Κυριακή 15 Μαρτίου 2009

Το όνειρο

Η κραυγή της νύχτας με ξύπνησε.

Μέσα στο σκοτάδι
αφουγκράζομαι την κοιμισμένη ανάσα του σπιτιού.

Κατάμονη περιμένοντας τη μέρα να ξυπνήσει,
χτένισα τις σκέψεις μου
σκάλισα τα χρώματα της καρδιάς μου

και βρίσκω και ξαναβρίσκω

το νεανικό μου πάθος
στο βάθος της ψυχής μου
να περιμένει ακόμη να βρει το όνειρο…

3 σχόλια:

evi είπε...

@anthoula

you are back!!!
πολύ καλό .
Το αίσθημα της ησυχίας στη μοναξιά της νυχτας, η αναζήτηση. Αληθινό και γεμάτο συναίσθημα.

e-ioannis είπε...

ΕΥΗ ΚΑΙ ΑΓΝΗ
ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΚΑΝΤΕ ΕΝΑ ΕΛΕΓΧΟ
ΜΙΑ ΠΡΟΣ ΜΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ
ΠΟΥ ΛΑΒΑΤΕ ΣΤΑ MAILS ΣΑΣ,
ΔΙΟΤΙ ΕΓΙΝΕ ΕΝΑ ΜΠΕΡΔΕΜΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΚΑΤΑ ΛΑΘΟΣ
ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΑΝ.
ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΤΩΣΗ !
ΦΙΛΙΑ !!!

Αγνή είπε...

Αμάν βρε Ανθούλα μου!!!Δε λέω.. πολύ όμορφο... αλλά γιατί πουλάκι μου τόση μελαγχολία??Σ' έπιασε η άνοιξη? Για σε παρακαλώ.. που μου έλειψε το ζεστό σου το γέλιο, τόσες μέρες εκεί στα ξένα!!!

Αναγνώστες

Συνεργάτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου