Μερ’ς Κρίσ’μες!!!!!

Φίλοι/ες, μετά από ολιγοήμερη απουσία, θέλησα κι εγώ να ευχηθώ "Μερ'ς Κρίσ'μες"... Αν αναρωτιέστε, τι στην ευχή λέω, ακούστε μια οικογενειακή μου ιστορία!

Έχω μια γιαγιά, που εύκολα θα τη χαρακτήριζε κανείς "σούπερ γιαγιά". Γυναίκα με ενέργεια και φοβερή εξυπνάδα, ακόμη και σήμερα, ζωή να 'χει.

Όταν έμεινε χήρα και χωρίς οικογενειακές υποχρεώσεις, αποφάσισε να κάνει μια στροφή στη ζωή της. Έτσι λοιπόν, ξεκίνησε για την Αμερική, να ζήσει κι αυτή το όνειρο.

Φαντάζεστε τι σήμαιναν για μας, τα εγγόνια, τα Χριστουγεννιάτικα δώρα: τα θεωρούσαμε πολύ διαφορετικά, εξωτικά και σπάνια. Ακόμη και μια χαρτοπετσέτα από Αμερική, για μένα τη φανατική χαρτοπετσετοσυλλέκτρια, ήταν ο απόλυτος θησαυρός.

Ελάτε όμως που το όνειρο δεν ήταν και τόσο….ονειρικό!! Και η γιαγιά δυσκολευόταν να στείλει τα «εξωτικά» δώρα που ελπίζαμε τα εγγόνια. Πήγαινε η καψερή στην αγορά να ψωνίσει κι όλες οι πωλήτριες της έλεγαν: Merry Christmas. Κι αυτή, σκεφτόταν πώς θα μας ευχαριστούσε, χωρίς να ξοδέψει μια περιουσία...

Ώσπου, μια χρονιά, επιτέλους! Η γιαγιά κατάλαβε τι εύχονταν οι Αμερικάνοι και πώς η Αμερική έγινε υπερδύναμη. Και επειδή ποτέ η γιαγιά δε θα κρατούσε τέτοια γνώση μόνο για την ίδια, λάβαμε την εξής χριστουγεννιάτικη κάρτα:

«Αγαπημένα μου παιδιά και εγγόνια,

Πώς περνάτε; Εμείς εδώ πολύ ωραία, αν και έχει πολύ κρύο. Οι Αμερικάνοι είναι πολύ έξυπνοι άνθρωποι: ξέρουν να διαχειρίζονται τα λεφτά, όχι σαν εμάς που τα Χριστούγεννα ξοδεύουμε ανόητα.

Να φανταστείτε, όπου πάω, μου υπενθυμίζουν: «Μέρ’ς κρίσ’μες»!!!

Έτσι, λοιπόν φέτος κι εγώ σας εύχομαι Μερ’ς Κρίσ’μες…όσο για τα δώρα…. Όλα μαζί το Πάσχα!! Με αγάπη, Η γιαγιά σας»….

Φίλοι/ες, σας εύχομαι κι εγώ με τη σειρά μου Μerry Christmas…

Κι αν έχετε «φρικάρει» από τα πολλά έξοδα…τι να κάνουμε!! Μερ’ς Κρίσ’μες.. Κάτι ξέρουν οι Αμερικάνοι…