Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010

Ιστορίες Ανεργίας και Σκέψεις.

Τριγυρνώντας στο διαδίκτυο, βρήκα ένα πολύ ωραίο άρθρο που λέγεται "Ανεργία: Ιστορίες από την blogόσφαιρα" στο No Budget Blog. Οι ιστορίες ανέργων bloggers που παλεύουν να γεμίσουν κάπως τον χρόνο και τη ζωή τους, πέρα από τις αγωνίες και τα οικονομικά προβλήματα, πραγματικά, με συγκίνησαν . Σας προτείνω να διαβάσετε τις πανέμορφες, αληθινές και μελαγχολικές ιστορίες τους!
Ειδικότερα, το blog του Ανθρώπου του Μετρό αποτελεί το ημερολόγιο ενός πολύ ταλαντούχου, κατά τη γνώμη μου, ανέργου, μάλλον, δημοσιογράφου. Στην ιστορία του "Πέντε Στάδια Θλίψης" περιγράφει για ποιους λόγους ο Αύγουστος είναι δύσκολος μήνας για ανέργους/ες. (Θα ήθελα να συμπληρώσω : υπάρχει χειρότερος μήνας για ανέργους/ες από το Σεπτέμβρη? Που όλοι/ες ανασυγκροτούνται, ξεκινούν την νέα εργασιακή χρονιά, καλύπτουν με το μισθό του Σεπτεμβρίου τα έξοδα που έκαναν τον Αύγουστο, ενώ ο/η άνεργος/η αντιμετωπίζει ένα κλειστοφοβικό επερχόμενο χειμώνα, ένα άδειο πρόγραμμα και συνειδητοποιεί ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει;).
Εντύπωση μου έκανε ότι όλες οι ιστορίες είναι καλογραμμένες, συντακτικά και ορθογραφικά σωστές, με πλούσιο λεξιλόγιο και γλαφυρότητα: η ανεργία, όπως φαίνεται, έχει υψηλά κριτήρια και κάνει παρέα με πολλούς/ές επιστήμονες/ισσες. Η παρατήρηση αυτή προκάλεσε κάποιες σκόρπιες σκέψεις που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας.
Η συνεχώς αυξανόμενη ανεργία και απραγία ανθρώπων με υψηλό μορφωτικό επίπεδο θα έπρεπε να ανησυχήσει ιδιαίτερα την ελληνική κοινωνία: το να μένουν άνεργα ή να μεταναστεύουν τα "γερά κεφάλια" της χώρας είναι μια τρομακτική προοπτική για το μέλλον. Οι επιστήμονες/ισσες είναι αυτοί/ές που γεννούν ιδέες που μετουσιώνονται σε έργα, στα οποία δουλεύουν άνθρωποι με χαμηλότερο μορφωτικό επίπεδο. Αν δε γεννιούνται ιδέες, δεν υπάρχουν έργα και, συνεπώς, δεν υπάρχουν δουλειές για κανέναν/μία! Ειδικότερα, η κατάληψη υψηλών επαγγελματικών θέσεων από "γκόλντεν μπόιζ, που στην πραγματικότητα δεν είναι μπόιζ γιατί είναι γερομπαμπαλήδες, ενώ πριν μερικά χρόνια ήταν απλά κακοί ελαιοχρωματιστές και υδραυλικοί, εξαιρετικοί όμως πληροφοριοδότες" (silentcrossing) και η ανεργία νέων ελπιδοφόρων επιστημόνων συμβάλλουν στη στειρότητα της πνευματικής και τεχνοκρατικής κοινότητας.
Στα άτομα με υψηλό μορφωτικό επίπεδο (και όχι μόνο σε αυτούς/ές), επίσης, έχω παρατηρήσει ένα νέο συχνό φαινόμενο : τη νέα τάξη ανέργων με όνομα "Άνεργοι Ελεύθεροι Επαγγελματίες". Έχω βαρεθεί να ακούω ιστορίες ελευθέρων επαγγελματιών, εκ των οποίων πολλοί/ές επιστήμονες/ισσες, που έχουν ανοικτό ΤΕΒΕ να τρέχει κάθε δίμηνο, οι ίδιοι/ες τρέχουν πανικόβλητοι/ες από το πρωί ως το βράδυ και γυρνάνε σπίτι αποκαρδιωμένοι/ες και άφραγκοι/ες. Κι αυτοί/ές είναι οι τυχεροί/ες της υπόθεσης: υπάρχουν άλλοι/ες που μόνο το ΤΕΒΕ τρέχει...Ωστόσο, η Πολιτεία θεωρεί αυτό τον άπραγο και χρεωμένο πληθυσμό "εργαζόμενο"....και η ανεργία, συνεχώς αυξάνεται ή κρύβεται πίσω από μη αμειβόμενες εργασίες, ανοιχτά ασφαλιστικά ταμεία που δηλώνουν μια ανύπαρκτη επαγγελματική ταυτότητα και επαγγελματικούς συμβιβασμούς που δημιουργούν την αίσθηση του εξευτελισμού για πολλούς/ές εργαζόμενους/ες με μεγάλη προϋπηρεσία και εξειδίκευση.
Αντίδοτο στην ανεργία, από ό,τι φαίνεται, το διαδίκτυο και τα blogs για πολλούς/ές επιστήμονες/ισσες ή ανθρώπους με υψηλό μορφωτικό (όχι ακαδημαϊκό) επίπεδο. Γερά μυαλά της χώρας διοχετεύουν τις ιδέες τους στο επικοινωνιακό κανάλι του διαδικτύου, μη έχοντας άλλη διέξοδο! Άνθρωποι με καθάρια σκέψη, δημιουργική φαντασία και πρωτότυπες ιδέες βουλιάζουν (ή πνίγονται) σε ένα καναπέ, προσπαθώντας να γεμίσουν το χρόνο τους και να επικοινωνήσουν τις δυσκολίες τους σε άλλους/ες με ίδιες ιστορίες και προβλήματα.
Επομένως, τη στιγμή που η χώρα έχει ανάγκη τέτοιους ανθρώπους, πιο πολύ από ποτέ, δεν τους/τις αξιοποιεί! Αντίθετα, έχει δημιουργηθεί ένας υπαρξιακός βάλτος για πολλούς/ές επιστήμονες/ισσες που εκφράζουν απίστευτα έξυπνες ιδέες, μέσω διαδικτύου, σε ένα χαοτικά μεγάλο, ασαφές και πολιτικά αδύναμο ακροατήριο.
Η συνδρομή του/της Έλληνα/ίδας πολίτη στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης περιορίστηκε σε οικονομικά αφόρητα μέτρα, τραπεζικούς λογαριασμούς για εθελοντική προσφορά, περικοπή μισθών δημοσίων υπαλλήλων. Κανείς/μία δε σκέφτηκε να προτείνει την πνευματική-επιστημονική εθελοντική συνδρομή των δυνατών και πρωτοπόρων επιστημονικών και ακαδημαϊκών μυαλών που, στη δύσκολη αυτή περίοδο, παραμένουν άπραγα και με λαχτάρα να προσφέρουν.
Εξοργιστικό; Σίγουρα!
Θλιβερό; Αναμφισβήτητα!
Ηττοπαθές; Ίσως!
Τυχαίο; Δε νομίζω......

14 σχόλια:

ELENI είπε...

ΑΓΝΗ ΜΠΡΑΒΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ ΠΟΛΥ ...ΑΛΗΘΙΝΟ ΑΡΘΡΟ ...ΚΑΙ ΛΕΝΕ ΠΩΣ ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΗ...ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ...ΑΠΟΡΩ ΣΕ ΤΙ ΚΟΣΜΟ ΘΑ ΖΗΣΕΙ ΓΙΟΣ ΜΟΥ????

kopria είπε...

I know the feeling. living it

Savvina είπε...

Ανήκουμε και εμείς στα σπίτια που έχουν ανέργους μέσα στο σπίτι.
Και το ΤΕΒΕ τρέχει μόνο του εδώ και πολύ καιρό δυστυχώς.
Και όσο πάνε τα πράγματα γίνονται χειρότερα.
Τι να κάνουν οι άνεργοι, φτιάχνουν blog, κάνουν βόλτες μέσα στο internet, σκοτώνουν την ώρα τους, βάζω και τον εαυτό μου μέσα.
Να είσαι καλά Αγνή μου.
Πολλά φιλιά.

Ευρύνοος είπε...

Μεγάλο θέμα άνοιξες Αγνή..!

"σε έναν κόσμο που βράζει και καίγεται" που λέει και το τραγούδι, ούτε το συντακτικό, ούτε οι περγαμηνές σώζουν..

και οι bloggers πνίγουν τον πόνο τους στα pixels και στις Ιδέες..
φιλόσοφοι της νέας εποχής, που δέν αποκλείεται, μετά απο χρόνια να μνημονεύονται και "αναγνωρίζονται"..
τουλάχιστον υπάρχει και η Υστεροφημία.. :)

καλησπέρα σας !

ღ oneiremataღ είπε...

Δυστυχώς έτσι είναι Αγνή και να πω μόνο εκείνο το χαρακτηριστικό συνθηματικό που ισχύει εδώ και χρόνια ατέλειωτα "η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της"

Αγνή είπε...

Ελένη,

μόνο ο Οκτώβρης να ήταν...άλλη μια τριετία υπολογίζουν τα Golden boys!!Το μόνο golden που θα μείνει θα είναι τα boys και θα χουν και συλλεκτική αξία!

Αγνή είπε...

Polykarpos

We all Know the feeling. You are not alone!!!

Αγνή είπε...

Σαββινάκι,

Εδώ, πέραν του Τεβε τρέχω κι εγώ αλλά χαϊρι δε βλέπω.

Δε θέλω όμως να βάζεις τον εαυτό σου μέσα!!! Αν κι εσύ, με τόσο ταλέντο, δεν έχεις δουλειά, είναι να κλαίμε ομαδικώς!!

Αγνή είπε...

Ευρύνοε,

Και σκέψου ότι αυτά συμβαίνουν σε μια χώρα που η μόρφωση κρινόταν ως εξίσου σημαντική με τον πλούτο! Μορφώσου, σου έλεγαν,να μην περάσεις αυτά που πέρασα εγώ!
Κι εμείς, αν αξιωθούμε να έχουμε παιδιά, όχι τις σπουδές τους δε θα μπορούμε να καλύψουμε αλλά ούτε ένα σπιτάκι να μείνουν!

Σε μια τέτοια εποχή, φαίνεται καθαρά ότι οι οικονομικές τάξεις είναι κλειστές κάστες και η μόρφωση δεν είναι το διαβατήριο για μια πιο άνετη ζωή.

Εντέλει, η φιλοσοφία, μόνο κατόπιν εορτής αναγνωρίζεται...φτάνει να μείνει κανείς να την αναγνωρίσει, έτσι όπως τα έκαναν!

Αγνή είπε...

Ονειρέματα,

όχι απλά τα τρώει!!Θα τα τσακίσει πρώτα και μετά θα τα φάει!!

D.Angel είπε...

Εμάς ακόμα δεν μας έχει αγγίξει η ανεργία, αλλά μόνο η κρίση!Αυτήν δεν την γλιτώνουμε! Και δεν ξέρω που θα πάει.....
Τες πα
Καλησπέρες και πολλά φιλιά

Αγνή είπε...

D. Angel
θεωρείστε από τους πολύ τυχερούς/ές..Να χαίρεστε και να μην πτοείστε από τις κακοτοπιές. Εφόσον υπάρχει εργασία..όλα καλά, όλα ανθηρά!!


ΥΣ: Γεννήσατε????

Phivos Nicolaides είπε...

Πολύ καλές ιστορίες!!

Αγνή είπε...

Πραγματικά, Φοίβο, εξαιρετικές!!Την καλημέρα μου!

Αναγνώστες

Συνεργάτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου