Όσο πωλείται ελπίδα..

Φίλοι/ες,

Τον τελευταίο καιρό, διαβάζω σε διάφορα blogs φίλων γεγονότα που με βάζουν σε σκέψεις. Μετά τη χθεσινή ανάρτηση της Σαββίνας (http://savvinastudio.blogspot.com/) και του Ευρύνοου(http://otrelostouxwriou.blogspot.com/), δεν σας κρύβω ότι έχω ταραχτεί και προβληματιστεί πάρα πολύ.

Οι αναρτήσεις των δύο αγαπημένων πια φίλων (έστω και μέσα από τα bits and bytes) και κάποια γεγονότα που βιώνω κι εγώ η ίδια τα τελευταία δύο χρόνια με βάζουν σε δυσάρεστες σκέψεις.

Τι εύκολο να λέμε ότι η οικονομική κρίση φταίει για όλα...

Ποια οικονομική κρίση?? Τώρα οικονομική κρίση??? Η οικονομική κρίση έχει χτυπήσει το μέσο Έλληνα εδώ και χρόνια. Για αυτό το λόγο, κάνει υπομονή, για αυτό δε μιλά για τις ατασθαλίες και τα σκάνδαλα. Για αυτό αναγκάζεται να ψηφίσει μία ακόμη φορά ανθρώπους που δεν εμπιστεύεται.....

Το πρόβλημα για το μέσο Έλληνα δεν είναι η οικονομική κρίση: Αυτό ίσως είναι πρόβλημα των υψηλών τάξεων, που είχανε μάθει να σπαταλάνε πολλά και άσκοπα, ώστε να γεμίσουν το ανυπέρβλητο ψυχικό κενό τους...

Το πρόβλήμα του μέσου Έλληνα είναι η ηθική κρίση: Φιλίες θυσιάζονται στο βωμό των αναγκών.. αγάπες και έρωτες διαλύονται από οικονομικά συμφερόντα πολλές φορές τρίτων... οικογένειες αποδιοργανώνονται γιατί όλοι τρέχουν για αυτά τα 600-700 ευρώ που όμως είναι τόσο απαραίτητα...παιδιά και γέροντες μένουν μόνοι χωρίς φροντίδα...

Και όλα αυτά ξεκινάνε από μια σαθρά δομημένη ιεραρχία, όπου άτομα χωρίς ήθος, χωρίς γνώσεις, χωρίς ταλέντο στρογγυλοκάθονται και αξιολογούν ποιοι θα έχουν την τύχη να φτάσουν στην υπερκόπωση για να καλύψουν τις δικές τους ελλείψεις.....

Έχω περάσει τον τελευταίο καιρό από πολλές συνεντεύξεις-αξιολογήσεις: μόνο σε μια με πείσανε οι άνθρωποι ότι αξίζανε τον κόπο και όμως ...τα θαλάσσωσα. Το ηθικό μου είχε ήδη τσακιστεί από συνεντεύξεις που ζητούσανε ψυχολόγους για να κάνουν τηλεφωνικές πωλήσεις, που δεν τους άρεσε η φούστα μου ή το χτένισμα μου, που δεν με καλέσανε καν σε συνέντευξη για να μην κάνω ένσταση λόγω των περισσότερων τυπικών μου προσόντων.

Μα ακόμα και να βρει κάποιος/α δουλειά σήμερα, καταλήγει να εργάζεται σε χώρους που δεν αναγνωρίζεται η εμπειρία και η γνώση, να δουλεύει υπερωρίες για μισά λεφτά και να απειλείται συνεχώς από απόλυση γιατί δεν είναι αρκετά ικανός/ή στις ίντριγκες..

Και δεν τελειώνει το μαρτύριο εκεί... μεταφέρεται στο σπίτι, όπου βρίσκει έναν/μια εξίσου διαλυμένο/η σύντροφο, τρωει φαγητό και ψάχνει τη γεύση, ξαπλώνει διαλυμένος/η και δεν κοιμάται και παίρνει τηλέφωνο φίλους/ες που δεν μπορούν να ακούνε προβλήματα γιατί είναι «στη φάση τους κι έχουν άλλες ανάγκες».

Κι έρχονται και σου λένε: ψήφισε για να παρθούν αποφάσεις υπεύθυνες ή ανεύθυνες, να ξεπεραστεί η οικονομική κρίση: Και πάλι λέω: Ποια οικονομική κρίση?? Τώρα οικονομική κρίση?

Όσο η φιλία, η εμπιστοσύνη, η γνώση, η εμπειρία και κυρίως το ήθος είναι εμπορεύσιμα, τόσο καιρό θα υπάρχει κρίση...

Γιατί ακόμη θα πωλείται η ελπίδα.....

όταν η σκόνη γίνεται τέχνη

θυμάμαι όταν βλέπαμε ένα σκονισμένο αυτοκίνητο γράφαμε επάνω στα τζάμια σλόγκαν όπως 'θέλω πλύσιμο' , ή 'υπομονή - θα βρέξει' . Ακόμα ζωγραφίζαμε καρδούλες με αρχικά γράφοντας το all time classic 'love for ever' . Ένα σκονισμένο παρμπρίζ είναι πρόκληση σίγουρα. Περιμένει ή να το καθαρίσεις ή να γράψεις κάτι επάνω.

Όταν το αυτοκίνητο του Scott Wade λερώνεται , αυτός δε γράφει απλά 'θέλω πλύσιμο' αλλά χρησιμοποιεί δημιουργικά τη σκόνη , μετατρέποντας τη σε αριστουργήματα Για τον 50χρονο από το Τ'εξας , ένα σκονισμένο αυτοκίνητο είναι ο τέλειος καμβάς για την ασυνήθιστη αυτή μορφή τέχνης. Πίνακες του Ντα Βίντσι και πορτρέτα του Αινστάιν , ακόμα και ο Ροναλντίνιο έχουν αποτελέσει μερικά θέματά του. Όλα αυτά έχουν γίνει στο πίσω τζάμι του αυτοκινήτου του και του αυτοκινήτου της συζύγου του , χρησιμοποιώντας ως εργαλεία τα δάχτυλά του και ένα σετ πινέλα. ''Οπου βρεθούμε , δηλώνει, πλήθος ανθρώπων μαζεύονται για να φωτογραφίσουν τα αυτοκίνητά μας και να μου κάνουν ερωτήσεις. Συχνά αναγκάζομαι 'να βρομίσω ο ίδιος το αυτοκίνητο , και δεν περιμένω να λερωθεί από μόνο του' . Η διαδικασία : αγοράζει ένα είδος τεχνητής σκόνης στο χρώμα της γης - που χρησιμοποιείται συνήθως στα φιλμ, και με ένα πιστολάκι μαλλιών την 'φυσάει' στο παράθυρο που έχει αλείψει πριν με λάδι. Η διαδικασία αυτή χρειάζεται μόνο 10 λεπτά , ενώ η φυσική βρωμιά - σκόνη χρειάζεται περίπου 7 μέρες να γίνει και μερικές φορές είναι δύσκολο να βρεις αρκετά βρώμικες διαδρομές για να αποκτήσει το αυτοκίνητο τον επιθυμητό καμβά. Μια ολοκληρωμένη εικόνα γίνεται σε περίπου 4 ώρες . Μερικές φορές νοιώθει άσχημα όταν η ζωγραφιά του ΄ξεπλένεται' από τη βροχή, όμως από την άλλη είναι και μια ευκαιρία για μια νέα ζωγραφιά. 'Αν δε βρέξει, οι ζωγραφιές διατηρούνται για περίπου ένα μήνα και με τον χρόνο σβήνονται. Το μη μόνιμο της τέχνης , η προσωρινότητά της είναι που την κάνει μοναδική, λέει ο δημιουργός, και με βοηθά να μην το παίρνω και πολύ στα σοβαρά αλλά να το διασκεδάζω. '

εξαιρετική μορφή τέχνης ...

υ.γ. να του πάω και το αυτοκίνητό μου , σίγουρα θα ενθουσιαστεί ο καλλιτέχνης από τη σκόνη που έχει επάνω .

πηγή : http://www.telegraph.co.uk/culture/culturepicturegalleries/6015363/Clean-me-dirty-car-art-by-Scott-Wade.html

αυτός τρέχει για σας

Πριν μερικές μέρες είχα τη χαρά να παρακολουθήσω στο Καυτατζόγλειο Στάδιο της Θεσσαλονίκης το διεθνές meeting στίβου . Ήταν μια πολύ όμορφη βραδιά. Μεταξύ άλλων αθλητών είδαμε και τον αθλητή της χρονιάς , τον Usain Bolt , που κατέρριψε τα ρεκόρ φέτος και έκλεψε την παράσταση με τη θεατρική του παρουσία. Με έκπληξη διαβάζω ότι αυτός ο μοναδικός αθλητής κατεβαίνει στις εκλογές .... ναι καλά ακούσατε !!! ψηφίστε Bolt , στη Δράμα . Τί Λωζάννη , τί Κοζάνη .... ΕΛΕΟΣ!!!!!! τί άλλο θα δούμε μέχρι τις εκλογές ;

καληνύχτα Ελλάδα

Debate ?

ποιό debate ?

αυτοί νομίζω ζουν σε άλλη χώρα , ή μήπως ζουν σε γυάλες ;

ας τους ξυπνήσουν από τον Ύπνο του Δικαίου - ακόμα και τα παιδιά γελούν μαζί τους .

Και είναι όλοι μα όλοι απίστευτα γραφικοί με γραβάτες ή χωρίς γραβάτες , με το ύφος το σοβαρό και το καθησυχαστικό - τύπου στηρίξου επάνω μου - όχι επάνω μου λέει ό άλλος -

έχει δίκιο λέει ο λαός, στενάζει- δίκαια αιτήματα , δυστυχώς είμαστε τελευταίοι ...θα έρθουν καλύτερες μέρες - πότε θα κάνει ξαστεριά , να πάρω το τουφέκι μου.... (αυτοί οι στίχοι τότε είχαν και κάποιο νόημα - τώρα τί απέμεινε με νόημα άραγε ;)

θα τα συζητήσουμε , θα διεκδικήσουμε, θα βελτιώσουμε , θα διορθώσουμε, θα νοικοκυρέψουμε.

Τόσο καιρό πού ήταν ;

τί έκαναν και τί θα κάνουν; οι τέως και οι επόμενοι , έφαγαν- θα φάνε, θα ξαναφάνε ....

Καληνύχτα Ελλάδα, Σ' αφήνω πάω για ύπνο

Όσο εσύ μ' αυτούς ετοιμάζεσαι για δείπνο

Εγώ θα κάνω στίχους, κάθε σκέψη στο τετράδιο

Και θα στ' αφιερώσω απ' το ράδιο μάλλον αύριο.

ΝΑΙ!! ΕΙΜΑΙ ΟΙΚΟΠΕΔΟΥΧΟΣ...

Φίλοι/ες, είμαι πολύ χαρούμενη... σύμφωνα με το ΕΤΑΚ που μου ήρθε, κατέχω ολόκληρο το οικόπεδο, στο οποίο μένω!!! Βέβαια, πρέπει να πληρώσω 829,26 ευρώ φόρο, αλλά .....τι στο ανάθεμα!!Ολόκληρο οικόπεδο έχω, εκεί θα μασήσω???

ΓΚΚΚΚΚΡΡΡΡΡΡΡΡΡ!! Προσοχή φίλοι/ες στο έντυπο του ΕΤΑΚ γιατί από αυτά που ακούω δεν είμαι η μόνη που έγινε οικοπεδούχος σε μια νύχτα....

Προς φίλους/ες εφοριακούς: βρε παιδιά, κάνετε και κανένα λαθάκι προς τα κάτω! Έτσι, για το καλό του χρόνου!!!!!!

για καλό και για κακό .....

ρετρό διάθεση και πάλι,

μιας και άνοιξαν τα σχολεία και ξαναμπαίνουμε σε ρυθμούς σχολικούς , (μπράβο Αγνή μελετηρό κορίτσι- ελπίζω και οι υπόλοιπες , ξέρετε εσείς )

....λίγο ζέσταμα, μάθημα ελληνικών, ας κάνουμε όλοι μια πρόταση με την έκφραση :

"για καλό και για κακό" .

για σηκώστε χεράκια ... Βοήθειά μας ...

O Τuring και το μήλο....

Φίλοι/ες,

μπήκε η σχολική χρονιά για όλα τα παιδάκια...και ανάμεσα στα παιδάκια ...είμαι κι εγώ!!Που επιτέλους ξεκίνησα το διάβασμα (κουτσά στραβά) για τη διπλωματική μου.

Τελευταία, έχω διαβάσει μερικά άρθρα πολύ -πολύ ενδιαφέροντα με πρωτότυπες πληροφορίες!! Μια από αυτές είναι η εξής:

Ξέρατε από πού έχει πάρει η Apple το σήμα κατατεθέν της (το δαγκωμένο μήλο)??

Ακούστε λοιπόν την ιστορία: Υπήρχε ένας μαθηματικός, ο κύριος Alan Turing ο οποίος ήθελε να δείξει ότι οι μηχανές έχουν διάνοια (εξυπνάδα). Έκανε λοιπόν ένα τεστ: ένας κριτής, ένας άνθρωπος και ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής, απομονωμένοι ο ένας από τον άλλο, είχαν μια συνομιλία: ο κριτής έκανε ερωτήσεις κι έπρεπε να ανακαλύψει από τις απαντήσεις ποιος ήταν άνθρωπος και ποιος υπολογιστής. Κάθε λάθος κρίση του κριτή έδινε ...πόντους εξυπνάδας στον υπολογιστή.

Αναμέσα σε άλλες ερωτήσεις, ο Turing έβαζε πολλές για το φύλο, καθώς ήθελε να αποδείξει ότι ακόμη και η πιο σταθερή διάκριση κλονιζόταν από την εξυπνάδα του υπολογιστή!!

Μια απομίμηση αυτού του τεστ, στις μέρες μας ήταν το παιχνίδι Turing game, http://www.cc.gatech.edu/elc/turing/, όπου οι παίκτες έπρεπε να ανακαλύψουν ποιοί/ες από τους/τις συνομιλητές/τριες τους ήταν άνδρες ή γυναίκες πραγματικά και ποιοί/ές παρίσταναν το αντίθετο φύλο..

Ας γυρίσουμε όμως στον κύριο Turing: ιδιοφυία ο κύριος Turing, αλλά είχε και τα ψυχολογικά του : από έφηβος είχε καταλάβει ότι ήταν ομοφυλόφιλος .

Το 1952, συλλήφθηκε για ομοφυλοφιλική σχέση με ένα 19χρονο, κάτι που τότε ήταν παράνομο. Φυλακίστηκε και δέχτηκε να κάνει "Θεραπεία" για την ομοφυλοφιλία του, που τότε γινόταν με... γυναικείες ορμόνες!!!!!

2 χρόνια θεραπείας, κι όμως ο καψερός... δε θεραπεύτηκε, κάτι που τον απογοήτευσε και τον έριχνε σε κατάθλιψη. Τον Ιούνιο του 1954, αφού η φήμη του είχε καταστραφεί ολοσχερώς- ο οικονόμος του τον βρήκε νεκρό, δίπλα σε ένα μήλο που είχε μια δαγκωνιά.. και μπόλικο κυάνιο!!

Εξ ου λοιπόν και το δαγκωμένο μηλαράκι, τιμής ένεκεν σε μια ιδιοφυΐα που χάθηκε.... για τις επιλογές του στην κρεβατοκάμαρά του!!

Από ό,τι μου είπαν φίλοι μαθηματικοί, είχε βρει κι ένα αλγόριθμο που έλυνε όλα τα μαθηματικά προβλήματα...να σας το εξηγήσω παραπάνω αυτό αδυνατώ...οπότε δεν παίρνω και όρκο!!

Αναρωτιέμαι αν ο κύριος Turing θα ήταν ευχαριστημένος σήμερα με την τιμή που του έγινε, μετά από αυτά που πρόσφερε στην επιστήμη και το διασυρμό της θεραπείας που υπέστη...κι όλα αυτά για την υποκρισία και το συντηρητισμό της τότε Αγγλικής κοινωνίας...ουδέν περαιτέρω σχόλιο!

Τα στοιχεία πήρα από το άρθρο: "You said I was not a man": Performing gender and Sexuality on the Internet, της Lotte Nyboe

με Λάουρα ποδιά ...

λίγο πριν χτυπήσει το πρώτο κουδούνι ... με μια αγκαλιά αναμνήσεις πριν από τον αγιασμό . λίγο ρετρό και με νοσταλγική διάθεση θυμάμαι την φρεσκοπλυμένη ποδιά .

Και δεν ήταν μια ό,τι κι ό,τι ποδιά .Ήταν η ποδιά Λάουρα - η in και τελευταία λέξη της μόδας που διαφημίζονταν στην ασπρόμαυρη τηλεόρασή μας και στο περιοδικό 'Γυναίκα΄της μαμάς .

Και έκοβα τις φωτογραφίες από τα περιοδικά και τις κολλούσα σε τετράδιο που το ονόμαζα album . Αυτό το περίφημο album το έδειχνα σε κάθε επισκέπτη του σπιτιού (θεία, θείο, ξαδέρφη, γειτόνισσα ) που όφειλε με τη σειρά του να δείξει θαυμασμό .

και επανέρχομαι στη Λάουρα ποδιά με τα κουμπάκια και τη ζώνη , που πλύθηκε και ξαναπλύθηκε , κόντυνε και ξαναμάκρυνε . (τότε έριχνα ακόμη μπόι - μετά ξαφνικά σταμάτησα).

Επίσης απαραίτητο αξεσουάρ τα σπορτέξ παπούτσια που φοριόταν με κάλτσα σπορ ( σαν μπασκετμπολίστες με ποδιά ήμασταν ).

Άλλο αξεσουάρ απαραίτητο ήταν και η άσπρη κορδέλα στα μαλλιά, ενίοτε και άσπρη-μπλέ στα χρώματα της γαλανόλευκης . Την κορδέλα την φορούσα με το μοιραίο λουκ , όταν δεν έκανα κοτσίδες (βλέπε Λώρα από το μικρό σπίτι στο Λιβάδι) .

και αγοράζαμε από το κυλικείο - τον κυρ-Στέλιο, γλειφιτζούρια- μηλαράκια και κοκοράκια και πέτσες . ( πολύ υγιεινά τρώγαμε )

και παίζαμε κρυφτό και κυνηγητό και μήλα και τζαμί στα διαλείμματα και σχοινάκι.

Και μια φορά μείναμε μέσα στην τάξη και χορεύαμε τουίστ αλά Βουγιουκλάκη πάνω στα θρανία και μας έπιασε η δασκάλα και μας έβαλε τιμωρία.

ουφ τί με έπιασε πάλι απόψε ...

καλή χρονιά πουλάκια μου

και καλή χρονιά στους δασκάλους σας

- χαιρετισμούς σε εκείνους τους συμμαθητές και συμμαθήτριες του 68ου δημοτικού σχολείου Θεσσαλονίκης - όπου κι αν είναι - τους θυμάμαι όλους με νοσταλγία και αγάπη

Θεσσαλονίκη - "ευτυχώς έχουμε τη ΔΕΘ"

Ευτυχώς κάθε Σεπτέμβρη μας θυμούνται όλοι ....

Οι δρόμοι ασφαλτοστρώνονται για να πατήσει το γαλαζοαίματο πόδι τους,

τα πάρκα αναπλάθονται ,

νέα δεντράκια φυτεύονται,

τα σπασμένα παγκάκια εξαφανίζονται ,

μέχρι και ποδηλατόδρομο μας φτιάξανε

(καλά απίστευτος αυτός ο ποδηλατόδρομος ...έχουμε την παγκόσμια πρωτιά : τον τελείωσαν σε δύο μέρες με κάτι άθλια κολωνάκια που δεν ξέρω για πόσο θα βρίσκονται εκεί. αναρωτιέμαι εγώ πάλι - πως θα φτάσω μέχρι εκεί για να κάνω ποδήλατο ; να πάρω ταξί ή να πάρω το ποδήλατο παραμάσχαλα ; πόσοι ηλίθιοι νομίζουν ότι είμαστε ; (παν-ηλίθιοι μάλλον ...Ολλανδία και πάλι Ολλανδία ....ουφ θα φύγω ).

Συμπληρωματικά μιας που μας την κάνουν καινούρια την πόλη , προτείνω τις τουαλέτες με θέα τον Θερμαϊκό (βλέπε φωτογραφία ) , έτσι γιατί είμαστε ρομαντική και ερωτική πόλη - ε μη χάσουμε και τους τίτλους μας τώρα....

Πολιτικόν δελτίον

Η επικαιρότητα τρέχει .

Τρέχει με ρυθμούς γρήγορους και γω δεν έχω καμία απολύτως διάθεση να βγω από τη ραστώνη των διακοπών. ( not yet τουλάχιστον).

Σε πείσμα όλων αυτών που μας καταδιώκουν - γιατί εμένα σαν καταδίωξη μου μοιάζει - συνεχίζω να ακούω το κύμα να σκάει στου γιαλού τα βοτσαλάκια και να χαζεύω τα δυο καβουράκια...Κι η μαμά τους η κυρία καβουρίνα ... πάει τσάρκα με τον σπάρο στη Ραφήνα.... (-στο τσακ τη γλύτωσε η Ραφήνα από τη φωτιά κυρία καβουρίνα μου !!! να προσέχεις και μην τον πολυεμπιστεύεσαι τον σπάρο εκεί στη Ραφήνα ).

και για να μη βιαστούν να πουν κάποιοι ότι εδώ ο κόσμος καίγεται και γω στον κόσμο μου -αστούς να λένε ....πόσες φορές το έχω ακούσει αυτό -, είπα να γίνω λίγο επίκαιρη αλλά με κάτι παλιό . (γίνεται , γίνεται, θα δείτε !!! )

Επιλέγω να μοιραστώ μαζί σας απόσπασμα - στίχους από την εφημερίδα Ρωμηός του Σουρή τεύχος 10 , έτος 1883. Θα συμφωνήσετε μαζί μου νομίζω ότι σε αυτά τα κείμενα τα προερχόμενα από αλλοτινή εποχή τα μηνύματα όχι μόνο δεν είναι ξεπερασμένα αλλά είναι περισσότερο επίκαιρα και αληθινά από οποιοδήποτε σύγχρονο έντυπο.

Ο Ρωμηός εκδίδονταν από το 1883 έως το 1919, κάθε εβδομάδα και ήταν ολόκληρος γραμμένος σε έμμετρο στίχο, ακόμα και οι διαφημίσεις. Ακόμα και ο ίδιος ο τίτλος του ,στην πλήρη του μορφή ήταν:

Ο Ρωμηός εφημερίς / που την γράφει ο Σουρής.

και στην θέση της ημερομηνίας :

Χίλια οκτακόσια ογδοήντα τρία,

τρέλλα εις τον κόσμο και αχρηματία.

Είκοσι και οκτώ του Μάη ,

μαύρο φίδι θα μας φάη.

________________________

Πολιτικόν δελτίον - ταζέδικον και κρύον.

Στο υπουργείο σύγχυσις μεγάλη ,

βρισίδια και αδιάκοπη μουρμούρα

μαλλώματα Τρικούπη, Ρούφου , Ράλλη,

τσαναμπετιά και γρίνια και φαγούρα.

.................

Ο Ρούφος και ο Ράλλης θυμωμένοι

με πόζα τον Χαρίλαο χτυπούν

τον βρίζουνε και οι δυο αδερφωμένοι,

και ούτε όπως πρίν τον χαιρετούν.

.............

Πάντα θα τύχη κάποια ιστορία

ή κάποιος θα θυμώσει υπουργός ..

όπου κι αν πας θα έχεις φασαρία

κι ούτε στιγμή δε στέκεσαι αργός.

..............

Ας είναι ...άλλα ήθελα να ψάλλω,

και γι' άλλα τόση ώρα φλυαρώ

αυτό το καλοκαίρι αμφιβάλλω

αν μείνη το κεφάλι μας γερό.

.............

Τα νέα μας φυντάνια καμαρώνουν,

ανάβουν του μυαλού των τα καντύλια

σαν διάνοι υπερήφανα φουσκώνουν

και βλέπουνε λαγούς με πετραχήλια.

........

Κανείς καλά δεν ξέρει τί να κάνη

σε τούτο τον ανάποδο καιρό

χειροτονούνται όλοι καπετάνοι,

και με παντιέρα στέκουν στο φτερό.

..............

Και δος του πια μουρμούρες και φροντίδες ,

και τρέχει σαν ψαλίδι κάθε γλώσσα,

μαλώματα, βρισιές , εφημερίδες ,

και άρθρα επί άρθρων χίλαι τόσα.

............

Τί αρχηγοί και κύριοι στη μέση!

ψηλά ψηλά σηκώνονται οι μύτες

όλοι στραβά εφόρεσαν το φέσι

θα γίνουν υπουργοί και οι μεσίτες .

.............

Και ίσως μες στην όμορφη Αθήνα

ξυπνήσουν κι οι γυναίκες μια φορά,

και έξαφνα μας βγη Πρωθυπουργίνα

καμμία σεβνταλίδισσα κυρά.

.............

Σ' αυτό το νταραβέρι το μεγάλο

κι εγώ μαζί με όλους φλυαρώ

μπλέκω το ένα πόδι μου με τ' άλλο

και ψάλλω τον κακό μας τον καιρό.

________________________

....νομίζω τα είπε όλα .

Πάω να συνεχίσω εγώ τη συνομιλία μου με τα καβουράκια και για όσους και όσες θέλετε να βρείτε όλα τα τεύχη του Ρωμηού (πιστέψτε με πραγματικά αξίζει) μπορείτε να επισκεφτείτε την δικτυακή πύλη Πλειάς .

http://xantho.lis.upatras.gr/pleias/index.php/index

Υπάρχουν σε ψηφιακή μορφή όλα τα τεύχη του Ρωμηού καθώς και άλλων πολλών εντύπων της εποχής.