Καθώς πλησιάζει η γιορτή της μητέρας ,
φιάχναμε με τα μικρούλια στο σχολείο καρτούλες για τις μανούλες .
Κόβαμε, βάφαμε , καρδούλες , λουλουδάκια .... τραγουδούσαμε, και κάποια στιγμή ,
έρχεται κοντά μου βιαστικός ο Αποστόλης ,- πρώτης δημοτικού - και με ρωτάει :
- Κυρία , να σε ρωτήσω ; Πως γράφεται το .... βγιου ?
- Το ποιό ;
- Το βγιού , κυρία ... επιμένει αυτός.
- Ποιό βγιού , αγάπη μου, τον ξαναρωτάω .
- Μα κυρία το βγιού , από το ' αϊ - λα- βγιου ' .... !
για να το γράψω στην κάρτα της μαμάς ...
- Αααααα , αυτό το βγιού ..... τώρα κατάλαβα .... , είπα και γω , η απορημένη ξανθιά
καθηγήτρια αγγλικών .... και το έγραψα με μεγάλα γράμματα στον πίνακα .
'Αϊ - λα- βγιου ..... για όλες τις μανούλες !!!!!
