wc αγαπη μου ...

αφιέρωμα μπάνιου συνέχεια

ιδέες μάλλον άχρηστες αλλά σίγουρα πρωτότυπες .

για τους λάτρεις του Sudoku για όσους αγαπούν τη δράση και τις αστυνομικές ταινίες για μια πιο σικ totally black εμφάνιση για όσους και όσες έχουν πάθος με σημειώσεις,

ποιηματάκια , και ότι άλλο θέλουν να σημειώνουν όπου σταθούν κι όπου βρεθούν ( that's me )

για τους οικολόγους

από την greenpeace

για όσους θέλουν να περνούν την ώρα τους ...δημιουργικά

ένα χαρτί με οδηγίες για κατασκευές (έλεος ...)

αν θέλετε να κάνετε οικονομία στο ρεύμα (ε ρε που φτάσαμε ) ,

ή αν απλά σας αρέσει το σκοτάδι ,

αυτό το χαρτί είναι ιδανικό γιατί φωσφορίζει

και το βρίσκετε αμέσως στα σκοτάδια αν σας αρέσουν οι ιστορίες τρόμου , θα το λατρέψετε. έχει τυπωμένες ιστορίες τρόμου

(μόνο που είναι στα γιαπωνέζικα αλλά αυτό είναι λεπτομέρεια) για φουλ ερωτευμένους και ερωτευμένες

που βλέπουν παντού καρδούλες και ροζ συννεφάκια (άρα και στο μπάνιο)

αυτό τώρα το χαρτί - κάκτος

ομολογώ λίγο άβολο το βρίσκω αλλά είναι πρωτότυπο .

και για όσους είναι πλούσιοι και ακολουθούν τη ρήση

'το χρήμα δεν κρύβεται' αλλά και για όσους θέλουν να νιώσουν έστω και στο μπάνιο, πλούσιοι .... ελπίζω να σας έδωσα ιδέες - ενθουσιασμός μεγάλος φαντάζομαι !!!

τα άλλα παιδιά

υπάρχουν και τα άλλα παιδιά

τα ξεχασμένα

που ψάχνουν στα χαλάσματα φαΐ

και βρίσκουν καραμέλες .

η φώτο από το : telegraph

'ένα αγόρι βρίσκει καραμέλες σε κατεστραμένο κτίριο στο Πόρτ- ο - Πρινς'

μελέτη και ψάρεμα

επειδή λοιπόν όπως καταλάβατε

αγαπητοί μας φίλοι και φίλες

η μελέτη μας είναι εξοντωτική,

έτσι για παρηγοριά σε όσους και όσες μελετούν,

(δε σας αναφέρω ονομαστικά αλλά ξέρετε εσείς )

να σας θυμίσω ότι πέρα από μας , που είμαστε της ώριμη μελέτη μας πια ...( ώριμη λέω ) ,

υπάρχουν και οι μαθητές μας, τα παιδιά που γράφουν ιστορία στα θρανία του σχολείου.

Φρέσκα , 'άρτι αλιευθέντα' μαργαριτάρια από σχολική αίθουσα ,

για να ευθυμίσουμε λίγο και να εκτιμήσουμε τα καλά της σωστής εποικοδομητικής μελέτης,

αλλά και της φαντασίας που κάνει θαύματα και μεγαλουργεί .

μαργαριτάρι ν. 1

μάθημα Ιστορία -

Οι νόμοι του Σόλωνα

-Τί ξέρετε για τη σεισάχθεια ;

-Η σεισάχθεια ήταν ο νόμος που έκανε ο Σόλωνας

και κατάργησε το ψάρεμα .

σχόλιο - θέλει πολλή μεγάλη φαντασία αλλά και γνώσεις για να σκεφτείς ότι το Σεισάχθεια

προέρχεται από τη λέξη Ιχθύς - ψάρι - ψάρεμα .

Μαργαριτάρι ν. 2

μάθημα Γεωγραφία

Δασκάλα : - Ξέρει κανείς που βρίσκεται η Αδελαϊδα ;

Μαθήτρια α' : - Στην Αμερική .

Μαθητής β' : - Τι λες βρε άσχετη !!!! Η Αδελαΐδα είναι δίπλα στην Πτολεμαΐδα .

σχόλιο - τί Λοζάνη , τί Κοζάνη

(που λέει κι ο Βιολάρης . -

Αγνή θυμάσαι τον Βιολάρη ; χαχα)

Και η μελέτη συνεχίζεται..

Λόγω σκληρής μελέτης, βρίσκω διάφορα μικρά και ενδιαφέροντα..

Πχ. θέλετε να μάθετε ποιο τραγούδι ήταν νούμερο ένα στην Ευρώπη, την ημέρα γέννησής σας και στα επόμενα γενέθλιά σας? Πατήστε http://www.everyhit.com/dates/ και βρείτε το Νο. 1 single (που μπορεί να κρυφο-άκουγε η μανούλα σας για να πάρει κουράγιο)!

Και η μελέτη συνεχίζεται...

Για τους/τις μελετηρούς/ές..

Gold Miner Special Edition

Πολύ μελέτη βρε παιδιά...πτώμα είμαι!! (Για Εύη, Ανθούλα, Ειρήνη, Μαρία, Κάποιον Σώτο εκεί πιο πέρα και όσους/ες μελετούν...)

για την Αγνή

σήμερα που γιορτάζεις

από καρδιάς ευχές

και πολλά χαμόγελα

και θετικές σκέψεις

και αγάπη

και

αφιερωμένο

κάτι 'ανεβαστικό' - just to make your day dear

συγχωρήστε μας για το επίπεδο , αγαπητοί μας αναγνώστες

αλλά τί καλύτερο από Sakis.....

(κορίτσια το ξέρω ότι συμμερίζεστε απόλυτα την επιλογή μου)

απόλαυσε τον Σάκη Αγνή , για σένα τραγουδάει ....

χρόνια πολλά αγαπημένη μου φίλη και συνοδοιπόρε .

Δεν είναι μόνο το μπάνιο που εμπνέει…

Σε συνέχεια της ανάρτησης της Εύης μας, κι επειδή είμαι φανατική φαλτσο-μπανιο-τραγουδίστρια (νέα λέξη αυτή.. Βερόνικα, σου δυσκολεύω πολύ τη ζωή ε??) με μεγάλες επιτυχίες και τεράστιο σουξέ… θα σας θυμίσω μερικούς/ές καλλιτέχνες/ιδες της μουσικής που κάνουν τους μπανιο-τραγουδιστές, πραγματικά και ηθικά ταλέντα.Ξεκινάμε με την περίφημη Amanda Lear: μη μου πείτε δε θυμάστε το Give a Little MMM To me Φοβερή φωνή, πληθωρική προσωπικότητα με σύντροφο και φίλο το Νταλί και εκπληκτική show woman. Woman?? Αμ δε!!Κανείς ποτέ δε μίλησε, κανείς ποτέ δεν ξεκαθάρισε: είναι η Αμάντα γυναίκα ή τρανσέξουαλ?? Μείναμε όλοι με την απορία, και την Αμάντα να αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά gay icons των δεκαετιών… αν εντέλει είναι γυναίκα, μας την έφερε άσχημα!

Λίγα χρόνια αργότερα, εμφανίστηκαν οι Milli Vanilli: δύο καλογυμνασμένοι μαύροι άντρες, χορεύανε, πετούσαν ρούχα, πηδούσαν δεξιά αριστερά τραγουδώντας.. Τραγουδώντας?? Αμ δε!! Οι δύο πανέμορφοι άνδρες τα είχαν όλα! Όλα, εκτός από φωνή: έτσι λοιπόν, μαϊμουδίζανε, κάνοντας ότι τραγουδάνε, με απόλυτο συγχρονισμό στα playback Το Grammy βραβείο πάντως, το τσιμπήσανε…

Μην βιαστείτε όμως να το αποδώσετε στη χαμηλή ποιότητα της Pop μουσικής: τέτοια και χειρότερα σκάνδαλα είχαμε και στην κλασσική μουσική. Η Joyce Hatto, καλή πιανίστρια με κλασσική μόρφωση, μετά από διάγνωση καρκίνου, απομονώθηκε σε χωριό της Αγγλίας, για να γράψει στα 70 της όλο το έργο της σε cd. Το έργο της?? Αμ δε!! Κατόπιν του θανάτου της, ανακαλύφτηκε ότι αυτός ο άθλος οφειλόταν σε κλεμμένες ηχογραφήσεις από cd άλλων δημιουργών (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_1_16/03/2007_219743) Τουλάχιστον, αυτή το ρεζιλίκι το έπαθε κατόπιν εορτής…

Για κλοπές τραγουδιών βέβαια, μεγάλος σάλος έχει γίνει και στην (αγαπημένη για μένα, μισητή για πολλούς/ές) Eurovision. Το 2007, η Σερβία με τη Serifovic βγαίνει πρώτη, τρώγοντας λάχανο το Σαρμπέλ, με το τραγούδι Molitva. Φοβερό, είπαν κάποιοι/ες, το Σέρβικο τραγούδι (εμένα προσωπικά δεν μου άρεσε καθόλου!!). Το Σερβικό τραγούδι?? Αμ δε!! Ακόμη η Αλβανία φωνάζει, και η επιτροπή του διαγωνισμού κάνει γαργάρες

Κάτι τέτοια ειπωθήκαν και για το τραγούδι This is our night του Σάκη και κάτι για Ινδία… αλλά επειδή είναι Σάκης δεν το κατάλαβα και δεν το μεταφέρω!!

Κάποιες φορές βέβαια, είναι πιθανό ο/η καλλιτέχνης και τα τραγούδια του να είναι αυθεντικά, όμως να τα θαλασσώνει σε άλλα επίπεδα: κι επειδή μιλάμε για μπάνια και τραγούδι, πώς μπορούμε να μην αναφερθούμε στο δράμα που περάσαμε οι φανατικές George-Michaelίτσες, όταν ο κατά τα άλλα σέξι τραγουδιστής προτίμησε τις δημόσιες τουαλέτες, όχι για να τραγουδήσει!!( http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/7627636.stm ) Και για να το χωνέψουμε μια και καλή, το έκανε ο αθεόφοβος δύο φορές. Μανία κι

αυτός με τα μπάνια…

Για αυτό, καλοί/ες μου φίλοι/ες, πάρτε το σφουγγαράκι μικρόφωνο και αφήστε το ταλέντο σας ελεύθερο. Κι αφήστε κανένα παραθυράκι ανοιχτό! Ποτέ δεν ξέρετε ποιος μπορεί να μένει στη διπλανή πόρτα!!

τραγουδάτε στο μπάνιο;

τραγουδάτε στο μπάνιο ; προσωπικά τραγουδάω γενικώς ,όποτε κάνω κάποια δουλειά στο σπίτι, (και υποφέρουν οι υπόλοιποι ..)

Μερικές ιδέες για το μπάνιο ,

άλλες διασκεδαστικές, άλλες πρακτικές και άλλες σχεδόν άχρηστες.

για όσους και όσες τραγουδούν στο μπάνιο και ονειρεύονται μεγάλες καριέρες (από x- factor, μέχρι σκάλα του Μιλάνου) ορίστε ένα σφουγγάρι που θα το λατρέψετε : για όσους και όσες κρύβουν ένα συγγραφέα- ποιητή , μέσα τους και δε θέλουν να χάσουν την έμπνευση τη στιγμή που σαπουνίζονται , το αδιάβροχο σημειωματάριο είναι η λύση :

για τους άνδρες που θέλουν να πετύχουν το τέλειο σχήμα όταν

ξυρίζονται , αλλά και για τις συντρόφους τους που επιθυμούν στιγμές ηρεμίας ( σκάσε και ξυρίσου ! )

η συσκευή αυτή είναι η ιδανική λύση :

για τελείως τεμπέληδες , που βαριούνται να κάνουν οτιδήποτε , η ιδέα αυτή θα τους ανακουφίσει καθώς τους απαλλάσσει από πολλές κινήσεις (ξεβίδωμα - βίδωμα καπακιού ) : μια ωραία ιδέα που είναι εκτός από χρήσιμη και ένα είδος εκτόνωσης ( -βγάζω τα απωθημένα μου δηλαδή ) , είναι αυτή η εξαιρετική σαπουνοθήκη :

για όσους και όσες επιθυμούν να εξασκηθούν στο γνωστό 'πατάω τη μπανανόφλουδα΄ αλλά δεν πέφτω , αυτή η ιδέα είναι ιδανική για τη μπανιέρα σας : και επειδή οι εποχές που ζούμε είναι εποχές οικονομικής κρίσης

και τίποτα δεν πρέπει να πετάμε , αντιθέτως να εξοικονομούμε όπου και όπως μπορούμε η ιδέα αυτή θα σας εξοικονομήσει πολλή , μα πάρα πολλή οδοντόκρεμα :

ελπίζω οι ιδέες να σας φάνηκαν χρήσιμες ( και άχρηστες ... αλλά διασκεδαστικές )

ποιά ιδέα θα υιοθετήσετε στο μπάνιο σας ;

για περισσότερες ιδέες δείτε το : http://www.toxel.com/tech/2010/01/05/15-cool-gadgets-for-your-bathroom/

ψυχρότης

υπήρχε μια ψυχρότης στο τελευταίο σου τηλεφώνημα ,

μια απόσταση , ένα κόμπιασμα στη φωνή σου .

Εξακολουθείς να θεωρείς τη σχέση μας extreme sport

και μάλλον δυσκολεύεσαι να ανταπεξέλθεις σε υψηλά standards

με κατηγορείς ότι σου κάνω εξαντλητικά γυμνάσια

και αδυνατείς να καταλάβεις ότι δεν είμαι

σαν όλες τις άλλες γυναίκες.

Συνεχίζεις να λες ότι λύνω τα προβλήματα μου

κοιτάζοντας τα αστέρια

και ότι έχω κατασκηνώσει στα σύννεφα.

Αρνείσαι να παραδεχτείς

ότι είμαι το άλλο σου μισό . Πριν κόψεις όλες τις γέφυρες επικοινωνίας ανάμεσά μας,

κάνε μια ύστατη προσπάθεια

να σπάσεις τον πάγο .

οι φωτογραφίες - έμπνευση είναι από το http://www.telegraph.co.uk/

Ζωή σε κομμάτια.

Ζωή ασύνδετη..

με πολλές αναμνήσεις και λίγες θύμησες..

γεμάτη..

Ζωή που κυλά..μα ένα παλιό Cd μπορεί να σταματήσει..

Λίγο οι καλοί φίλοι, λίγο το καλό κρασί... και η μουσική.

Αυτή η ίδια μουσική. Αυτή η μουσική που άκουγες και τότε.

Που το συναίσθημα ήταν ίδιο, η κατάσταση διαφορετική.

Ζωή σε πολλά κομμάτια.. με ίδια μουσική υπόκρουση..

η δύσκολη ώρα της αυτοκριτικής

Πέρασα από το πάρκο

που πήγαινα μικρή .

Ένιωσα τη λαχτάρα

να ξαναγίνω παιδί ...

-αν και η φωνή της λογικής με καλούσε και προσπαθούσε να με συνετίσει -

που πας ανόητη ;

ολόκληρη γυναίκα έγινες - μυαλό δε βάζεις ...εγώ εκεί , αγύριστο κεφάλι -

το συναίσθημα πάντα επικρατεί της λογικής και

δε θα σου βγει σε καλό , όπως λέει και ένας καλός , σοφός φίλος -

ανέβηκα σε μια κούνια .... και ω του θαύματος ! είδα φλας μπακ τα παιδικά μου χρόνια

-εγώ με τα κοτσιδάκια και χαριτωμένα φορεματάκια - έριχνα και καμιά κλεφτή ματιά μη με βλέπει κανείς γιατί ντρεπόμουν και λίγο,

είδα μέχρι και το αγόρι εκείνο το ψηλό που με κυνηγούσε

θυμήθηκα το τραγουδάκι που λέγαμε τότε (δε σας λέω πότε ) με τις φίλες μου ...

κούνια μπέλα ...έπεσε η κοπέλα ....

και μετά ω του θαύματος! πάλι, διαπίστωσα για μια ακόμη φορά

πόσο δίκιο έχει ο σοφός φίλος μου -

'άκου και τη λογική αγάπη μου που και που'

και μόλις προσγειώθηκα έκανα τη σκληρή διαπίστωση :

μάλλον παράφαγα στις γιορτές .

Ας μιλήσουμε για πολιτισμό...

Φίλοι/ες, θα απασχολήσω λίγο τη σκέψη σας σήμερα, περιγράφοντάς σας μια εμπειρία, που καταλήγει σε ...πολιτισμικά διλήμματα. Το βασικό θέμα του διλήμματος είναι η συμπεριφορά των Ελλήνων/ίδων στα αδέσποτα ζώα, σε σύγκριση με άλλα κράτη. Ακούστε την ιστορία μου, λοιπόν, και πείτε μου κι εσείς τις σκέψεις σας:

Δεύτερη μέρα του 2010 και αποφασίζουμε να πάμε μια ημερήσια εκδρομούλα. Καταλήγουμε στη Νέα Ποτίδαια της Χαλκιδικής για ψαράκι και βολτίτσα. Καιρός κρύος και θάλασσα άγρια: ιδανικό τοπίο για συλλογή χειμωνιάτικων εικόνων.

Εκεί λοιπόν που θαυμάζουμε τη δύναμη της θάλασσας και απολαμβάνουμε ένα υγιές κρύο... νιώθουμε μια ζεστασιά στα πόδια μας! Τέσσερα πανέμορφα κουταβάκια, τρίβονται στα πόδια μας, όλο χαρά και με πεινασμένα ματάκια! Τα δύο καφετιά, τα άλλα δύο μαύρα: και τα τέσσερα πολύ χαριτωμένα, με χοντρά κουταβίσια ποδαράκια και σπιρτόζικες φατσούλες! Παίζουμε αρκετή ώρα μαζί τους και ξεκινάμε να φύγουμε, αλλά τα κουταβάκια έχουν άλλες διαθέσεις: τραβάνε με τα δοντάκια τους τα μπατζάκια των παντελονιών μας και μας υπενθυμίζουν ότι..πρέπει να κάνουμε κάτι. Συνειδητοποιούμε εκείνη τη στιγμή ότι τρέμουν από το κρύο και δαγκώνουν τα δάχτυλα μας, γιατί πεινάνε σα λυκάκια!

Κοιταζόμαστε με τον καλό μου κι αρχίζει η συζήτηση: Τι κάνουμε τώρα? Βλέποντας δύο πιάτα, πέντε φέτες ψωμί και ένα χαρτόκουτο με ένα πατάκι μέσα, καταλαβαίνουμε ότι ανήκουν σε κάποιον/α, ή ότι κάποιος/α ασχολείται μαζί τους, έστω και λίγο. Πάμε στη διπλανή ταβέρνα να ρωτήσουμε αν ανήκουν σε κάποιον, αλλά κανείς δε γνωρίζει τίποτα. Καταλήγουμε (μετά από αρκετή ώρα σκέψης, χωρίς πλάκα φίλοι/ες μου) στην απόφαση ότι -εφόσον δυστυχώς δεν μπορούμε να τα προσφέρουμε μια μόνιμη στέγη - μπορούμε τουλάχιστον να τα προσφέρουμε ένα εορταστικό γεύμα. Τίποτα αρκετό θα μου πείτε και συμφωνώ, αλλά... μπρος στο τίποτα...Πάμε λοιπόν σε ένα φαστ-φουντ της περιοχής και αγοράζουμε μπιφτέκια και μπόλικο γάλα.

Επιστρέφοντας, βλέπουμε ένα αυτοκίνητο: ένας νεαρός μαύρος κύριος με την κοπέλα του βάζουν τα κουταβάκια στο αυτοκίνητό τους. Μόλις μας βλέπουν, αναστατωμένος -σχεδόν θυμωμένος-ο νεαρός μας ρωτά στα αγγλικά αν είναι δικά μας. Του απαντάμε πως όχι και ότι απλά τα είδαμε και φέραμε λίγο φαγητό!

Μας λέει λοιπόν ο νεαρός ότι ήρθε από Αμερική για διακοπές και την Τρίτη φεύγει: είδε όμως τα κουταβάκια και βεβαίως δεν μπορεί να τα αφήσει σε αυτή την κατάσταση. Θα πήγαινε λοιπόν την Τρίτη να τακτοποιήσει τα απαραίτητα χαρτιά, ώστε να πάρει τα κουταβάκια μαζί του και να τα δώσει σε ένα καταφύγιο (Shelter). Κι εκεί πιάνω τον εαυτό μου να λέει ευχαριστώ στον νεαρό κύριο γιατί στην Ελλάδα δεν έχουμε καν Shelters for people...μου απαντά: I know... και σωπαίνουμε. Φαντάζεστε, φίλοι/ες μου, πώς ένιωσα. Αισθάνθηκα..πολύ λίγη να κάνω κάτι πραγματικά καλό και αυτό μου έφερε ντροπή.

Συνεχίζοντας τη βόλτα μας με τον καλό μου, βλέπουμε μια παρέα τεσσάρων ενήλικων σκύλων, που περιμένουν φαγητό έξω από ταβέρνες. Γυρνά ο καλός μου και μου λέει: Φαντάζεσαι τι θα πάθει η σκυλίτσα, όταν πάει και δεν τα βρει εκεί? Η καημένη, θα στεναχωρηθεί πολύ! Βέβαια, θα γεννήσει πάλι σε λίγους μήνες, αλλά...Τέλος πάντων, γραπτό ήταν τα κουταβάκια να γίνουν Αμερικάνοι.

Τι ήταν να το σκεφτούμε αυτό? Σε όλη τη διαδρομή του γυρισμού, συζητούσαμε τι έπρεπε να κάνουμε. Όταν δε, μας προσπέρασε το αυτοκίνητο του αμερικάνικου ζευγαριού, δεν ξέραμε πώς να νιώσουμε: χαρούμενοι που τα κουταβάκια θα πάνε σε καταφύγιο ή στεναχωρημένοι που ξαφνικά τα κουταβάκια αποκόπηκαν από τη μάνα και το περιβάλλον τους?

Σας ρωτώ, λοιπόν καλοί/ές μου φίλοι/ες: τι είναι πολιτισμός? Είναι πολιτισμένη συμπεριφορά, να προσφέρεις φαγητό και λίγο παιχνίδι σε αδέσποτα ζώα? Ή είναι πολιτισμένη συμπεριφορά να τα προσφέρεις καταφύγιο, αποκόπτοντας τα από το φυσικό τους περιβάλλον?

Είναι αλτρουισμός να προσφέρεις αυτό που μπορείς σε όποιον/α/ο το έχει ανάγκη, ή απλά ένας τρόπος να φύγει η ευθύνη και η ενοχή από μέσα σου, πιστεύοντας ότι έκανες κάτι καλό?

Είναι η Ελλάδα μας μια κόλαση για αδέσποτα ζώα (και όχι μόνο)? Ή μήπως φτάνει ένα χαρτόκουτο, πέντε φέτες ψωμί και ένα ήσυχο χωριό για να μεγαλώσουν υγιή ζώα?

Κι αν ναι, τι γίνεται μετά?Γιατί στο γυρισμό από Χαλκιδική, μετρήσαμε τέσσερα σκοτωμένα ζώα στο δρόμο..κι αυτό σίγουρα δεν είναι πολιτισμός! Ως επίλογο, θα σας θυμίσω ένα παρόμοιο σκληρό δίλημμα: αυτό του "έργου τέχνης" Guillermo Vargas Habacuc. Είναι πολιτισμός να παρακολουθεί κανείς μια τέτοια έκθεση? Είναι πολιτισμός να θεωρεί κανείς το βασανισμό τέχνη? Ή μήπως έχουμε τρελαθεί τελείως?

καλή χρονιά με άρωμα παρελθόντος

'Ήρθε λοιπόν το 2010.

καλή χρονιά σε όλους και όλες,

μακριά από μιζέριες και γκρίνιες ,

δημιουργική και χαρούμενη.

θα μου πείτε : γίνεται ; πολύ καλή ερώτηση .

με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας -γίνεται ;

ε, ας προσπαθήσουμε να γίνει .

τουλάχιστον εμείς θα λέμε ότι το παλέψαμε .

Είμαστε σε μια όμορφη στρόγγυλη και στρουμπουλή χρονιά , με τα μηδενικά της και τη νέα δεκαετία να έρχεται θριαμβευτικά

Θα σας θυμίσω το ρητό - όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν -

και για παρηγοριά (παρηγοριά στον άρρωστο που λένε) θα σας γυρίσω σε κάτι που γράφτηκε ακριβώς εκατό χρόνια πριν,

(ιστορική έρευνα κάνω - τί περιμένατε ; )

στο Ρωμηό του Σουρή κατά την έλευση του 1910 .

Για να δώσω και λίγο το ιστορικό background της εποχής:

δύσκολοι καιροί για την Ελλάδα και σε οικονομικό ( ναι , ναι πάλι )

και σε εθνικό επίπεδο.

Νέοι φόροι πρόκειται να μπουν ακόμα και σε όσους χαρτοπαίζουν

και ο Σουρής δε χάνει ευκαιρία να το σατιρίσει .

Έτος 1910

_____________

Χίλια κι εννιακόσια δέκα

κι όλα τα σαθρά πελέκα .

Δυο του μηνός Γενάρη

φθάνουν οι καλικαντζάροι .

___________

Αη Βασίλης πλάκωσε

φτώχεια μας αποβλάκωσε

από την Καισαρεία

μέσα στη φασαρία .

Αη Βασίλης έρχεται κι οι τζογαδόροι κλαίνε

και χίλια δυο παράπονα γι αυτό το φόρο λένε.

Αη Βασίλη κοίταξε μέσα σ' αυτούς τους φόρους τί συμφορές εσκάρωσαν και για τους τζογαδόρους .

.............

Κάτσε να φας ....και τί να φας; δεν έμειναν φαγώσιμα

κάτσε να πιείς ...και τί να πιείς ; που δίνουν τώρα φόρους

σε πνεύματα κι οινοπνεύματα φωτιστικά και πόσιμα

και κοπετούς ποτοποιών ακούεις διαφόρους.

Μήτε φαγί , μήτε πιοτό

καθόλου μη ζητήσεις

σε τέτοιο χρόνο σαν κι αυτό

μην έχεις απαιτήσεις .

______________

Είδατε ; και εκατό χρόνια πριν , χάλια ήταν τα πράγματα στην Ελλάδα.

Κι όμως , τα καταφέραμε

( μέσα βέβαια από πολλά δεινά , αλλά δε το σκεφτόμαστε έτσι τώρα )

και αν ζούσε σήμερα ο Σουρής , εκατό χρόνια μετά , κάτι παρόμοιο θα έγραφε,

για φόρους σε ποτά και τσιγάρα, τέλη κυκλοφορίας , ΕΤΑΚ , ανεργία και τόσα άλλα.

Κρατάμε λοιπόν το αισιόδοξο του πράγματος ,

ότι είμαστε δυνατός λαός που αντέχει ,

και σιγοτραγουδώντας - όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν-

κοιτάμε κατάματα την στρόγγυλη , στρουμπουλή χρονιά και δηλώνουμε ευθαρσώς - ναι, θα τα καταφέρουμε και φέτος !!!