με ένα ποίημα

Η 21η Μαρτίου σηματοδοτεί την έναρξη της Άνοιξης (Εαρινή Ισημερία) και για το λόγο αυτό έχει οριστεί Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.

Βέβαια τα καμώματα του Μάρτη με τα χιόνια και τον παγωμένο Βαρδάρη να φυσάει με μανία, μας έχουν λίγο μπερδέψει και απεγνωσμένα αναζητούμε την Άνοιξη. Που να πήγε άραγε ;

Δε θα μπορούσε η μέρα σήμερα να μην είναι γεμάτη ποιήματα, ποιητές , δημιουργία.

Τι είναι αλήθεια ποίηση;

Πόσο απόμακροι είναι για κάποιους οι ποιητές ; Μήπως είναι και λίγο 'αλόκοτα όντα ' τελικά;

Η ταπεινή μου γνώμη είναι ότι η ποίηση είναι αυτό που έχουμε μέσα μας , που μόνιμα εντός μας κατοικεί και παλεύει να βρει διέξοδο , δρόμο να βγει, να αναπνεύει, να μας δώσει πνοή, να στεγάσει τα όνειρά μας . Όμως ας μιλήσουν οι ποιητές καλύτερα γι' αυτό.

Κατά τον αγαπημένο Θεσσαλονικιό ποιητή, Ντίνο Χριστανόπουλο είναι ένα 'σκάψιμο βαθιά', 'να βυθίζεις το μαχαίρι στα γυμνά κόκκαλα , 'μια κούραση τρομαχτική' , ένα δώσιμο ψυχής όπως φαίνεται στο ποίημα του ,

Εγκαταλείπω την ποίηση

Ἐγκαταλείπω τὴν ποίηση δὲ θὰ πεῖ προδοσία,

δὲ θὰ πεῖ ἀνοίγω ἕνα παράθυρο γιὰ τὴ συναλλαγή.

Τέλειωσαν πιὰ τὰ πρελούδια, ᾖρθε ἡ ὥρα τοῦ κατακλυσμοῦ.

Ὅσοι δὲν εἶναι ἀρκετὰ κολασμένοι πρέπει ἐπιτέλους νὰ σωπάσουν,

νὰ δοῦν μὲ τί καινούριους τρόπους μποροῦν νὰ ἀπαυδήσουν τὴ ζωή.

Ἐγκαταλείπω τὴν ποίηση δὲ θὰ πεῖ προδοσία.

Νὰ μὴ μὲ κατηγορήσουν γιὰ εὐκολία, πὼς δὲν ἔσκαψα βαθιά,

πὼς δὲ βύθισα τὸ μαχαίρι στὰ πιὸ γυμνά μου κόκαλα.

ὅμως εἶμαι ἄνθρωπος κι ἐγώ, ἐπιτέλους κουράστηκα, πῶς τὸ λένε,

κούραση πιὸ τρομαχτικὴ ἀπὸ τὴν ποίηση ὑπάρχει;

Ἐγκαταλείπω τὴν ποίηση δὲ θὰ πεῖ προδοσία.

Βρίσκει κανεὶς τόσους τρόπους νὰ ἐπιμεληθεῖ τὴν καταστροφή του.

(1956)

Η μοναδική Κική Δημουλά, με τον ανατρεπτικό της λόγο, όταν ρωτήθηκε σὲ παλαιότερη συνέντευξή της:

«τί είναι ποίημα για σας;», απάντησε:

Πρώτα-πρώτα μια συνάντησή μου μὲ λέξεις ποὺ έχουν καθαρὰ βασανιστικὲς προθέσεις απέναντί μου. Μου αντιστέκονται και πρέπει να κάνω μεγάλες διαπραγματεύσεις μαζί τους. και σε άλλη συνέντευξη ,η Δημουλά , περιγράφει την σχέση με τα ποιήματά της και τη δαδικασία της συγγραφής ποιημάτων : _____________________________

-Υπάρχουν ποιήματα, στίχοι ή ιδέες σε πρώτη μορφή, που παλαιότερα σκίσατε, απορρίψατε ή προσπεράσατε και επιστρέφετε σ' αυτά σήμερα, σαν σε ετεροχρονισμένο ραντεβού;

-Φυσικά απέρριψα πολλά και έσκισα περισσότερα. Και εγώ μεν, δεν επιστρέφω σ' αυτά, αλλά το όνομα και η διεύθυνση κάθε παλιάς και άτυχης απόπειρας δεν φεύγουν από μέσα μας, δεν θέλουν να χαθούν ή δεν μπορούν . Αν αληθεύει ότι από το κλειστό σύμπαν μας τίποτα δεν χάνεται ούτε ολότελα πεθαίνει, ίσως, σαν ένα μικρό υποσύμπαν που είμαστε ο καθένας μας να διασώζονται εντός του οι ψυχές των παλιών απορρίψεων, να περιστρέφονται και να μας παρακολουθούν.

[από το περιοδικό «Κ» της Καθημερινής, 17 Απριλίου 2005 - τεύχος 98]

Ελπίζοντας να δούμε όλοι και όλες με μια ποιητική ματιά τη ζωή μας, να συναντήσουμε τις λέξεις που μας περιμένουν, σας εύχομαι να έχετε ένα ποιητικό σαββατόβραδο.