σάββατο κι απόβραδο

Έχουν μια μοναχική γοητεία τα βράδια του Σαββάτου.

Κουβαλούν μια γλυκιά μοναξιά

και μόλις βραδιάζει ελευθερώνει μουσικές και στίχους,

μνήμες και πρόσωπα.

Σάββατο κι απόβραδο, να σεργιανάω τα φεγγάρια της ζωής μου

και να μετράω τις μικρές πληγές που άφησαν οι παντός είδους αναχωρήσεις.

Σάββατο κι απόβραδο, να ανοίγουν οι αγκαλιές για αφίξεις

κι ας έχουν και μια μικρή καθυστέρηση οι πτήσεις τους.

Είναι η νύχτα που ταξιδεύει βελούδινα τις σιωπές μου απόψε

και χορεύει μελωδικό βαλσάκι με το όνειρο της Κυριακής .

_________________________________________

Σάββατο κι απόβραδο και ασετιλίνη

στην Αριστοτέλους που γερνάς

έβγαζ' απ' τη τσέπη μου φλούδες μανταρίνι

σου 'ριχνα στα μάτια να πονάς .