
Θα φορέσω απόψε το γαλάζιο φόρεμα,εκείνο με τις αέρινες υποσχέσεις στο τελείωμακαι τους κεντημένους έρωτες στο μπούστο.Το γαλάζιο φόρεμαμε τις μεταξωτές μνήμες στα μανίκιακαι τις δαντελένιες θύμησες στη φόδρα.Κι ύστερα θα ξαπλώσωμε όλα τα στολίδια μουστα μαξιλάρια με τα όνειρακαι θ' ακούω μουσικές ταξίδια.Είναι γιορτή απόψε,κι ας μην είσαι εδώ.______________...αφιερωμένο εξαιρετικά,
κι ας μην είσαι εδώ.
5 σχόλια:
Πολύ όμορφο τούτο το... γαλάζιο φόρεμά σου, Evi. Κι ας σε πληγώνει με ό,τι σου θυμίζει. Θα έρθει καιρός που το νούμερό του θα σου πέφτει κάπως στενό. Ξέρεις, ευτυχία το λένε...
Καληνύχτα!
MΠΡΑΒΟ ΕΥΗ
ΔΩΣΤΟΥ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ....
ΥΓ.
ΣΟΥ ΕΣΤΕΙΛΑ mail
ΜΥΝΗΜΑ-ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ.
@ πάνο ευχαριστώ για το σχόλιο. ειναι πολυτιμο το φόρεμα, φορτωμένο με τοσα και τοσα - δε με πληγωνουν πια νομιζω, τα αγαπω όλα. Κι οταν στενεψει δε θα το πετάξω. Θα το κρατησω σιγουρα στην ντουλαπα.
να είσαι καλά.
@ ιωαννη ευχαριστω επίσης, αν και θα διαφωνησω κάθετα με τις απόψεις σου για τον Καρυωτάκη. Κανε τον κοπο να τον διαβάσεις χωρις προκαταληψη και θα καταλαβεις.
πολύ ωραίο, Εύη! και μελαγχολικό...
thanks ανθη!!!
Δημοσίευση σχολίου