της New York Times , η Κάρεν σκοτώθηκε σε ύποπτο ατύχημα .Ήταν μόνο 28 ετών . Τα στοιχεία που θα έδινε στο δημοσιογράφο δε βρέθηκαν ποτέ.

Ο αγώνας της δικαιώθηκε αργότερα όταν αποζημιώθηκε η οικογένεια της με σεβαστό ποσό απο το εργοστάσιο . Σημαντικότερο: Το εργοστάσιο έκλεισε το 1975.

Σήμερα που οι εργασιακές συνθήκες γίνονται όλο και πιο δύσκολες, οι απειλές και ο εκφοβισμός των εργατών που τολμούν να καταγγείλουν την αθλιότητα είναι καθημερινότητα .

Γυναίκες με το Θάρρος και τη δύναμη της Karen Silkwood, γυναίκες της διπλανής πόρτας που δουλεύουν για το μεροκάματο του τρόμου και της εξαθλίωσης , που στερούνται τα βασικά εργασιακά δικαιώματα, αξίζει και πρέπει να στηριχτούν.

Από την Κούνεβα μέχρι την καθαρίστρια της πολυκατοικίας, από την υπάλληλο του Σούπερ Μάρκετ μέχρι την άμισθη αγρότισσα, από την ωρομίσθια εκπαιδευτικό μέχρι την αδιόριστη φιλόλογο , είναι όλες εργαζόμενες με δικαιώματα που παραβιάζονται. Ας μη κλείνουμε τα μάτια και ας μη βολευόμαστε στους καναπέδες μας τόσο ατάραχοι.

Κλείνω με το κλιπακι της ταινίας για τη ζωή της Silkwood με πρωταγωνίστρια την Meryl Streep. Αν δε την είδατε αξίζει να τη δείτε.

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2009

Eurovision και πάλι!!!

Πειράζει που συνεχίζει να μας αρέσει??? Πειράζει που συνεχίζουμε κάποιοι/ες να παρακολουθούμε φανατικά το διαγωνισμό?? Πειράζει που λατρεύουμε αυτό το πανηγύρι??
Δείτε το ως πανηγύρι, ως show, κι όχι ως φεστιβάλ τραγουδιού. Έτσι, μπορεί ακόμα και οι εχθροί του είδους να το απολαύσουν. Να απολαύσουν την υπερβολή του, το κιτς και... την πλήρη απουσία βαθυστόχαστων στίχων και τραγουδιών. Τελικός για την επιλογή του ελληνικού τραγουδιού σήμερα, με έναν κούκλο Ρουβά και τις αδερφές Μαγγίρα στην παρουσίαση!!Απλά, διασκεδάστε!! Και για να σας παρασύρουμε λίγο, ακόμη και τους πολέμιους.. Ελάτε τώρα!! Δεν μπορεί.. κάποια στιγμή το ακούσατε ... ή το χορέψατε!!! Ας διασκεδάσουμε λοιπόν, χωρίς να το ψάχνουμε και πολύ!!

Αντίο αγάπη μου

"Ας κρατούσε περισσότερο το φιλί " σκέφτεται εκείνη .
Γραπώνεται πάνω του , αγκαλιάζει σφιχτά τα ρούχα του, σαν να προσπαθεί να τον κρατήσει εκεί.
Μια τελευταία λέξη, μια γρήγορη ματιά σαν να θέλει να κρατήσει στη μνήμη της κάθε λεπτομέρεια του, κάθε γραμμή του προσώπου του.
Ο κόμπος στο λαιμό της σφίγγει - δε μπορεί να πεί πολλά.
"Θα γυρίσω" λένε τα μάτια του.
"Να με σκέφτεσαι" του λέει εκείνη.
Το τραίνο σφύριξε.
Αντίο αγάπη μου .

Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2009

No Kissing !!!!

Αυτή είναι η πινακίδα που αναρτήθηκε στο σταθμό Warrington Bank Quay Station στη Βρετανία, ώστε να αποφέυγονται οι καθυστερήσεις των τρένων, λόγω των φιλιών και των αποχαιρετισμών. Οι υπεύθυνοι της εταιρίας που διαχειρίζεται το σταθμό, δέχτηκαν πολλές αντιδράσεις από τους επιβάτες που θεωρούν ότι δικαιούνται να αποχαιρετούν όσους φεύγουν.
Στο βωμό του εκσυγχρονισμού και της παγκοσμιοποίησης, στο ρυθμό της βάρβαρης καθημερινότητας με τους αγχωμένους ανθρώπους να φτάσουν έγκαιρα στον προορισμό τους , η ακρίβεια, το right on time μοιάζει να είναι πια το ζητούμενο.
Όλα στην ώρα τους.
Και σεις οι δυο μη τυχόν και φιληθείτε !!!
Άντε πείτε ένα 'goodbye love' , άντε κουνήστε δειλά και κανένα χεράκι για αντίο .
Τα φιλιά απαγορεύονται.
Το σύστημα επιβάλλει όλα να λειτουργούν ρολόι.
Σιγά μην αφήναμε τα φιλιά και τους δακρύβρεχτους αποχαιρετισμούς σας να καθυστερούν τα τρένα.
Ξεχάστε τις σκηνές που ξέρατε. Μόνο σε ταινίες θα τις βλέπετε πλέον, έτσι για να λέτε
Θυμάσαι τότε αγάπη μου που σε φιλούσα πριν φύγεις;
Θυμάσαι που έπεφτες στην αγκαλιά μου και γαντζωνόσουν επάνω μου αποζητώντας λίγες ακόμα στιγμές μαζί μου;
Θυμάσαι που σφύριζε το τραίνο (και όχι τρένο) και κουνούσαμε μαντήλια ;
Θυμάσαι το τελευταίο εκείνο φιλί;
Τώρα ο big brother είναι παντού. Όλα Πρέπει να είναι στην ώρα τους, χωρίς καθυστερήσεις, χωρίς περιττές δακρύβρεχτες σκηνές .
Πού πάμε;
Πόσα ακόμα θα θεωρούνται απαγορευμένα στον 'όμορφο αγγελικά πλασμένο' και κουρδισμένο κόσμο τους ;
Εμένα αφήστε με ως αφελής και ρομαντική (κοινώς σκασίλα μου αν αργήσει το τραίνο- αφήστε τους γιάπηδες να τρέχουν) να κρατήσω αυτή την ασπρόμαυρη εικόνα στο μυαλό μου από την ταινία του 1945 Brief Encounter .
" Goodbye my love ...!"

Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2009

Γιατί... άνδρας;; Αυτό κι αν είναι πολύπλοκο ον....

Οι άνδρες λένε ότι δεν μπορούν να καταλάβουν τις γυναίκες… κι εγώ η δόλια απορώ: Γιατί, μήπως μπορείς να βγάλεις άκρη με τους άνδρες;;;;; Η απάντηση μου δόθηκε μέσω ενός email που κυκλοφορεί από γυναίκες αποστολείς προφανώς!! Παρακαλώ τους άνδρες της παρέας να επιστρατεύσουν το χιούμορ τους (και την κριτική σκέψη τους)..
Για να βγάλεις λοιπόν, άμοιρη, άκρη με έναν άνδρα θα πρέπει: Να του κάθεσαι, αλλά όχι από την αρχή, γιατί θα σε θεωρήσει εύκολη και δεδομένη!
Εφόσον έχεις κάνει την αρχή, θα πρέπει να του κάνεις τα χατίρια στο κρεβάτι, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, αλλά, προς Θεού!!! Μη φανεί ότι τα έχεις ξανακάνει, γιατί θα σε θεωρήσει εύκολη και θα ξενερώσει!
Αν είσαι σφιγμένη στο σεξ, είσαι ξενέρωτη! Αν είσαι χαλαρή, είσαι εξ’ όλης και προ όλης!
Να έχεις στην εντέλεια νύχια, μάτια, μαλλιά, ρούχα, αλλά προσοχή: Είναι φοβερή σπατάλη χρόνου και χρημάτων να πηγαίνεις κομμωτήριο, γυμναστήριο, μανικιούρ-πεντικιούρ και για ψώνια... Αυτά τα κάνουν οι ανεγκέφαλες. Τσ, τσ, τς!!!
Να δείχνεις έξυπνη (μην πούνε ότι κυκλοφορούμε με κανένα βλήμα), αλλά μην το παρακάνεις γιατί μπορεί να νιώσει μειονεκτικά!
Να θες και να μη θες να κάνεις οικογένεια: Αν θες, είσαι κατίνα και θέλεις να τον τυλίξεις. Αν δε θες, είσαι επιπόλαιη, ελαφρών ηθών και δεν μπορεί να σε πάρει στα σοβαρά!
Προσοχή: Αν τον περιποιείσαι πολύ, μπορεί να εκληφθεί ως προσπάθεια «τυλίγματος»!! Αν δεν τον περιποιείσαι πολύ......ως αδιαφορία...!!!
Η πολλή δουλειά και η ενασχόληση με την καριέρα μπορεί να εκληφθεί ως 'τσ, τσ, γυναίκα είναι αυτή;' Το αντίθετο σημαίνει ότι είσαι κατίνα και χωρίς στόχους!!!!
Αν μαγειρεύεις καλά, μπορεί να σημαίνει ότι θέλεις να τον τυλίξεις!! Αν είσαι νοικοκυρά και τακτική, μπορεί να σημαίνει ότι θέλεις να τον τυλίξεις! Αν δεν κάνεις τα δύο παραπάνω, είσαι ανεπρόκοπη, δεν είσαι για σπίτι και γιατί να σε παίρνει κανείς στα σοβαρά!!
Αν τον παίρνεις συχνά τηλέφωνο, μπορεί να σημαίνει ότι θέλεις να τον τυλίξεις και ασφυκτιά!! Αν όχι, το παίζεις γκόμενα!!
Αν είσαι προοδευτική, ανοικτόμυαλη και μοντέρνα......κάτι ύποπτο παίζει!! Αν είσαι συντηρητική, το μόνο που θέλεις είναι να παντρευτείς, άρα να τον τυλίξεις!!!!
Τι λένε για τις γυναίκες? Ότι δεν μπορούν να τις καταλάβουν?????
Εντέλει, ένα θα πω και θα σωπάσω: ΠΟΛΥΠΛΟΚΑ ΟΝΤΑ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!!!

Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009

Γυναίκα : πολύπλοκο όν

    Η Γυναίκα

  • Είναι πολύπλοκο ον.
  • Με πολλά κουμπιά, καθένα με τη δική του ιδιαίτερη χρηστικότητα και λειτουργία.

  • Απαραίτητο το manual για σωστή χρήση. (που πας καημένε χωρίς manual ;)

  • Δεν υπάρχει εγγύηση , ούτε δυνατότητα επιστροφής χρημάτων αφού χρησιμοποιηθεί. (κοινώς - ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνσή σας από το ταμείο)

  • Κάθε μια γυναίκα έχει άλλο κωδικό εκκίνησης - (δεν είναι όλες ίδιες)

  • Αν πατήσεις λάθος κουμπί το βραχυκύκλωμα δε το γλιτώνεις. (συνέπειες ανεπανόρθωτες)

  • Όταν ο δείκτης είναι στο off δε λειτουργεί τίποτα. ΤΙΠΟΤΑ . (δεν υπάρχει λειτουργία Stand by) .

Αυτά για να βοηθήσω κάθε πονεμένο, πικραμένο, ριψοκίνδυνο . Με την καλή μου την καρδιά τα λέω δηλαδή και για να μην έχουμε ατυχήματα, δράματα, παρεξηγήσεις λόγω άγνοιας ή υπερβολικής αυτοπεποίθησης. -

Που πας αγόρι μου ξυπόλητος στ΄αγκάθια;

Δεν ήξερες - δε ρώταγες;

Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2009

Από την αναγνώστρια Λένα!!

Αφιερωμένο σε όλους/ες τους/τις ερωτευμένους/ες!!!! ΥΣ. από Αγνή: Καλά!!Γιατί!!! εμείς τα μπακουράκια ψυχούλα δεν έχουμε;;;;Να μη γιορτάσουμε κι εμείς;;;

Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2009

Είναι πιο εύκολο να κλαις παρά να ζεις;

Προχθές, παρακολούθησα μια θεατρική παράσταση του Κρατικού Θεάτρου Β. Ελλάδας με τίτλο "Επιστροφή στον παράδεισο" του Φίλιπ Ρίντλεϋ. "Σε καμένα σπίτια, ξεχαρβαλωμένα πεζοδρόμια, σε μια περιοχή γεμάτη συμμορίες, σε μνήματα και στα γκράφιτι του Bethnal Green, μιας φτωχής γειτονιάς του Ανατολικού Λονδίνου εκτυλίσσεται η υπόθεση του έργου όταν ο γοητευτικός και απροσπέλαστος Τράβις Φλαντ μετά από μακρινή απουσία επιστρέφει στον τόπο του ψάχνοντας επαφή με το ιδανικό παρελθόν και το διαφορετικό παρόν….. Περιπλανώμενος στο νεκροταφείο συναντά τη νεαρή Ρίο, αρχηγό συμμορίας η οποία ψωνίζει πελάτες και του δίνει ραντεβού σπίτι της… ένα ραντεβού που μεταλλάσσεται σε λαβύρινθο σειρήνων και αναμνήσεων αφού και η Τόρτσι Σπαρκς, μια εξίσου γοητευτική γυναίκα ανάμεσα στον αληθινό και στο φανταστικό κόσμο του πριν και του τώρα, η γιαγιά της Ρίο, φτιάχνει τα συστατικά ενός απίθανου κοκτέιλ ζωής, βίας, θανάτου και νοσταλγίας… Η επιστροφή όμως έχει πάντα ρίσκο…. Όπως και η ζωή….. ειδικά για όσους την γνωρίζουν από την «άλλη μεριά»…. Όταν αυτοί οι άνθρωποι συναντιούνται, εξερευνούν τον παράδεισο με τον δικό τους κώδικα…. No mercy" .(http://www.dramastudio.gr/?p=436). Η παράσταση ήταν καλή, κυρίως λόγω ενός πολύ δυνατού και αρκετά προχωρημένου κειμένου,( για κάποιους/ες στο μέγεθος του σοκαριστικού).
Η παράσταση με έκανε να σκεφτώ αυτή την ανάγκη όλων μας να αναλογιζόμαστε «χρυσές εποχές» που περάσανε. Σε πολλές συζητήσεις είτε με φίλους είτε με ανθρώπους που γνώρισα στη δουλειά μου, ακούω φράσεις του στυλ: «Τότε που είχα αυτή τη δουλειά, ήμουν καλά. Θα μπορούσα να…», «Με τον/την τάδε που ήμασταν μαζί περνούσα τέλεια. Καμία σχέση με την τωρινή μου σχέση που βαριόμαστε πολλές φορές», «Όταν ήμουν 25 χρονών, που ήμουν αδύνατος/η, περνούσα τέλεια, είχα επιτυχίες» κλπ κλπ. Για να μη μιλήσουμε για τη «χρυσή μεταπολεμική εποχή», για τη «χρυσή εποχή του ρομαντισμού», τη «χρυσή γενιά του Πολυτεχνείου», τη «χρυσή εποχή της ντίσκο», και πάει λέγοντας. Κι όλοι/ες γυρνάμε τρέχοντας στο παρελθόν, εγκαταλείποντας και υποτιμώντας το ζωντανό εδώ και τώρα μας.. Τι ψάχνουμε στα περασμένα μεγαλεία; Ίσως μια ελπίδα, ίσως μια άλυτη ενοχή, ίσως μια εκτόνωση εγωισμού. Και παραμελούμε τον /την τωρινό σύντροφο, ξεχνώντας να τον/την κακομάθουμε, βαριόμαστε την τωρινή δουλειά μας, γκρινιάζουμε για την τωρινή κατάσταση ανεργίας μας, αποφεύγουμε τις τωρινές «βαρετές» παρέες μας… και είτε αναπολούμε τις μεγάλες στιγμές, είτε προσδοκούμε το λαμπρό μέλλον. Αν όμως υπήρχε μια μηχανή του χρόνου και ταξιδεύαμε στην «χρυσή εποχή», θα βλέπαμε καθαρά αυτά που έλειπαν και νοσταλγούσαμε και τότε, που μας έκαναν να μελαγχολούμε. Φτάνοντας δε πίσω, στην εφηβική ηλικία, που οι μνήμες είναι λίγες, θα πιάναμε τον αλαζόνα χαρακτήρα μας και πάλι να λέει: «Δε θα γίνω 18 ετών? Θα κάνω …και θα είμαι…...». Και περνάει το εδώ και τώρα, τόσο γρήγορα.. και το προηγούμενο δευτερόλεπτο ίσως να γίνει η "μεγάλη στγμή" που θα αναλογιζόμαστε στο επόμενο!!Και φεύγουν οι γλυκές στιγμές ανίας, οι σταθερές λειτουργίες της ρουτίνας, οι καλές στιγμές της παρέας ή της ομάδας δουλειάς..Παρόλ'αυτά,όλοι/ες μας, κάποιες φορές, απλά .. το αφήνουμε να περνάει! Μου είναι πολύ δύσκολο, φίλοι/ες, να πιστέψω ότι τελικά, «είναι πιο εύκολο να κλαις παρά να ζεις»…

γάμα

γιατί

γύρισες

γαμώτο ;

Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2009

Αγάπη μου... ερωτεύτηκα τα γονίδιά σου!!!

Καθόλου ρομαντικά δεν είναι τα στοιχεία έρευνας σχετικά με το τί έλκει τα δυο φύλα όταν αναζητούν τον κατάλληλο ερωτικό σύντροφο. Αν είχατε στο μυαλό σας την απόλυτη ταύτιση, το συναίσθημα, τη γοητεία μάλλον έχετε αυταπάτες. (και γω μαζί σας) .
Βασικό στοιχείο για την επιλογή του ιδανικού συντρόφου για τις γυναίκες στο δυτικό κόσμο είναι τι νομίζετε; τα χρήματα . Ένας πετυχημένος άνδρας είναι και ελκυστικός . Αποτελεί εγγύηση για το μέλλον της και για τα παιδιά που θα αποκτήσει ίσως μαζί του.Επίσης, η κοινωνική θέση σημαίνει ευφυΐα, άλλο επιθυμητό χαρακτηριστικό για να κληρονομήσουν τα παιδιά. Οι γυναίκες αναζητούν πράγματα όπως καλή προσωπικότητα, ηγετικές ικανότητες, επινοητικότητα και πνεύμα.
Οι άνδρες προτιμούν τις ξανθές !!! yes , ισχύει και αυτό . Το γεγονός αυτό φαίνεται να οφείλεται στο ότι τα ξανθά μαλλιά ερμηνεύονται ως ένδειξη νιάτων και συνεπώς γονιμότητας Οι άνδρες συσχετίζουν επίσης τα νιάτα με την υγεία, επομένως και με την αυξημένη πιθανότητα η σύζυγός τους να κάνει υγιή παιδιά. Αυτό μπορεί να είναι μια αιτία που οι άνδρες γενικά συνδέονται με γυναίκες που είναι νεώτερές τους, ενώ οι γυναίκες συχνά αναζητούν μεγαλύτερους άνδρες, που έχουν εξασφαλίσει τη σταδιοδρομία τους και είναι ωριμότεροι, έχουν καλύτερη κοινωνική θέση και μεγαλύτερη δυνατότητα να τις εξασφαλίσουν.
Επίσης η συμμετρία στο πρόσωπο θεωρείται σημαντικό προσόν γαι να θεωρηθεί κάποιος γοητευτικός.Οι επιστήμονες λένε πως η γοητεία φανερώνει την ποιότητα των γονιδίων. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως ο λόγος γι΄ αυτό είναι ότι οι άνθρωποι γεννιούνται με συμμετρικά πρόσωπα, τα οποία γίνονται λιγότερο συμμετρικά στη διάρκεια της ζωής τους εξαιτίας μεταλλάξεων ή υποσιτισμού. Όσο περισσότερο διατηρούν τη συμμετρία τόσο επιτυχέστερα έχουν αντιμετωπίσει τα γενετικά και τα περιβαλλοντικά προβλήματα. Γενικά βρίσκουμε ωραιότερους τους ανθρώπους με τα πιο συμμετριικά πρόσωπα.
Συμπέρασμα : αυτοί με τα πιο συμμετρικά πρόσωπα είναι τα κελεπούρια. (βλέπε Σάκη!!! τί συμμετρία είναι αυτή βρε Σάκη μου !!! φτου σου αγόρι μου)
Επίσης οι έρευνες επιβεβαίωνουν τις φροϋδικές απόψεις - οι άντρες αναζητούν στη σύντροφό τους στοιχεία που έχουν οι μητέρες τους. Είναι λέει εγγύηση ότι τα παιδιά που θα κάνουν θα είναι βάσει δοκιμασμένης συνταγής. (σιγά μη χάσουμε το καλούπι!!)
Επίσης οι μελέτες δείχνουν ότι η μυρωδιά των ανδρών είναι ελκυστικότερη για τις γυναίκες όταν έχουν ωορρηξία. Αυτό διευκολύνει την επαφή σε μια στιγμή-κλειδί για τη σύλληψη. Μερικές άλλες μελέτες δείχνουν ότι στις γυναίκες αρέσει περισσότερο η μυρωδιά των ανδρών, τα χαρακτηριστικά των οποίων είναι συμμετρικά, στην πιο γόνιμη περίοδο του κύκλου τους. «Αναζητούν τα καλύτερα γονίδια», λένε οι ειδικοί.
Ούτε λαγωνικά να είμασταν οι άτιμες !!!!
Οι άνθρωποι τείνουν να αναζητούν συντρόφους που τους μοιάζουν- είναι «της κλάσης τους», κατά το λαϊκώς λεγόμενο. «Αν διαλέξεις κάποιον σχεδόν ισότιμο με σένα σε γοητεία, αποφεύγεις δύο πράγματα», λέει ο ειδικός. «Αν είναι πολύ ωραιότερος από σένα, να ανησυχείς μήπως κάνει άλλες σχέσεις. Αν είναι πολύ λιγότερο ελκυστικός, να σκέφτεσαι ότι θα μπορούσες να τα είχες καταφέρει καλύτερα».
Αυτό που λέγανε οι παλιοί ότι τα ζευγάρια μοιάζουν μεταξύ τους σαν αδέρφια , έχει πλέον και επιστημονικά επιβεβαιωθεί .
Επομένως :
  • παραμένω ξανθιά
  • οι πρίγκηπες κυκλοφορούν τουλάχιστον με Ferrari και όχι με άσπρο άλογο
  • ο Σάκης έχει συμμετρικό πρόσωπο - άρα έχει ισχυρά γονίδια .(πάει όμως παντρεύτηκε)
  • αν θέλουμε να μάθουμε τα κριτήρια επιλογής συντρόφου των ανδρών πρέπει να γνωρίσουμε τη μαμά τους .
  • εμπιστεύομαι την όσφρησή μου.

Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2009

το δυστύχημα στα Τέμπη - Η απόφαση - Οι σκέψεις - Η μνήμη

Διαβάζοντας την είδηση γέμισα με οργή και θλίψη . Ο οδηγός του μοιραίου λεοφωρείου κρίθηκε αθώος . Καθαρός . Καμία ευθύνη δηλαδή; Το σάπιο λεοφωρείο του ΚΤΕΛ Ημαθίας που έγινε το όχημα θανάτου για τα παιδιά, που δεν αντέδρασε καθόλου στην επερχόμενη φονική νταλίκα, που είχε φθαρμένα λάστιχα και ήταν πήγαινε ίσια προς το θάνατο , αθωώθηκε . Και οι ποινές των υπολοίπων ;

"Το δικαστήριο έκρινε ενόχους τον Αθαν. Σαράντη, πρόεδρο της... εταιρείας «Ακρίατας Α.Ε.» για λογαριασμό της οποίας μεταφέροταν με την νταλίκα η ξυλεία, και τη διευθύνουσα σύμβουλο Λουκία Σαράντη. Αμφότεροι κρίθηκαν ένοχοι για ανθρωποκτονία εξ αμελείας κατά συρροή, σωματικές βλάβες κατά συρροή και διατάραξη της ασφάλειας συγκοινωνιών και καταδικάστηκαν σε συνολική ποινή φυλάκισης 4 ετών, 11 μηνών και 15 ημερών έκαστος.Το δικαστήριο δέχθηκε για τους δύο κατηγορούμενους τα ελαφρυντικά του προτέρου εντίμου βίου, καθως και ότι επιδίωξαν στη συνέχεια να άρουν τις συνέπειες των πράξεών τους.

Το δικαστήριο δέχθηκε για τους δύο κατηγορούμενους τα ελαφρυντικά του προτέρου εντίμου βίου, καθως και ότι επιδίωξαν στη συνέχεια να άρουν τις συνέπειες των πράξεών τους.Από τα συνολικά τρία ελαφρυντικά που ζήτησαν οι συνήγοροί τους, η εισαγγελέας της έδρας πρότεινε να γίνει δεκτό μόνο το ένα (του προτέρου εντίμου βίου). Επίσης, απορρίφθηκε το αίτημα αναστολής της ποινής και την μετέτρεψε προς 10 ευρώ ημερησίως. Ακόμα, επιδίκασε στους γονείς ενός εκ των θυμάτων χρηματική ικανοποίηση. Όρισε, τέλος, η έφεση να έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα με τον όρο καταβολής εγγύησης 5.000 ευρώ έκαστος.'

------------------------------------------------------------------------------

Δε θα κρίνω τις αποφάσεις των δικαστών . Δεν είναι δουλειά μου. Απλά μου κάνει εντύπωση πώς ένας άνθρωπος με 'πρότερο έντιμο βίο' αποφασίζει και δίνει εντολή να φορτώθεί μια νταλίκα με δολοφονικό τρόπο και να την μετατρέψει σε δήμιο που βγήκε στο δρόμο να θερίσει ψυχές.

Οι μόνοι αθώοι της υπόθεσης είναι τα 21 αγγελούδια που χάθηκαν.

Πόνεσε πολύ όλους μας το δυστύχημα . Ο πόνος στο έσχατο σημείο , εκεί που γίνεται αφόρητος. Η μελαγχολία και η θλίψη στα μάτια των 16χρονων παιδιών που γύρισαν πίσω. Γυρισαν πίσω σε μια αίθουσα με άδεια θρανία. Και κάθε που ερχόταν μια γιορτή, κλαίγαμε. Η γιορτή του Ηλία, της Χριστίνας, της Βαγγελίτσας. Πώς όλα έγιναν διαφορετικά και δε θα ξαναγίνει τίποτα όπως πριν. ...Και τί να πεις στα παιδιά αυτά; να κάνεις μάθημα ; να παρηγορήσεις; να κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις; απλά επέλεξα να είμαι εκεί. με όση δύναμη είχα, με όσες γνώσεις είχα. Και σιγά σιγά μας ξέχασαν όλοι και μείναμε μόνοι με εφιάλτες και φόβους. Και για πολλούς από εμάς η αυλαία του δράματος δεν θα τελειώσει ποτέ. Γιατί εμείς δε θα ξεχάσουμε.

Ευαγγελία Θ. Γάτου-Ετών 16

Αναστασία Π. Παυλίδου-Ετών 16

Περιστερά Ι. Ουστά-Ετών 16

Γεωργία Δ. Τραπεζανλή-Ετών 16

Σταύρος Δ. Κανελλόπουλος-Ετών 15

Ηλίας Π. Τσολερίδης-Ετών 16

Παναγιώτης Κων. Μουρατίδης-Ετών 16

Ανδρέας Χ. Αθανασιάδης-Ετών 16

Χριστίνα Ε. Σταματέλλου-Ετών 16

Ιωάννης Κ. Τριανταφυλλίδης-Ετών 16

Βασίλειος Ν. Παπαδόπουλος-Ετών 16

Ευανθία Κ. Ψαλίδα-Ετών 16

Δημήτριος Α. Κοσμίδης-Ετών 15

Κωνσταντίνος Α. Θαλαλαίος-Ετών 16

Γεσθιμανή Ζ. Σταφυλίδου-Ετών 16

Σάββας Λ. Παναγιωτίδης-Ετών 16

Αθανάσιος Μαρκανταράς-Ετών 16

Γιώργος Κ. Μήτσκας-Ετών 16

Ιωάννα Θ. Καστίδου-Ετών 16

Δημήτριος Θ. Σίγγας-Ετών 16

Ολγα Β. Αγγελίνα-Ετών 15

Παρόντες όλοι στις ψυχές και στη μνήμη μας .

Χωρίς απουσίες στο απουσιολόγιο....

Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2009

Νίκος Καββαδίας : ο ποιητής της θάλασσας

Νίκος Καββαδίας : ο ποιητής των " μακρισμένων θαλασσών και των γαλάζιων πόντων" έφυγε σαν σήμερα, 10 του Φλεβάρη του 1975, με τρόπο που δε θα 'θελε να φύγει καθώς όπως προφητικά είχε γράψει :

''Κι εγώ, που τόσο επόθησα μια μέρα να ταφώ σε κάποια θάλασσα βαθιά στις μακρινές Ινδίες,

θα 'χω ένα θάνατο κοινό και θλιβερό πολύ

και μιά κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες.''

Πράγματι λοιπόν, ο ποιητής που ύμνησε και έζησε τη θάλασσα όσο κανείς άλλος ίσως, πέθανε από εγκεφαλικό σε νοσοκομείο της Αθήνας, και όχι στις μακρινές Ινδίες.

Αγαπημένα τα ποιήματα του. Αντλεί τα θέματά του από τα ταξίδια που έκανε ως ασυρματιστής σε εμπορικά και επιβατικά καράβια και έτσι έμαθε για τη ζωή των ναυτικών . Η θάλασσα ήταν η μεγάλη αγάπη του και από κει αντλούσε δύναμη και θέματα για τις ποιητικές συλλογές του. Τα ποιήματά του έχουν έντονη μουσικότητα και έχουν μελοποιηθεί πολλά από αυτά από τον Θ. Μικρούτσικο. Προσωπικά, είναι όλα πολύ αγαπημένα μου , ταξιδεύω μ' αυτά και νομίζω η αυθεντικότητα των στίχων του είναι μοναδική.

Ωραία και ενημερωμένη ιστοσελίδα η http://www.greece.org/poseidon/work/literature/wordy.html όπου θα βρείτε και ναυτικό γλωσσάρι για όλες αυτές τις περίεργες ναυτικές λέξεις που χρησιμοποιεί ο ποιητής.

Από τα ποιήματά του όλα τ΄αγαπώ. Ποιό να διαλέξω; ποιό να ξεχωρίσω; καθένα από αυτά και ένα ταξίδι.

Ο σταυρός του Νότου, Το μαχαίρι, Το Kuro Siwo, Η Θεσσαλονίκη, Το καραντί, Ο ιδανικός και ανάξιος εραστής.

Σήμερα νομίζω ταιριάζει να ακούσουμε τη Θεσσαλονίκη - και ας ταξιδέψουμε με τον ποιητή της θάλασσας που θα θυμόμαστε και θα τραγουδάμε μέσα από τα ποιήματα του.

Η Θεσσαλονίκη , εδώ από τον Β. Παπακωνσταντίνου .
"Κάτω από φώτα κόκκινα κοιμάται η Σαλονίκη ,
πρίν δέκα χρόνια μεθυσμένη μου είπες σ΄αγαπώ .....

>

Ένα λιγότερο γνωστό τραγούδι, που το αγαπώ πάρα πολύ, το Θεσσαλονίκη ΙΙ , εδώ τραγουδισμένο από το σχήμα 'Ξέμπαρκοι' . Ακούστε το και απολαύστε το στίχο.
"Της Σαλονίκης μοναχά , της πρέπει το καράβι,
να μην τολμήσεις να την δεις ποτέ απ΄τη στεριά.....

Τέχνη με τον Η/Υ

Δεν ξέρω ποια είναι η γνώμη σας για το αν μπορεί να γίνει τέχνη με τον Η/Υ, ούτε βέβαια φιλοδοξώ να δημιουργήματά μου να θεωρούνται τέχνη, πάντως α' αρέσει να παίζω με σχέδια και χρώματα στον υπολογιστή...

Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2009

Το κίτρινο χρώμα

Ελπίδα και Ευτυχία:
Το κίτρινο θυμίζει τον ήλιο αλλά και το λεμόνι - ζεστό αλλά και πολύ ξυνό! Ο αείμνηστος καθηγητής μου Σαχίνης τα ονόμαζε κροκκί και λεμονί! Είναι ζεστό χρώμα και όπως το κόκκινο και έχει και αυτό διπλή συμβολική σημασία. Από τη μια συμβολίζει την ευτυχία και τη χαρά και από την άλλη είναι το χρώμα του μίσους της δειλίας και της προδοσίας.
Η φύση του κίτρινου χρώματος:
Είναι ένα από τα θερμά χρώματα και γενικά θεωρείται χαρούμενο χρώμα. Επειδή έχει την ιδιότητα να προσελκύει το βλέμμα, χρησιμοποιείται στα σήματα κινδύνου (Ο Κλέε ή ο Καντίνσκη, δε θυμάμαι πια, το ονόμαζαν τρομπετί (δηλαδή φωνάζει σαν τρομπέτα)).
Συμβολισμός:
Κίτρινες κορδέλες συμβόλιζαν την ελπίδα των γυναικών, που οι άνδρες τους έλειπαν στον πόλεμο, ότι θα επιστρέψουν στο σπίτι... (βλέπε τραγούδι "yellow ribbon"). Το κίτρινο συνδέεται με σήματα κινδύνου, αλλά και ή φύση το χρησιμοποιεί ως προειδοποιητικό βλ. σφήκα, κλπ.
Το κίτρινο συμβολίζει και μίσος πχ, ένα μπουκέτο κίτρινα λουλούδια μπορεί να έχει διπλή σημασία. Προσοχή λοιπόν σε αυτούς που σας τα έστειλαν! (αν και προσωπικά μου αρέσουν πολύ).
Στην Αίγυπτο συμβολίζει πένθος και οι ηθοποιοί στο μεσαίωνα φορούσαν κίτρινο για να δείξουν θάνατο. Το κίτρινο συμβολίζει επίσης το κουράγιο στην Ιαπωνία και το εμπόριο στην Ινδία.
Η χρήση του κίτρινου:
Αν και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως κύριο χρώμα, δουλεύει καλύτερα σε συνδυασμό με άλλα χρώματα, όπου πολλές φορές δημιουργεί ένα ενδιαφέρον παιχνίδι, ζωηρεύοντας μπλε και γκρι σύνολα.

βήτα

βουητό βροχής
βιαστικό βαλς
βοριάδες βλέμματα
βουβά βράδια .
βάναυσα
βεβήλωσες
βιώματα
βρίσκοντας
βολική
βοήθεια
βαρβάρων.
ΒΛΑΚΑ.

Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2009

Το κόκκινο χρώμα

Έρωτας και πόλεμος:
Το κόκκινο είναι το πιο ζεστό χρώμα. Είναι πολύ ισχυρό χρώμα και συνδέεταιμε μια σειρά από αντιφατικά συναισθήματα: παθιασμένος έρωτας - βία - θυμός. Το χρώμα του Έρωτα και του πολέμου.
Φυσιολογική επίδραση:
Το κόκκινο χρώμα είναι το θερμότερο από τα ζεστά χρώματα και έχει διεγερτική επίδραση στον ανθρώπινο οργανισμό. Μελέτες έχουν δείξει ότι έχει φυσιολογικές επιδράσεις, αυξάνοντας τον ρυθμό της αναπνοής και την πίεση του αίματος. Συμβολισμός του κόκκινου:
Το κόκκινο συμβολίζει δύναμη. Το χρώμα αυτό είναι συνδεδεμένο με ποικίλους συμβολισμούς. Από την αρχαιότητα κόκκινες ήταν οι χλαμύδες των στρατιωτών της αρχαίας Σπάρτης, των Μακεδόνων, των Ρωμαίων, αλλά και των Βυζαντινών (το πορφυρό χρώμα στα ενδύματα και τα πέδιλα ήταν προνόμιο του αυτοκράτορα). Καί σήμερα οι επιχειρηματίες φορούν συχνά κόκκινες γραβάτες, ενώ το κόκκινο χαλί είναι για διάσημους/ες και VIP. Συμβολίζει επίσης κίνδυνο (κόκκινα φανάρια, σειρήνες, φωτοβολίδες).
Σε άλλους πολιτισμούς το κόκκινο συμβολίζει αγνότητα, χαρά, ευτυχία. Είναι το χρώμα της ευτυχίας και ευμερίας στην Κίνα και χρησιμοποιείται για καλή τύχη. Σε άλλες χώρες της Ανατολής είναι το χρώμα του γάμου, ενώ στη Νότια Αφρική το χρώμα του πένθους. Το κόκκινο ήταν ακόμα το αγαπημένο χρώμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, χρησιμοποιήθηκε από τα σοσιαλιστικά και εργατικά κόμματα και μετά το 1917 ταυτίστηκε πολιτικά με τη Ρωσική Επανάσταση, τη Σοβιετική Ένωση και τα κομμουνιστικά κόμματα.
Χρήση του κόκκινου χρώματος:
Χρησιμοποιήστε το κόκκινο όταν θέλετε να προσελκύσετε την προσοχή ή επιθυμείτε να δραστηριοποιήσετε ανθρώπους, όταν θέλετε να ξεχωρίζετε όταν θέλετε να δείξετε αυτοπεποίθηση.
Μικρές δόσεις κόκκινου χρώματος έχουν συχνά καλύτερη επίδραση, γιατί είναι πολύ ισχυρό χρώμα, πχ γραβάτα, φουλάρι, τσάντα, κλπ. Συνεπώς όταν πάτε για συνέντευξη για μια ενδιαφέρουσα δουλειά ΜΗ ΞΕΧΝΑΤΕ ΛΙΓΟ ΚΟΚΚΙΝΟ!

Αναγνώστες

Συνεργάτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου