Adrienne Rich , Novella

ΝΟΥΒΕΛΑ

Δύο άνθρωποι σ' ένα δωμάτιο συζητούν έντονα.

Ο ένας σηκώνεται, βγαίνει να περπατήσει.

(Αυτός είναι ο άντρας).

Ο άλλος πάει δίπλα

και πλένει τα πιάτα• σπάει ένα.

(Αυτή είναι η γυναίκα).

Έξω σκοτεινιάζει

Τα παιδιά τσακώνονται στη σοφίτα.

Δεν της έμεινε αίμα στη καρδιά.

Ο άντρας γυρίζει, το σπίτι σκοτεινό.

Το μόνο φως, στη σοφίτα.

Ξέχασε το κλειδί του.

Χτυπάει την ίδια του την πόρτα

κι ακούει λυγμούς στις σκάλες.

Ανάβουν στο σπίτι τα φώτα.

Η πόρτα κλείνει πίσω του.

Έξω απομονωμένα σαν τον κάθε νου

ανάβουν και τ' αστέρια.

____________________________

μτφρ. Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ

Adrienne Rich, Novella , 1962

και για όσους προτιμούν το πρωτότυπο στα αγγλικά, http://arielrising.blogspot.com/2008/05/novella-by-adrienne-rich-1962.html

Όταν σε περιμένω

ΟΤΑΝ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ

'Οταν σε περιμένω και δεν έρχεσαι,

ο νους μου πάει στους τσαλακωμένους,

σ' αυτούς που ώρες στέκονται σε μια ουρά,

έξω από μια πόρτα ή μπροστά σ' έναν υπάλληλο,

κι εκλιπαρούν με μια αίτηση στο χέρι

για μια υπογραφή, για μια ψευτοσύνταξη.

'Οταν σε περιμένω και δεν έρχεσαι,

γίνομαι ένα με τους τσαλακωμένους.

Ντίνος Χριστιανόπουλος

από τη συλλογή Ανυπεράσπιστος καημός (1960)

______________________________

αγαπημένος ποιητής , αγαπημένο ποίημα ....

πόσες φορές δε ' γίναμε ένα με τους τσαλακωμένους'

γυναίκες Ηπειρώτισσες

δε θα κάνω μάθημα Ιστορίας, ούτε βαρετές αναφορές σε χιλιοειπωμένα γεγονότα που ακούσαμε σε σχολικές γιορτές.

ναι , όλοι γνωρίζετε για τις γυναίκες της Πίνδου, για τις ηρωίδες του πολέμου του 40.

κάθε που πλησιάζει η μέρα αυτή της επετείου του ΟΧΙ, δε μπορώ παρά με νοσταλγία και συγκίνηση να θυμηθώ την αγαπημένη γυναίκα της Πίνδου, τη δική μου ηρωίδα ,

την αγέρωχη Ηπειρώτισσα γιαγιά μου.

Τη γυναίκα εκείνη που την άκουγα να διηγείται τις ιστορίες του πολέμου.

Με πάθος και λαχτάρα, να αφηγείται για τα παγωμένα μονοπάτια στο βουνό.

Για τα μονοπάτια που τα γνώριζε καλά και ήταν ιερό καθήκον να οδηγήσει τους φαντάρους.

Και την άκουγα ευλαβικά να λέει και να ξαναλέει για την πορεία στα χιόνια, το φορτίο στην πλάτη, πάνω εκεί στην πλαγιά της Πίνδου.

Κι ύστερα μπήκε στον παγωμένο Σαραντάπορο μαζί με άλλες γυναίκες να βοηθήσει να περάσει ο στρατός απέναντι.

Τόσες ιστορίες - που έφερναν θύελλα στο γαλάζιο βλέμμα της - κι εγώ να νιώθω τυχερή και τόσο περήφανη που ήμουν μέρος αυτής της Ιστορίας ,

που άκουσα τις πατημασίες των φαντάρων στο χιόνι πάνω στο όρος Κάμενικ, ένιωσα την ορμή του ποταμού Σαραντάπορου .

Κι ύστερα τις ευχές , τις προσευχές , το μοιρολόϊ -

γυναίκες Ηπειρώτισσες,

γυναίκα της Πίνδου ,

γιαγιά ... ευχαριστώ

Ας μιλήσουμε για τρίχες!

Φίλοι/ες,

Σας έχει τύχει ποτέ να αναρωτηθείτε γιατί ασήμαντα πράγματα είναι δυνατόν να μας χαλάσουν το κέφι? Και για να σας δώσω ένα παράδειγμα: το κούρεμα. Ένα όμορφο κούρεμα μπορεί να μας φτιάξει τη διάθεση. Ένα άσχημο κούρεμα μπορεί να μας κάνει να νιώθουμε χάλια για μέρες. Δεν είναι τυχαία λοιπόν η έκφραση των Άγγλων "Bad Hair Day" που σημαίνει τη μέρα που δεν στρώνουν τα μαλλιά μας και γενικότερα τίποτα δεν πάει καλά (http://www.phrases.org.uk/meanings/bad-hair-day.html). Τώρα κάποιοι/ες θα μου πείτε: άσε μας βρε Αγνή, εδώ ο κόσμος καίγεται και η Αγνή χτενίζεται... Δίκιο έχετε απόλυτο και δε θα διαφωνούσα μαζί σας μέχρι προχθές, που είχα την ατυχία να πάω σε μια κομμώτρια και να με βγάλει με κεφάλι κοντοκουρεμένου κατσικιού...πριν τη Λαμπρή.

Ας αναλύσουμε λοιπόν παρέα τι σημαίνει το μαλλί και το κούρεμα (καθώς ως ψυχολόγος, όταν αναλύω συνέρχομαι): Το μαλλί, αγαπημένοι/ες φίλοι/ες, είναι πολύ σημαντικό για την εικόνα του ανθρώπου, καθώς αποτελεί «Σύμβολο ανδρικής δύναμης και νεότητας τα πολλά τα πλούσια μαλλιά.... Η πυκνή τριχοφυΐα είναι δείγμα δύναμης στον άνδρα και γοητείας στη γυναίκα. Τι τραγούδια δεν έχουν γραφεί για τις πλεξούδες και για τα λυτά μαλλιά. Τι σκάλες δε γύρεψαν να τα κάμουν, από τα ψηλά παράθυρα στις ξάγρυπνες κοπελιές, για ν’ ανεβούν οι απελπισμένοι τροβαδούροι από κάτω, να φιλήσουν δυο χείλη, να χαϊδέψουν ένα χέρι» (http://ereyna-aigio.gr/eparhiaka/333-2009-09-02-07-56-49.html ).

Ως σύμβολο δύναμης, προκάλεσε τη δημιουργία μύθων όπως του μύθου με το Σαμψών και την προδότρια αγαπημένη του, τη Δαλιδά (http://www.livepedia.gr/index.php/%CE%A3%CE%B1%CE%BC%CF%88%CF%8E%CE%BD ).

Προφανώς, έτσι το είδαν και οι νομοθέτες που επινόησαν τον περιβόητο νόμο 4000, που «ψηφίστηκε από την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1958 και ήταν ο νόμος που καθόριζε την αντιμετώπιση των νεαρών ταραχοποιών, που ήταν γνωστοί ως τεντιμπόις. Με βάση το νόμο, τιμωρούνταν η εξύβριση. Η αστυνομία συνελάμβανε όσους νεαρούς έριχναν γιαούρτι ή φρούτα σε ηλικιωμένους και γυναίκες και τους οδηγούσε στο κρατητήριο, όπου γινόταν σε αυτούς κούρεμα με την ψιλή και τους έσκιζαν τα ρεβέρ από τα παντελόνια τους. Ο Νόμος ήταν αμφιλεγόμενος και προήγαγε τη διαπόμπευση. Επίσης, όριζε ότι θα ασκούνταν δίωξη και εναντίον των γονέων των ανήλικων ταραξιών. Αξίζει να αναφερθεί ότι ο Νόμος 4000 καταργήθηκε το 1983. Η τελευταία φορά που εφαρμόστηκε ήταν το 1981» (http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%82_4000/1958 ).

Πέραν της δύναμης, το μαλλί και η κόμμωση εκφράζει και τη «σωστή» θέση των δύο φύλων (ναι, ναι καλές μου!), καθώς οι θεολόγοι μας λένε ότι «Ο Παύλος, προκειμένου να ανατρέψει την εσφαλμένη αυτή αντίληψη των εξ εθνικών Χριστιανών (η εσφαλμένη αντίληψη είναι η εξίσωση των δύο φύλων), χρησιμοποιεί το επιχείρημα, ότι κάθε πρόσωπο οφείλει υποταγή σε ένα άλλο πρόσωπο, το οποίο χαρακτηρίζεται ως κεφαλή. Έτσι: ο Θεός (Πατέρας) είναι η κεφαλή του Χριστού (Υιού), ο Χριστός είναι η κεφαλή του άνδρα και ο άνδρας είναι η κεφαλή της γυναίκας. Η σειρά αυτή υποδηλώνει και ένα είδος υποταγής, γιατί ισχύει, ότι το αρχαιότερο υπερέχει σε αξία και σημασία..... Αντίθετα, η διαφορά στην κόμη μεταξύ ανδρών και γυναικών υποδηλώνει τη θέση κάθε ενός έναντι του άλλου και όλων έναντι του Θεού. Ο άνδρας λοιπόν πρέπει να έχει ακάλυπτη την κεφαλή, που σημαίνει να έχει κοντή κόμη και όχι μακριά και τούτο διότι η μακριά κόμη θεωρείται, ότι είναι κάλυμμα της κεφαλής. Αντίθετα, η γυναίκα πρέπει να μην έχει κοντή κόμη ή (όπως συνηθιζόταν) να μην έχει κόμη μαζεμένη και δεμένη ψηλά στο κεφάλι της, αλλά θα πρέπει η κόμη της να είναι μακριά και να πέφτει ελεύθερα προς τα κάτω, οπότε η κόμη αυτή θεωρείται ως κάλυμμα της κεφαλής της» (http://churchsynaxarion.blogspot.com/2009/07/blog-post_4475.html ). Αν το δω έτσι, δεν είναι και τόσο κακό το κοντοκουρεμένο μου κεφάλι....

Η εκκλησία καλά τα λέει, αλλά οι γυναίκες μετέφρασαν αλλιώς την ιδέα του κουρέματος. Πιο συγκεκριμένα, «Οι γυναίκες γνωρίζουν ότι οι άντρες λατρεύουν τα γυναικεία μαλλιά, γι' αυτό όταν αποφασίσουν να κόψουν τα μαλλιά τους, στην πραγματικότητα αποκόπτουν τους άνδρες από την ομορφιά τους, από τα θέλγητρα και την ελκυστικότητά τους, από την αγάπη τους. Είναι μια ξεκάθαρη πράξη που εκφράζει τη δυσαρέσκεια, την απογοήτευση ή την εναντίωσή τους σε κάτι που θεωρείται κατεστημένο... Από τη στιγμή που θα φτάσει στο ψαλίδι, σημαίνει ότι έχει εξαντλήσει κάθε περιθώριο και κάθε άλλο τρόπο, που μπορούσε να σκεφτεί για να λυθούν τα προβλήματά της και να ξαναμπεί ο γάμος της στη σωστή τροχιά". (http://www.noikokyra.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=217 ).

Για θέματα γάμου απευθυνθείτε σε ειδικούς συμβούλους γάμου. Για θέματα όμως μαλλιού προτείνω ένα κλικ στο blog της Σαββίνας,(http://savvinastudio.blogspot.com/).

Αρκετά όμως φίλοι/ες σας κούρασα με την τριχολογία μου: είναι Σαββατοκύριακο και πρέπει να ξεκουραστούμε! Να ξεκουραστούμε είπα? Ξέρατε ότι η λέξη ξεκούραση έχει σχέση με το κούρεμα? Για ακούστε αυτό: «Το Μεσαίωνα, μια δημοφιλής τιμωρία ήταν το υποχρεωτικό κούρεμα. «Κουράζω» σήμαινε «τιμωρώ με κούρεμα». Αυτό το κούρεμα, λοιπόν, απέκτησε πιο ευρεία έννοια και έφτασε να συμβολίζει τη σημερινή κούραση. Ο ξεκούραστος είναι κυριολεκτικά ο ακούρευτος, ενώ η ξεκούραση είναι ο καιρός που περνάμε χωρίς κούρεμα! (http://www.oikade.gr/print.asp?NewID=000000000005881.EL )

Καλή ξεκούραση λοιπόν καλοί/ές διαδικτυακοί/ες φίλοι/ες και μακριά... από ψαλίδια!!

Quo Vadis Galerius

Βρίσκομαι στο λεωφορείο , στην οδό Εγνατίας.

Απόγευμα φθινοπωρινό, ηλιόλουστο. Το μποτιλιάρισμα όλο και αυξάνεται και το λεωφορείο, όχι ιδιαίτερα γεμάτο, κινείται με αργό ρυθμό. Κοιτάζω έξω από το παράθυρο , πλατεία Αριστοτέλους.

Στις δυο πίσω θέσεις κάθονται δυο νεαρές κοπέλες και μιλούν. Ακούω την κουβέντα τους, λίγο λαθραία αλλά μ΄αρέσει να το κάνω όταν ταξιδεύω- γυναικεία συνήθεια μάλλον. Είναι και οι δυο από κάποια επαρχιακή πόλη και η μια από τις δύο 'ξεναγεί' την άλλη καθώς από τα λεγόμενά τους καταλαβαίνω ότι ζούσε εδώ μέχρι πρόσφατα ως φοιτήτρια. Η κουβέντα τους κυρίως για καταναλωτικά θέματα , shopping δηλαδή , του τύπου 'εδώ αγόραζα μπλούζες και παπούτσια ' ή σχόλια της ξεναγού : αυτός ο δρόμος έχει πολύ κίνηση και άλλα τέτοια.

Στάση Αγίας Σοφίας -

η μια κοπέλα (όχι η ξεναγός) έχει διάφορες απορίες -

εδώ γιατί σκάβουν ; ααα για το μετρό είναι απαντά η άλλη.

Στάση Ιασωνίδου -

η κουβέντα συνεχίζεται και η 'ξεναγός' αρχίζει να μ' εκνευρίζει καθώς δείχνει να έχει άποψη για όλα και προσπαθεί να δείξει στην φίλη της ότι είναι γνώστης της πόλης

-Η Τούμπα είναι μακριά ; σε πόση ώρα θα φτάσουμε ;

-Έχουμε ακόμα θα σου πω εγώ .

-Γιατί τη λένε Τούμπα;

-Έλα ρε !!! από το γήπεδο του ΠΑΟΚ.

Κοπανάω το ξανθό κεφάλι μου στο τζάμι και λέω μέσα μου- Α ρε Εύη , έχεις ένστικτο !!! έχει ζουμί η συζήτηση. (παρεμπιπτόντως καμία από τις δυο νεαρές δεν ήταν ξανθιά - για να μη σας έρχονται ιδέες στο μυαλό).

Στάση Καμάρα.

-Καμάρα ; Γιατί το λένε Καμάρα ; Καμάρες όπως η Καβάλα ;

- Καμάρα - Καμάρες (λέει η ξεναγός) να εδώ που δίνουν όλοι ραντεβού. Έτσι το λένε-

Καμάρα.

Βλέπεις ; όλοι οι φοιτητές εδώ δίνουν ραντεβού . Και μεις με τα παιδιά εδώ συναντιόμασταν ....

Ξανακοπανάω το κεφάλι μου στο τζάμι πιο δύνατα αυτή τη φορά .

και νιώθω να απολογούμαι αυτοπροσώπως στον Καίσαρα Γαλέριο...

σαν να με κοιτάει αυστηρά από τα ανάκτορα του λίγο παρακάτω στην πλατεία Ναυαρίνου - την πλατεία που αντιστέκεται , την πλατεία που επιμένει που λέει και ο συμπολίτης Διονύσης Σαββόπουλος -

Η Αψίδα του Γαλέριου αριστερά ....

και νάτος αγέρωχος μπροστά μου ο Γαλέριος και όλος ο Ρωμαϊκός Στατός μαζί ...

και άντε η μια ας πω ότι δεν είχε ξαναέρθει στην πόλη - που και αυτό δε στέκει ως δικαιολογία για την άγνοιά της - αλλά η άλλη σπούδαζε 4 χρόνια τουλάχιστον ( λίγα βάζω στην άσχετη ) , περνούσε καθημερινά από εδώ , Καμάρα δεν ήξερε τί εστί;

Απλά ως τόπο ραντεβού το ήξερε;

τόσο απλά ; και τί να σπούδαζε το φτωχό αμόρφωτο πλάσμα;

δεν είχε ποτέ την περιέργεια να ανοίξει ένα βιβλίο με την ιστορία της πόλης;

πόσο κρίμα !!!!

πού πάμε ;

πτωχέ Γαλέριε τρίζουν τα κόκαλά σου ...και αναρωτιέμαι

Quo Vadis Galerius

για όσους θέλουν να μάθουν περισσότερα για την Καμάρα και για τις πτωχές αμόρφωτες νεαρές (που με θύμωσαν πραγματικά ) δείτε :

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%88%CE%AF%CE%B4%CE%B1_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%93%CE%B1%CE%BB%CE%AD%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%85

(λυπάμαι αλλά δε λειτουργεί ως λινκ - )

Γράψε λάθος

Κική Δημουλά, Γράψε λάθος

Δεν φτάνει που ήσουν ερχομός θερμοκηπίων

ενόχλησες και την ορθογραφία μου.

Κατ' επανάληψη λες, μ' έπιασες να γράφω

συνδιάζω αντί συνδυάζω που σημαίνει

συν-δύο, βάζω το ένα δίπλα στο άλλο

τα δυο μαζί ενώνω -- το ζω το αφήνουμε έξω

για μετά, αν πετύχει ο συνδυασμός.

Δεν είναι λάθος φίλε μου.

Είναι μια πρόωρη ανάπτυξη αδυναμίας.

Δείξε μου εσύ ένα ύψιλον

που τα κατάφερε ποτέ σωστά να μας ενώσει.

Συνδυασμοί πολλοί αλλά πόσοι γνώρισαν

τη ρηματική τού ζω απεραντοσύνη.

Απ' τη σκοπιά τού καθενός η ορθογραφία.

Πάρε παράδειγμα

τι κινητά που γράφεται το ψέμα:

όταν εσύ το εξακοντίζεις προς τον άλλον

σωστά το γράφεις μέσα σου, θαρραλέα.

Όμως όταν εσύ το δέχεσαι κατάστηθα

τότε το γράφεις ψαίμα.

Ρωτάς από πού ως πού

γράφω τη συμπόνοια με όμικρον γιώτα.

Ποιος ξέρει θα με παρέσυρε η άπνοια

ο ανοίκειος το ποίημα η οίηση

το κοιμητήριο η οικουμένη το οικτρόν

και η αοιδός επιθυμία

απ' την αρχή να ξαναγραφόταν ο κόσμος.

Εξάλλου σου θυμίζω η συμπόνια

πρωτογράφτηκε λάθος από το Θεό.

Από τη συλλογή Χαίρε ποτέ (1988)

_________________________________

Μ' αρέσει να μιλώ με στίχους .

Λένε πολλά , τα λένε όλα , εννοούν , υπαινίσονται, σωπαίνουν.

Και οι άνθρωποι που αγαπώ είναι με τον τρόπο τους στίχοι.

Είναι μικρά ή μεγάλα ποιήματα, ολοκληρωμένα ή ημιτελή, ή ακόμα και άγραφα.

Προκαλούν,

προσκαλούν,

περιμένουν να τα διαβάσω .

Οι άνθρωποι που αγαπώ ανοίγουν το βιβλίο της ζωής και διαβάζουμε μαζί .

λέξεις, συλλαβές , στίχους , εικόνες .

Κι είναι εκεί για να εξηγούν,

να ερμηνεύουν ,

να εμπνέουν ,

ή να γυρίζουν τη σελίδα - να μου λένε πάμε παρακάτω.

Το δύσκολο είναι όταν κάποιος αποφασίσει να κλείσει το βιβλίο.

Πώς να διαβάσεις το ποίημα όταν το βιβλίο είναι κλειστό ;

τότε χάνεται το ποίημα , οι λέξεις , ο στίχος.

και το βιβλίο που κλείνει δύσκολα ανοίγει πάλι.

μένει στο ράφι και σκονίζεται.

- επιπλέον , αν το ποίημα δε το γράψεις την ώρα της έμπνευσης

δε θα το γράψεις ποτέ - πάει.

και η 'πρόωρη ανάπτυξη αδυναμίας' είναι μέρος του δικού μου ποιήματος

αλλά εσύ 'ενόχλησες την ορθογραφία μου' .

βέβαια

" Απ' τη σκοπιά τού καθενός η ορθογραφία.

Πάρε παράδειγμα

τι κινητά που γράφεται το ψέμα:

όταν εσύ το εξακοντίζεις προς τον άλλον

σωστά το γράφεις μέσα σου, θαρραλέα.

Όμως όταν εσύ το δέχεσαι κατάστηθα

τότε το γράφεις ψαίμα."

____________________________

τελειώνοντας απλά να πώ

"όποιος κατάλαβε - κατάλαβε ."

αλλά μην ενοχλείτε παρακαλώ την ορθογραφία μου .

Η μοναδική κ. Κική Δημουλά με κάλυψε πλήρως once again .

γιατί μ΄ αρέσει να μιλώ με στίχους .

Συνέχεια προηγούμενης ανάρτησης..

No comment!! Για Εύη, Ανθούλα, Ειρήνη, Μαρία και όποιον/α άμοιρο/η μελετά....

γιατί??

Πείτε μου, όταν πρέπει να μελετήσω:
Γιατί πεινάω?
Γιατί θυμάμαι όλες τις δουλειές του σπιτιού που δεν έκανα την προηγούμενη εβδομάδα?
Γιατί κοιτάω το email και το blog δέκα φορές στις δύο ώρες?
Γιατί παίζω Farmville στο Facebook , αφού κορόιδευα την Ανθούλα που παίζει (όταν και αυτή «μελετά»?
Γιατί όλα τα ενδιαφέροντα άρθρα είναι σε δύσκολη αγγλική?
Ποιες είναι οι διαφορές μεταξύ identity, identification και affects of identity and identification?
Γιατί πρέπει να γνωρίσω τις διαφορές?
Άντε και τις γνώρισα: πώς τις μεταφράζω στα ελληνικά?
Γιατί μόλις πιάσω το βιβλίο με πιάνουν πόνοι φανταστικοί όπως στο κεφάλι, στην κοιλιά, στα μάτια κλπ?
Γιατί μόλις κλείσω το βιβλίο μου περνάνε?
Γιατί συνεχώς διψάω, κατουριέμαι και χτενίζομαι?
Γιατί οι σκέψεις τρέχουν σα δαιμονισμένες και εντέλει δεν ξέρω πού –στην ευχή- να κατηγοριοποιήσω κάθε άρθρο?
Γιατί θυμήθηκα τα γενέθλια της κόρης μιας φίλης που ήταν πριν δύο βδομάδες?
Γιατί θυμήθηκα το φοιτητικό μου έρωτα πριν είκοσι χρόνια?
Γιατί πήρα τον καλό μου να μου φέρει όταν έρθει τρίγωνο με διπλή κρέμα?
Γιατί δεν κάνω δίαιτα?
Γιατί οι φοιτητές στον κάτω από μένα όροφο ακούνε Ρέμο?
Γιατί τσαντίζομαι τόσο με τον αναθεματσιμένο Ρέμο, που δεν μπορώ να συγκεντρωθώ? Θα ήταν αλλιώς αν άκουγαν Ζήνα?
Γιατί σας πρήζω?
Γιατί τώρα με αυτή την ανάρτηση ξεκινώ πάλι από το 3?

(Γιατί στο video ο τύπος είναι πιτσιρικάς??)

Έκθεση του Miro στη Θεσσαλονίκη

Μεγάλη έκθεση με έργα του Χουάν Μιρό θα παρουσιάσει το Τελλόγλειο Ιδρυμα της Θεσσαλονίκης από τις 5 Σεπτεμβρίου. Τιτλοφορείται «Ο Μιρό της Μαγιόρκα»- μια αναφορά στον τόπο όπου εργάστηκε ο Μιρό, γι΄ αυτό άλλωστε θα στηθεί και ένα πιστό αντίγραφο του εργαστηρίου του στον αύλειο χώρο του ιδρύματος. Στην έκθεση θα φιλοξενηθούν περισσότερα από 400 έργα ζωγραφικής, γλυπτικής και χαρακτικής, καθώς και σχέδια, κυρίως από την περίοδο την οποία ο καλλιτέχνης πέρασε στο νησί. Επιμελητές της έκθεσης είναι η Ισπανίδα Μαρία Λουίζα Λαξ από το Ιδρυμα Μιρό της Μαγιόρκας και ο Μάριος Ελευθεριάδης.

Ο Μιρό γεννήθηκε στη Βαρκελώνη το 1893. Οι πρώτες προσπάθειές του να ακολουθήσει καλλιτεχνική σταδιοδρομία απέτυχαν και τον γέμισαν πίκρα. Ο πατέρας του, ωρολογοποιός και χρυσοχόος το επάγγελμα, δεν άφησε τον γιο του να εγγραφεί σε σχολή τέχνης. Αντίθετα, ανάγκασε τον νεαρό Ζουάν να τελειώσει το γυμνάσιο, πράγμα που ο Ζουάν δεν κατόρθωσε να κάνει. Στη συνέχεια ο Μιρό εργάστηκε για δύο χρόνια κλητήρας σε γραφείο, ώσπου έπαθε νευρικό κλονισμό. Τελικά οι γονείς του τού επέτρεψαν να εγγραφεί σε μια σχολή τέχνης στη Βαρκελώνη.

Πρώτος δάσκαλος του Μιρό ήταν ο Φρανσίσκο Γκαλί, ο οποίος τον εισήγαγε στη μοντέρνα τέχνη και του έδειξε τα κτίρια του Αντόνι Γκαουντί. Αντίθετα με τους φωβιστές και τους κυβιστές που προσπαθούσαν να αντιπαρέλθουν την ακαδημαϊκή παράδοση με ένα εσκεμμένο, περιγεγραμμένο όραμα, ο Μιρό κατείχε ένα τέτοιο όραμα από φυσικού του. Επιθυμούσε να εγκαταστήσει ένα μέσο «μεταφορικής» έκφρασης, να εφεύρει σύμβολα που θα αντιστοιχούσαν σε αντιλήψεις για τη φύση. Οραματίστηκε μια τέχνη υπερβατική, ποιητική, μια απεικόνιση της φύσης με τον τρόπο ενός πρωτόγονου ή ενός παιδιού, που θα διέθετε εν τούτοις την ευφυΐα ενός ενηλίκου του 20ού αιώνα. Ο Μιρό γεύτηκε την παγκόσμια

διασημότητα μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Εξέθεσε τους πίνακες, τα σχέδια και τα γλυπτά του σε πάμπολλες χώρες. Το 1950 φιλοτέχνησε μια τοιχογραφία για το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και το 1958 τον πασίγνωστο κεραμικό τοίχο στο κτίριο της UΝΕSCΟ στο Παρίσι, για τον οποίο τού απονεμήθηκε το Μεγάλο Διεθνές Βραβείο του Ιδρύματος Solomon R. Guggenheim. Το 1962 η πόλη των Παρισίων τίμησε τον Μιρό με μεγάλη αναδρομική έκθεση στο Εθνικό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης. Και το 1980 η Ισπανία τού απένειμε το Χρυσό Μετάλλιο Καλών Τεχνών και έδωσε το όνομά του σε μια πλατεία της Μαδρίτης. Παρ΄ όλη τη διασημότητά του ο Μιρό παρέμεινε εσωστρεφής και εργατικός. Ως τον θάνατό του, το 1983, απλοποίησε ακόμη περισσότερο τη γραφή του, ως το σημείο που μερικές τελείες και μία γραμμή σε γαλάζιο φόντο ήταν αρκετές. Τα πρώιμα έργα του προοιωνίζονταν τη λιτότητα που χαρακτηρίζει τα όψιμα: ο Μιρό είναι ένας καλλιτέχνης που εμφανίζει τεράστια συνέπεια στο έργο του, το οποίο σε όλες του τις φάσεις αντανακλά το ιδιότυπο όραμα του ενδοσκοπικού Καταλανού.

Η έκθεση τελεί υπό την αιγίδα της Ισπανικής Πρεσβείας στην Αθήνα και θα παραμείνει στη Θεσσαλονίκη ως τις 5 Φεβρουαρίου 2010, καθώς μετά θα μεταφερθεί στην Αθήνα. Ταυτόχρονα, από την 1η Σεπτεμβρίου, μια φωτογραφική περιήγηση στο εργαστήρι του Μιρό φιλοξενεί το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος». Η έκθεση παρουσιάζει το έργο τριών φωτογράφων, του Ζαν Μαρί ντελ Μοράλ (1/9-30/11), του Καταλά Ρόκα (1/12-28/2) και του Χοακίν Γκόμις (1/3-31/5), οι οποίοι απαθανάτισαν με τον φακό τους τον χώρο εργασίας του καλλιτέχνη.

(πληροφορίες από το Βήμα On line)

Μια κουβεντούλα με το Θεό.

Σήμερα είχα θρησκευτικές και πνευματικές ανησυχίες. Λίγο η αλλαγή κυβέρνησης που με αποδιοργάνωσε, λίγο το φθινοπωρινό τοπίο που με μελαγχόλησε, λίγο αλλαγές σε προσωπικό επίπεδο που με αγχώσανε,...όλα τα παραπάνω, τέλος πάντων, με οδήγησαν σε μια εσωτερική ανάγκη να απευθυνθώ στις σταθερές αξίες.

Και ποια σταθερότερη αξία από το Θεό? Για κάποιους/ες η Ανώτερη Δύναμη που ρυθμίζει την ισορροπία, για κάποιους/ες ο Φιλεύσπλαχνος που αγκαλιάζει όλα τα παιδιά του ανεξαιρέτως, για κάποιους/ες ο τιμωρός κακών συμπεριφορών.

Επειδή όμως οι φακές βράζουν μέσα και δεν μπορώ να βγω έξω, ενστερνίστηκα την οπτική των φανατικών του διαδικτύου για το Θεό και τη θρησκεία. Για τους/τις φανατικούς/ές του διαδικτύου,λοιπόν, η θρησκεία πλέον αποτελεί κομμάτι της cyberculture και οι θρησκευτικές αξίες και τελετουργίες γίνονται τεχνολογικό κατασκεύασμα .

Για του λόγου το αληθές δείτε: http://www.thechurchofgoogle.org/ : η εκκλησία μέσα από τα μάτια της google. Πιστοί/ές όλου του κόσμου, πάρετε τα ποντίκια και τα πληκτρολόγια και ψάξτε μέλη της εκκλησίας σας για να μοιραστείτε τις θρησκευτικές ανησυχίες σας και να πληροφορηθείτε για ο,τιδήποτε θρησκευτικό σας απασχολεί.

http://www.catholicireland.net/talk2god/ : ιστοσελίδα για online παιδικές προσευχές. Δίνει το παιδάκι τα ονόματα για τα οποία θέλει να προσευχηθεί και με επανειλημμένα clicks έχει μια ενδιαφέρουσα προσευχή και σχετικό κήρυγμα. Η ιδέα ανήκει στους καθολικούς της Ιρλανδίας (http://www.catholicireland.net/pages/index.php)

Επειδή όμως και η προσευχή έχει τα βήματά της, σας προτρέπω να διαβάσετε το άρθρο της Sheeri Mitchel, How To Talk To God: 4 Easy Steps (http://elev8.com/prayer-support/how-to-talk-to-god-4-easy-steps/)... Βήματα που θυμίζουν οδηγίες επαγγελματικών συνεντεύξεων, ώστε μη γίνουμε ρεζίλι στην αυτοπαρουσίασή μας στο θεό!!!

Αλλά και μια online διαδικασία εξομολόγησης είναι εφικτή: πχ η Εκκλησία της Αγγλίας παρέχει τη δυνατότητα στήριξης και συμβουλών μέσω του διαδικτύου. Μάλιστα, λόγω της οικονομικής κρίσης πολύς κόσμος επισκέπτεται διαδικτυακά την εκκλησία http://news247.gr/a/5!63150

Μια ακόμη εταιρεία η experience project σας δίνει τη δυνατότητα να συμμετάσχετε σε ομάδα ανωνύμων μελών που θέλουν αν επικοινωνήσουν με το Θεό και να ξαλαφρώσουν από τις αμαρτωλές ιστορίες τους (http://www.experienceproject.com/groups/Want-To-Talk-To-God/143878)

Βεβαίως η online Προσευχή σας μπορεί να συνδυαστεί με την κατάλληλη μουσική. Η ιστοσελίδα http://www.lds.org/churchmusic/ σας δίνει τη δυνατότητα να κατεβάσετε θρησκευτικά κομμάτια και να δημιουργήσετε τη δική σας εκκλησιαστική μουσική.

Μήπως σας φαίνονται προχωρημένες οι ιδέες αυτές για την ελληνική πραγματικότητα? Κάνετε λάθος, καθώς η Ιερά Μητρόπολη της Σύρου σας δίνει τη δυνατότητα μέσω email να σας σταλεί μια προσευχή από την Παναγία της Τήνου https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0sSE-435AF6MJdutGrMejWY9r1ai6ENmcgTqVueAR1XSGQUAAvwNJVMVvJz2T2uW_RIubpqFmzC_tSm2x0gxycqblil2GkL8d98Z9R8UhEfFQr_tvQZfCNxFpsuB72S0ZTQQY_TxNL_0/s1600-h/e+panagia.JPG

Καταλαβαίνω ότι σε κάποιους/ες από εσάς ίσως να μην ακούγονται καλά όλα αυτά. Μπορείτε όμως να εκφράσετε τα παράπονα σας στο θεό αυτοπροσώπως. Μπορείτε να του γράψετε ένα γράμμα, το οποίο θα λάβει μέσω της ιστοσελίδας http://www.lettertogod.net/.

Αν όμως σας πνίγει το δίκιο και θέλετε μια άμεση κουβέντα μαζί του, πηγαίνετε στην ιστοσελίδα http://www.titane.ca/igod/. Και προσέξτε γιατί πολλές φορές εκνευρίζεται πραγματικά με την ανθρώπινη καχυποψία!

μετεκλογική μόδα

Οι εκλογές τελείωσαν όπως καταλάβαμε . Για σήμερα , έτσι για να ελαφρύνουμε το κλίμα λίγο , δίνω μερικές στυλιστικές ιδέες για την ομαλή μετάβαση στην μετεκλογική εποχή. H τσάντα αυτή καλό είναι να φορεθεί από όλες και όλους καθώς είναι ένας έμμεσος τρόπος να υπενθυμίζουμε στη νέα κυβέρνηση τα φορολογικά μας όρια . ΟΧΙ ΑΛΛΟΙ ΦΟΡΟΙ !!! το δηλώνουμε και στις τσάντες μας ! Αυτό το ανδρικό λουκ είναι μια εναλλακτική άποψη που συνδυάζει την κομψότητα με το χρώμα που χρειάζεται η ζωή μας . Ιδιαίτερη προσοχή στη γραβάτα !!! Κύριοι τολμήστε το !!! θα εντυπωσιάσετε και θα κλέψετε την παράσταση . Αυτό το λουκ στις μπλε αποχρώσεις προτείνεται στις οπαδούς- ψηφοφόρους της ΝΔ , και βεβαίως σε όλες τις μη- εκλεγείσες υποψήφιες (βλέπε γυναίκα Πασχάλη, Μαρίνα Τσιντικίδου, Τζοβάνα Φραγκούλη και φυσικά τη Φάνη - Πάλλη Πετραλιά που πρωτοστατούσε στη μόδα της Βουλής ) ενόψει και επερχόμενου συνεδρίου . Άλλος ένας έμμεσος τρόπος να δηλώσουμε την παρουσία μας και τα πιστεύω μας μέσω της μόδας. Συμπληρωματικά όταν το φοράτε μπορείτε να το συνοδεύετε με τους στίχους 'είμαστε ακόμα ζωντανοί, στη σκηνή ...." που μπορεί να ακούγεται από ένα απλό φορητό τρανζιστοράκι . ( έτσι για εφέ και ατμόσφαιρα και για να πετύχουμε ένα ολοκληρωμένο λουκ ) . Και για να μην αφήσω παραπονεμένους τους άντρες υποψήφιους και οπαδούς της ΝΔ ορίστε και το αντίστοιχο ανδρικό αξεσουάρ που θα κάνει τη διαφορά . Και πάλι προτείνω τη συνοδεία του τραγουδιού με το τρανζιστοράκι .

Και περνώ στις νέες γυναικείες παρουσίες στο κυβερνητικό σχήμα .

Αυτό το animal print στο σακάκι είναι ιδανική ιδέα για τις φθινοπωρινές εμφανίσεις καθώς δίνει το μήνυμα σε όλους τους άνδρες που σε κοιτάζουν με μισό μάτι :

'έχω προσωπικότητα και δυναμισμό - αν χρειαστεί βγάζω και νυχάκια " και δεν είμαι απλά άλλη μια γυναίκα στη Βουλή.

"...κιαν μας αντέξει το σκοινί ,

θα φανεί στο χειροκρότημα . "

πρόσθεση ή πολλαπλασιασμός χρειάζεται ;

Σας έχω απασχολήσει και παλαιότερα με 'μαθηματικές' μου απορίες .

Άλλη μια προέκυψε μόλις τώρα και ζητώ τη βοήθειά σας μήπως και με διαφωτίσετε :

ο προβληματισμός μου έχει ως εξής :

ακούω τις ειδήσεις στο Mega - mega λάθος θα μου πείτε- , αλλά εκλογές έγιναν, είπα να ενημερωθώ για τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης . Ανακοινώνεται λοιπόν η νέα κυβέρνηση και καλή της επιτυχία , να μακροημερεύσει και να πάει καλά εύχομαι όπως κάθε πολίτης ( και πωλήτρια που είπε και η γνωστή σταρ ).

Λέει ο Πρετεντέρης : η νέα κυβέρνηση είναι και νεανική ( σωστό μου φαίνεται αυτό ) και ισορροπημένη ως προς τη συμμετοχή των γυναικών .

ΩΩΩΩ επιτέλους λέω !!!!

ισορροπημένη - δηλαδή ; τί σημαίνει ;

πόσες είναι οι γυναίκες στη νέα 'ισορροπημένη΄ κυβέρνηση ;

δεν προλαβαίνω να ολοκληρώσω τη σκέψη μου και συνεχίζει ο δημοσιογράφος εξηγώντας τον χαρακτηρισμό ισορροπημένη :

27 άντρες - 9 γυναίκες ...... και λογαριάζω εγώ τώρα : 9 + 9 = 18 ... μας περισσεύουν 9 αυτοί τί είναι ... κρατούμενα μήπως ; όχι δε βγαίνει ...πάμε πάλι ... Εύη είσαι ξανθιά λέω μέσα μου , για να το λένε όλοι αυτοί , - δείχνουν και κάρτες και φωτογραφίες και γραφήματα - Εύη ξαναλέω κάνεις λάθος στις πράξεις , τόσα χρόνια στο θρανίο χαμένα , η ξανθή βαφή πότισε στο κεφάλι ( αυτό το έλεγε ένας μαθητής μου καλή του ώρα όταν έκανε χιούμορ ) ας ξαναδοκιμάσω με αφαίρεση : έχουμε 27 υπουργούς σύνολο - βγάζουμε 9 που είναι γυναίκες μας μένουν 18 . Αν βγάλω και άλλους 9 άντρες ( ένεκεν ισορροπίας ), μένουν πάλι 9 . Αυτοί οι 9 τί είναι ; Άντρες ... άρα ;

άρα ποιά ισορροπία ;

η μόνη λύση στην εξίσωση , και πιστέψτε με στις εξισώσεις ήμουν άριστη , είναι ο x να πολλαπλασιαστεί με τρία .

3 x = 27 ... με άλλα λόγια μία γυναίκα ισούται με τρεις άντρες ( και όχι μόνο με δύο που λέει και το γνωστό τραγούδι ) - αυτό τώρα μπορεί να το ερμηνεύει ο καθένας κατά το δοκούν ,ας πούμε ότι δουλεύει όσο τρεις άντρες , ότι έχει εκτόπισμα 3 αντρών , ότι μιλάει όσο τρεις άντρες , κτλ.

Εύρηκα !!! Ιδού η λύση του προβλήματος και η πολυπόθητη ισορροπία !

και έτσι έχουμε μια ισορροπημένη κυβέρνηση και σωστά τα λένε οι πολιτικοί αναλυτές δημοσιογράφοι (;) ...

αυτά

ουφ τέλος μαθήματος για σήμερα , με δυσκόλεψε αυτό το πρόβλημα .

good luck κυρίες μου , μην ξεχνάτε 1 προς 3 είστε, οπότε σας περιμένει δουλειά !

'Ητα

Ημιθανής ηγεμόνας

ήκιστα ηθικός.

Ηνίοχος

ηθελημένης ηδονής.

Hττοπαθής ηγέτης

ημιτελούς

ήθους .

Ημίγυμνης

ήττας

ήρωας.