Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

το παραμύθι της ευχής

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν μια μικρή, μικρή ευχούλα .
Ήταν πάντα χαρούμενη και γελαστή. Ποτέ δεν κατσούφιαζε, όσες δυσκολίες κι αν συναντούσε στο δρόμο της.
Φορούσε συνήθως το άσπρο της φόρεμα και καμιά φορά , σε γιορτινές μέρες , το κόκκινο βελούδο. Η φωνή της ήταν γλυκιά σαν κελάιδισμα πουλιού. Της άρεσε πάντα να χορεύει σαν αερικό .
Η καλύτερη μέρα της ήταν η παραμονή της Πρωτοχρονιάς .
Όλοι την καλοδέχονταν στα σπίτια τους, την κέρναγαν γλυκό κόκκινο κρασί και κουραμπιέδες . Και αυτή, πάντα πρόθυμα άνοιγε το σάκο της αφήνοντας πολλές μικρές ευχούλες για τον καθένα, μια για κάθε μέρα της Νέας Χρονιάς . Μάλιστα σε μερικούς, στους πιο γελαστούς, τύχαινε να δώσει και χρυσαφένια όνειρα μέσα σε πουπουλένια μικρά σακουλάκια.
Και έτσι κυλούσαν τα χρόνια και η ευχούλα περίμενε πάντα την παραμονή της Πρωτοχρονιάς για να δώσει χαρά και ελπίδες σε όλους.
Μέχρι που έφτασε η παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 2011.
Φόρεσε το κόκκινο βελουδένιο φόρεμα και γέμισε το σάκο της με ευχούλες και όνειρα. Χορεύοντας και τραγουδώντας χτύπησε τις πόρτες των σπιτιών. Όμως, όπου κι αν πήγαινε, οι πόρτες δεν άνοιγαν και κανείς δεν είχε όρεξη για ευχές. Μόνο κατάρες και μίζερα λόγια άκουγε, λόγια πικρά που πλήγωναν την μικρή ευχούλα .
"Μα τι έπαθαν όλοι σήμερα ; Που είναι τα χαμογελαστά πρόσωπα και τα γιορτινά τραπέζια; " αναρωτιόταν η ευχούλα καθώς περπατούσε την κρύα νύχτα αναζητώντας τους παραλήπτες των ευχών.
Κουράστηκε και κάθισε στο πάρκο μπροστά στη στολισμένη φάτνη .
Για το 2011, κανείς δεν εύχεται λοιπόν ; κανείς δε χαμογελά ;
Πλησίαζαν μεσάνυχτα. Σε λίγο θα ξεκινούσε η νέα χρονιά, και τι κρίμα ... ο σάκος της ήταν ακόμα γεμάτος . Δεν είχε δώσει ούτε μια ευχούλα .
Και τότε , να .... μπροστά της περνάς εσύ ... Είναι η τελευταία σου ευκαιρία. Η ευχούλα σε κοιτάζει , σχεδόν σε εκλιπαρεί να την πλησιάσεις. Διώξε σήμερα τη μιζέρια σου και χαμογέλασέ της . Πάρε τις ευχές σου, και που ξέρεις,- αν το χαμόγελό σου είναι αληθινό, μπορεί να κερδίσεις και το πουπουλένιο σακουλάκι με τα χρυσαφένια όνειρα .
Σας αφιερώνω ανήμερα της Πρωτοχρονιάς , το
" Παραμύθι της ευχής"
Για όλους τους φίλους και φίλες μας, μαζί με πολλά πολλά πουπουλένια όνειρα για το 2011 !!!
Για όλους όσους αισθάνονται σταπατσαρισμένοι ... και δεν έχουν κουράγιο να εύχονται .
Να είστε καλά και να μην ξεχνάτε !
Η ευχούλα σας θέλει χαμογελαστούς !
Καλή , βελούδινη, πουπουλένια, ονειρική, χρονιά ....

6 σχόλια:

ღ oneiremataღ είπε...

όμορφο και τρυφερό παραμύθι, αντάξιο της πολυπόθητης ευχής!...ό,τι έπρεπε για τη γιορτινή μέρα...
Χρόνια πολλά σε σένα και την οικογένειά σου,
ευτυχισμένο, μελωδικό και δημιουργικό το 2011, με εμπνεύσεις...
"με υγεία , καλοτυχία, αγάπη και χαρά η νέα χρονιά κι όσες τραγανές και κατακόκκινες ρώγες έχει το ρόδι , τόσες γερές κι όμορφες κι ευλογημένες να είναι οι μέρες όλης της χρονιάς"...!!!
φιλάκια γιορτινά

Ευρύνοος είπε...

Κι εσύ έγινες μία παραμυθού βλέπω!!

έτσι κι εγώ.. :)

καλή χρονιά με Υγεία, Αγάπη κι Ευτυχία E-vi και λοιπές Αριστο-τέλειες κυρίες μου !

evi είπε...

@Oneiremata

ευχαριστώ για τις ευχές και ανταποδίδω. Να είσαι καλά και να έχεις μια δημιουργική χρονιά.
φιλιά

evi είπε...

@ευρυνοε

το παραμυθάκι γράφτηκε λόγω των ημερών -

ευχές πολλές και σε ΄σενα και την οικογένεια σου .

φιλιά

Lucretia είπε...

Πολύ τρυφερή ανάρτηση.Σου έυχομαι ένα τέλειο 2011 με πολλά χαμόγελα και αισιοδοξία!!!

evi είπε...

@συννεφάκι

χαίρομαι που σου έβγαλε τρυφερότητα η ευχούλα μου ... πολλές βελούδινες ευχές και σένα για το νέο έτος.
σε πείσμα των καιρών , ας χαμογελάμε όσο ακόμα μπορούμε .

φιλιά

Αναγνώστες

Συνεργάτες