Vincent Van Gogh
Αγαπημένος, ιδιαίτερος, ευαίσθητος.
Κάποιοι τον είπαν σχιζοφρενή, μανιακό, προβληματικό.
Για άλλους υπήρξε μοναδικός και ανεπανάληπτος.
Για μένα στο πρόσφατο ταξίδι μου , η περιήγηση μου στο μουσείο με τα έργα του ήταν ένα ραντεβού που είχα δώσει από πριν. Τότε που πέρυσι είχα ξαναεπισκεφτεί το Άμστερνταμ και είχα κυριολεκτικά μαγευτεί από τα χρώματα του Vincent .
Και ναι, φέτος είχα την απίστευτη τύχη και χαρά να δω και τον αγαπημένο μου από παλιά πίνακα , την πασίγνωστη Έναστρη Νύχτα. Ο πίνακας αυτός ανήκει στη συλλογή του μουσείου της Νέας Υόρκης (Museum of Modern Art- MoMA) και για φέτος μόνο , στο πλαίσιο μιας συνεργασίας των δυο μουσείων βρέθηκε στο Άμστερνταμ. (αυτό το θεωρώ τύχη μεγάλη)
O Van Gogh και τα Χρώματα της Νύχτας - είναι το όνομα της έκθεσης που περιλαμβάνει τους πίνακες του καλλιτέχνη που 'παίζουν' με το φως και το σκοτάδι.
Από τους πατατοφάγους κάτω από το φως της λάμπας ,μέχρι τα υπέροχα ηλιοβασιλέματα , μέσα από τις σκιές , τα χρώματα που αναδύονται λαμπρά μέσα από το σκοτάδι, φαίνεται πως το σούρουπο και η νύχτα αποτελούσαν μοναδική πηγή έμπνευσης για τον ζωγράφο.
Η ατμόσφαιρα σε αυτό το μέρος της έκθεσης είναι μοναδική με αποκορύφωμα την έναστρη νύχτα , και στις δύο εκδοχές της.
Εκεί πραγματικά απέναντι από μια τέτοια εικόνα , μέσα σε μια οπτασία , ονειρεύεσαι, ταξιδεύεις , ακούς τη σιωπή της νύχτας, θαμπώνεσαι από τα αστέρια... σαν να το ξαναβλέπω μπροστά μου.
ήμουν πιστή στο ραντεβού μου με τον Vincent και με αντάμειψε με το παραπάνω .
Η έναστρη νύχτα θα συνοδέυει τις έναστρες ονειροπολήσεις μου από δω και πέρα.
Ευχαριστώ Vincent
3 σχόλια:
Ονειροπόλα e-vi
χαιρετώ σε..
τρελός ο vincent κι αυτός της εποχής του..
αργότερα πάντα καταλαβαίνει ο κόσμος τους "τρελούς"..
είσαι και πολύ επίκαιρη: χθες έβλεπα στις ειδήσεις ότι δύο ιστορικοί μετά από μελέτες των επιστολών του Βίσεντ κατέληξαν ότι ο Γκογκέν έκοψε το αυτί του μεγάλου ζωγράφου, γιατί δεν τον άφηνε να φύγει από το σπίτι που συζούσαν, έξω από ένα οίκο ανοχής. Καταρρίπτεται λοιπόν η ιστορική ιδέα ότι μόνος του έκοψε το αυτί του σε μια στιγμή παροξυσμού συναισθηματικού! Ποτέ κανείς από τους δύο δεν είπε σε κανέναν τι έγινε εκείνο το βράδυ: τόση αγάπη ειχε στον Γκογκέν ο Βίνσεντ, που ούτε στον αδερφό του τον Τεό δεν έγραψε κάτι για αυτό!!Αχ! Αυτοί είναι έρωτες!!
Ο Van Gogh πάντα με φόβιζε και με άγχωνε. Αναγκάστηκα για να τον αναγνωρίσω μέσα μου. Έκτοτε, οι πίνακές του επανέρχονται σαν δυνατή βροχή, που τόσο λατρεύω.
Τα φιλιά μου, Evi.
Aγνή, το άκουσα κι εγώ, είναι αλήθεια. Οι καιροί αυτοί των αφοσιώσεων και της αυταπάρνησης παρήλθαν ανεπιστρεπτί. Είδος προς εξαφάνιση...
Την αγάπη μου και σε εσένα.
Δημοσίευση σχολίου