Ναι! Δεν ασχολούμαι πια πολύ με το blog..
Ωστόσο, δεν παύει να είναι ένας δημόσιος χώρος που δίνει το βήμα να μιλήσεις.
Να μιλήσεις για τα σημαντικά!
Για τα γνήσια!
Πέρα από οικονομικές κρίσεις, πέρα από τη συμβατική μας βόλη...Πέρα από τα πλάνα και τα σχέδια μας!
Έρωτες ελέγχου, γάμοι ανασφάλειας, έρωτες θανάτου..
Κι εκεί μέσα...άνθρωποι που παλεύουν... ΄'Ανθρωποι που νικούν! Άνθρωποι που ηττούνται (κι αν υπάρχει αυτή η λέξη σε αυτό το χρόνο)..
Έχουμε καταλάβει ότι είναι δώρο να μπορούμε να παρακολουθούμε αυτές τις πορείες και να τις κρίνουμε?
Και να θαυμάζουμε! Να σεβόμαστε! Να αναθεωρούμε! Να ερωτευόμαστε...τις σκέψεις και τους ανθρώπους γύρω μας.
Και να βλέπουμε το παλιό ως καινούριο...
Ακόμη κι αυτό...είναι δώρο!!
