Κυριακή 12 Απριλίου 2009

Η ζωή σου προωθείται...

Στα χρόνια της σταθερής τηλεφωνίας, θυμάμαι, το τηλέφωνο είχε μια εξέχουσα θέση στην κοινωνική και ερωτική μας ζωή. Ένα τηλεφώνημα αποτελούσε το πρώτο ή το τελευταίο σαφές μήνυμα για τη σχέση μεταξύ των δύο ακρών του σύρματος.
Θυμάμαι, με αρκετή νοσταλγία, στη φάση του φλερτ μίας σχέσης, τη λαχτάρα να πάρει ο/η τάδε τηλέφωνο! Ήταν η πρώτη μέριμνα το πρωί και η τελευταία το βράδυ.. Η φράση: "δώσε μου το τηλέφωνό σου" σήμαινε ότι ο/η άλλος/η θα φυλάξει το χαρτάκι με το μαγικό νούμερο σα φυλακτό, θα κάνει κάποιες προσπάθειες να σε βρει, θα έχει τα κότσια να σε πάρει, θα έχει σκεφτεί κάτι να προτείνει για να βρεθείτε.. σήμαινε εντέλει ότι βρε παιδί μου!!Έμπαινε στον κόπο, έδειχνε ένα ενδιαφέρον που τον/την κινητοποιούσε!! Η ισορροπία της σχέσης ήταν ξεκάθαρη εξαρχής: ποιος/α είναι ο κυνηγός στην αρχική φάση, ποιος/α είναι ο/η τολμηρός/η...
Κι όταν έπαιρνε τηλέφωνο και απαντούσες, είχες εκείνη τη λαχτάρα, το κόμπιασμα, το κεκέδισμα από το άγχος...γιατί βέβαια δεν υπήρχε η αναγνώριση κλήσεων!!Απαντούσες, και είτε έπαιρνες τη χαρά της ζωής σου, είτε έπρεπε να βρεις έναν έξυπνο τρόπο να πεις στον άλλο/η ότι δεν ενδιαφέρεσαι!!
Θυμάμαι επίσης, μετά από παρεξηγήσεις με το τότε ταίρι ή τους φίλους/ες, την ικανοποίηση που σου έδινε να βάλεις σε λειτουργία τον τηλεφωνητή (η ελπίδα, βλέπετε, είναι η τελευταία που πεθαίνει) και να βγεις με καλή παρέα, φαντασιώνοντας ότι ο/η άλλος/η σε πήρε και δεν σε βρήκε σπίτι..ένα δυναμικό μήνυμα ότι δεν είσαι δεδομένο, ότι έχεις έλεγχο στην κατάσταση. Ο χρόνος με παρέα, ήταν απόλυτα απελευθερωμένος από αυτή τη σκέψη και έδινε τη δυνατότητα να ηρεμήσεις, να ξεκαθαρίσεις και ..ίσως να πάρεις εσύ την επόμενη μέρα τηλέφωνο να λύσεις την παρεξήγηση!
Βέβαια, νομίζω θα θυμάστε κι εσείς από παρόμοια περιστατικά, και την απογοήτευση όταν γυρνούσες σπίτι και έβλεπες στον τηλεφωνητή messages:0, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία. Τουλάχιστον, είχες περάσει καλά δύο ώρες.
Ο ελεύθερος σου χρόνος έξω από το σπίτι ή τη δουλειά, ήταν δικός σου τελείως!Πήγαινες βόλτα και κανείς δε σε έβρισκε! Ήσουν με την οικογένειά σου και ο/η προϊστάμενος/η δεν μπορούσε να σε εντοπίσει κι ας ..χαλούσε ο κόσμος! Έπινες το τσιπουράκι σου με τους/τις φίλους/ες και δεν είχες άγχος ότι κάποιος/α θα σε βρει σε στιγμή απόλυτης χαλάρωσης ή μέθης!
Ωραίες εποχές!!Ξεκάθαρα τα πράγματα!
Τώρα η φράση: "δώσε μου το τηλέφωνό σου" σημαίνει ότι το όνομα σου περνά σε μια λίστα κινητού και κάποια στιγμή μπορεί να λάβεις ένα λακωνικό μήνυμα του στυλ:"Γεια! τι κάνεις?", το οποίο πιθανό να προωθείται και σε άλλους/ες αποδέκτες/ριες. Τα γραπτά μηνύματα, απρόσωπα και επιθετικά, εισβάλλουν στη ζωή του άλλου/ης, χωρίς να χρειάζεται θάρρος, φαντασία, προτάσεις για μια καλή έξοδο. Ή απλά, γράφεις δύο λέξεις και τελείωσες!Και περιμένεις την απάντηση....
Περιττό να πω ότι με αυτή την κατάσταση, δεν μπορεί να ξεκαθαριστεί αν υπάρχει πραγματικό ενδιαφέρον κι αν υπάρχει πλάνο για την πρώτη συνάντηση. Τι μπορεί να σημαίνει το μήνυμα "Γεια!! από έναν άνθρωπο που δε γνωρίζεις καλά"...
Στις δε, παρεξηγήσεις και καβγάδες με αγαπημένους ανθρώπους, το κινητό συμβάλλει σημαντικά στην απόλυτη καταστροφή μιας σχέσης! Πώς?? Απλά!! Με το να είναι στην τσέπη σου ή στο τραπέζι του μπαρ ή της ταβερνούλας που έχεις πάει!
Και να σου εξηγήσω πώς γίνεται: Όση ώρα παριστάνεις ότι δε σε νοιάζει, κοιτάς κάθε 10 λεπτά την οθόνη του κινητού σου μήπως και σου ξέφυγε η κλήση μέσα στη φασαρία. Οι δύο ώρες επανάστασης καταπνίγονται στον νευρωσικό έλεγχο του "κοίτα ο/η γάιδαρος/α!!Δεν με πήρε!!".. Οι φίλοι/ες σου λένε 500 φορές "θα σε πάρει" και το ποτό ή φαγητό που παρήγγειλες με τόση όρεξη είναι σαν να μην έχει γεύση! Όταν γυρνάς σπίτι, είσαι τόσο τσαντισμένος/η από την άσκοπη αναμονή και την -από σένα εκτιμώμενη- αδιαφορία του/της άλλου/ης, που όχι να ηρεμήσεις δεν μπορείς! Ούτε να ακούσεις το όνομα του άλλου!!
Ο ελεύθερος σου χρόνος καταδυναστεύεται από την απόλυτη διαθεσιμότητά σου, μέσω του παντοδύναμου δικτύου της εταιρείας στην οποία είσαι συνδρομητής/τρια. Η διαθεσιμότητα σου στον/την ηλικιωμένο πατέρα/ μητέρα σου, σημαίνει και διαθεσιμότητα ανά πάσα στιγμή στον/την προϊστάμενο/η, σύντροφο, και όποιον/α του κάνει κέφι στη δεδομένη στιγμή να σου μιλήσει για ό,τι του/της κατεβαίνει στο κεφάλι!
Αφήστε την άλλη μαγική ιδιότητα του κινητού: την αναγνώριση κλήσεων που δίνει τη δυνατότητα απόλυτου ελέγχου της επικοινωνίας σου, κάτι σαν τηλεφωνικό face-control!! Βλέπεις ποιος/α καλεί και απλά δεν απαντάς. Βλέπεις απόκρυψη και απλά δεν απαντάς. Ακούς τον ήχο κλήσης που έχεις βάλει για τους/τις "αχώνευτους/ες", και απλά δεν απαντάς. Κι ας ενισχύεις στον/την άλλο/η την αγωνία, το άγχος, την άσκοπη προσπάθεια.. απλά δεν απαντάς!!Τι υποχρέωση έχεις στο κάτω-κάτω? Αφού το κινητό δίνει τη δυνατότητα προώθησης..
Και χωρίς να το καταλάβεις, οι σχέσεις σου και η ζωή σου προωθούνται. Προωθούνται στον απόλυτο έλεγχο, στην εξοικονόμηση χρόνου, στα ασαφή μηνύματα και στο εμπόριο τεχνολογίας!
Για αυτό καλέ/ή μου φίλη, σου έχω μια απλή αλλά λυτρωτική πρόταση: Κλείσ' το το άτιμο!!!!

8 σχόλια:

Rosa Canina είπε...

Vre si Agni,afou moni sou eipes oti i elpida pethainei teleutaia....ara an t kleisw prwti to kinito m,mipws skotwnw prwti i idia tn elpida?????

evi είπε...

η ζωή μας προωθείται μέσα από κλήσεις , παρακολουθείται απο τον μεγάλο αδερφό, καταγράφεται σε κάμερες, μειλ κτλ.

Και νοσταλγούμε εμείς η γενιά που ζήσαμε και την προ- κινητου εποχη, την εποχή της εφηβείας μας με τις δηθεν λάθος κλήσεις και τα βηχάκια τα συνθηματικά. Αναρωτιέμαι μηπως γινόμαστε γραφικοί-ες τελικα και καταλήγουμε σαν τους γονείς και τους παπούδες μας που αναπολούσαν 'τα χρόνια εκείνα ' που όλα ηταν καλύτερα . ηταν καλύτερα η τα εξιδανικεύουμε με ένα πέπλο νοσταλγίας τελικά;

η μήπως γεράσαμε πολύ ρε αγνή;;;;

μαμα γερναωωωωωω

ELENI είπε...

ΠΕΣ ΤΑ ΦΙΛΕΝΑΔΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΑ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ Η ΠΙΟ ΧΑΖΟΡΟΜΑΝΤΙΚΗ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ .ΠΕΤΑΞΤΕ ΚΙΝΗΤΑ....ΟΛΟΙ ΤΩΡΑ ΠΑΡΑΚΑΛΩ...ΜΑΣ ΑΡΚΕΙ ΕΝΑ ΤΗΛ. ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΠΩΣ ΚΑΙ ΠΩΣ... ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ.ΦΙΛΕΝΑΔΑ ΚΟΙΤΑ ΝΑ ΣΕ ΔΩ ΠΡΙΝ ΦΥΓΟΥΜΕ ΓΙΑ ΠΑΣΧΑ.....

Ευρύνοος είπε...

Μα τις γραμμές των τηλεφώνων δεν τις κατοικούν φαντάσματα..

όταν κι εφόσον έχουν ανταλλάξει τηλέφωνο δύο άνθρωποι είναι σαφές, κατα την γνώμη μου, οτι υπάρχει αμοιβαίο ενδιαφέρον..

εμείς είμαστε που αλλάζουμε..
όχι οι εποχές..

έχουν γίνει όλα δύσκολα..
κι εγώ προ-έρχομαι απο την εποχή των πάγων..
απλά θα έλεγα πως περισσότερο κινούνται όλα σε fast forword..

γρήγορα συν-αισθήματα, γρήγοροι δεσμοί, γρήγοροι χωρισμοί..

όσον αφορά τα αφεντικά και τα τηλέφωνα, πιστεύω οτι στον προσωπικό χρόνο του εκάστοτε, ο εργαζόμενος δεν απαντά και σωστά πράττει..

το φλέρτ με ένα νούμερο κινητού σε ένα χαρτάκι έχει την ίδια μαγεία με τότε..
πάλι κάποια χεράκια τρέμουν περιμένοντας κρεμασμένα σε μία συσκευή..
τι σημασία έχει αν έχει ή όχι καλώδια?

το μήνυμα είναι ανακάλυψη "περίεργη"..
σαν το μειλ..
ένα γράμμα που μένει φυλαγμένο..
μία συνομιλία χάνεται στα σύρματα η στα κύματα αν θέλεις..

το μήνυμα το ανοίγεις και το κοιτάς.. το ξανανοίγεις και νιώθεις οτι σου μιλά όλη την ώρα..

τώρα, αν το μήνυμα είναι για κακό το καλό που σου θέλω, είναι να το διαγράψεις..
χωρισμοί μέσω μηνύματος είναι δεσμοί χωρίς θάρος..
άρα φθηνοί..

τώρα για να γίνω και λίγο "πεζός"
χωρίς κινητό (επαγγελματίας γαρ) δέν έχεις δουλειά..

όλα με μέτρο είναι η συνταγή..

όλα, εκτός απο τα συναισθήματα..
καλημέρα σας..

venceremos είπε...

καλησπέρα.
Γειά σου Αγνή με τα ωραία σου...την ζωή μας, τα συναισθήματα μας, την καρδιά μας ολα στο προωθείτε....
τσατάλια τα νεύρα!!!!
Καλή Ανάσταση με υγεια και αγάπη
φιλιά καρυστινά

Αγνή είπε...

Rosa Canina, το κλείνεις το κινητό κι αν δε σε ψάξει....δεν υπήρχε ποτέ ελπίδα!!Αν δεν υπάρχει πραγματικός πόθος, που να κρεμιέσαι από το κινητό για 50 ώρες...δεν ζωντανεύει!!

Evi, το ξέρω ότι έχω γίνει λίγο γκρινιάρα γριά.. αλλά αλήθεια πεθύμησα τις εποχές χωρίς κινητό.Ελευθερία!!

Lena, πετάξτε τα στην πυρά όλα!!!ΕΕ μα!!!

Τι ρομαντική ψυχή που είσαι Ευρύνοε!!Έθεσες τη θετική πλευρά του κινητού, και γενικότερα της συνεχούς διαθεσιμότητας. Πάντως εγώ σα χαζή, κι όταν έπαιρνε η προϊστάμενη απαντούσα και τα κακά μηνύματα κρατούσα και έχει τύχει να δώσω και να πάρω τηλεφωνικό νούμερο σε σχέσεις χωρίς κανένα πραγματικό ενδιαφέρον!!Αν δεν ζούσαν οι γονείς μου και η αδερφή μου με την οικογένειά της μακριά, αλήθεια με χαρά θα το πετούσα!


Venceremos μου, όλα τα αιτήματα προωθούνται... στα επάνω γραφεία!! Γκκρρρρ!!!Νομίζω έπιασες τελείως το συναίσθημα της ανάρτησης!! Γκρρρ και ξανά γκρρρρρ!!! Φιλάκια πολλά εκεί στα όμοραφα μέρη!!

Ράνια είπε...

κορίτσια απο την Θεσσαλονίκη τι κάνετε;η αλήθεια είναι οτι μου λείψατε αρκετά!θέλω να σας ευχηθώ ολόψυχα να περάσετε πολύ πολύ όμορφα αυτες τις μέρες!Καλό Πάσχα να έχουμε!!!πολλά φιλιά

evi είπε...

ευχές και σε σένα Ράνια - welcome back- μας έλειψες.
ευχές σε όλους και όλες να περάσετε καλά με τα αγαπημένα σας πρόσωπα.

Αναγνώστες

Συνεργάτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου