Κυριακή 12 Απριλίου 2009

σάββατο κι απόβραδο

Έχουν μια μοναχική γοητεία τα βράδια του Σαββάτου.
Κουβαλούν μια γλυκιά μοναξιά
και μόλις βραδιάζει ελευθερώνει μουσικές και στίχους,
μνήμες και πρόσωπα.
Σάββατο κι απόβραδο, να σεργιανάω τα φεγγάρια της ζωής μου
και να μετράω τις μικρές πληγές που άφησαν οι παντός είδους αναχωρήσεις.

Σάββατο κι απόβραδο, να ανοίγουν οι αγκαλιές για αφίξεις

κι ας έχουν και μια μικρή καθυστέρηση οι πτήσεις τους.
Είναι η νύχτα που ταξιδεύει βελούδινα τις σιωπές μου απόψε
και χορεύει μελωδικό βαλσάκι με το όνειρο της Κυριακής .
_________________________________________
Σάββατο κι απόβραδο και ασετιλίνη
στην Αριστοτέλους που γερνάς
έβγαζ' απ' τη τσέπη μου φλούδες μανταρίνι
σου 'ριχνα στα μάτια να πονάς .

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Αναγνώστες

Συνεργάτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου