Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2009
Συλλογή εικόνων...
Μία γυναίκα σε κεντρικό δρόμο της πόλης περπατά, κρατώντας μια κούκλα μωρό. Της μιλά τρυφερά:"Μην κλαις, τώρα θα φτάσουμε σπίτι και θα σου δώσω φαγάκι"...
Ένα παιδί ζητιανεύει, μαζί με τη μαμά του και το μωρό αδερφάκι του. Ξαφνικά, από το πεζοδρόμιο περνά μια τάξη νηπιαγωγείου που πάει εκδρομή, τραγουδώντας. Το παιδί κοιτά με ένα πικρό χαμόγελο την τάξη μέχρι να χαθεί τελείως από τα ματιά του...
Μια γριούλα, με χτενισμένα άσπρα μαλλάκια, μετρά κέρματα και κρύβεται έντρομη πίσω από θάμνους στο πάρκο όταν περνάνε 5 κοριτσάκια....
Ένας πεινασμένος νεαρός με ένα καρότσι γεμάτο καλούδια τρέχει. Πιο πίσω, μπροστά στο φούρνο, μια ηλικιωμένη κυρία φωνάζει να τη βοηθήσουν να πάρει το καρότσι της πίσω..
Ένας ηλικιωμένος κύριος με ένα κορίτσι ερωτοτροπούν..πιο πίσω, ένας νεαρός κλείνει το μάτι συνωμοτικά στο κορίτσι...
Δεν είναι εικόνες από μελαγχολική γαλλική ταινία.. Είναι εικόνες της πόλης μας!!
Και το περίεργο (και ίσως τρομακτικό)... αν είχα φωτογραφήσει τις εικόνες, μα την αλήθεια, θα βλέπατε κι εσείς μια διαφορετική ομορφιά..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναγνώστες
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2011
(23)
- ► Δεκεμβρίου (3)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (5)
- ► Ιανουαρίου (3)
-
►
2010
(70)
- ► Δεκεμβρίου (3)
- ► Σεπτεμβρίου (4)
- ► Φεβρουαρίου (11)
- ► Ιανουαρίου (13)
-
▼
2009
(221)
-
▼
Δεκεμβρίου
(12)
- Μερ’ς Κρίσ’μες!!!!!
- σας εύχομαι
- πες μου τί φοβάσαι τις γιορτές
- Χριστουγεννιάτικα δώρα!!
- το χριστουγεννιάτικο κιτς
- έχω ξεχάσει το όνομά σου
- η γοητεία του χειμώνα
- Το ευγενικό πέρασμα του χρόνου.
- Για ποιους λόγους εκθέτουμε τον εαυτό μας στα blogs.
- πιες το γάλα σου, και βάλε τις γόβες σου .
- εικόνες - μέρος δεύτερον
- Συλλογή εικόνων...
- ► Σεπτεμβρίου (10)
- ► Φεβρουαρίου (34)
- ► Ιανουαρίου (36)
-
▼
Δεκεμβρίου
(12)
28 σχόλια:
οι εικόνες σου , φωτογραφικές , δίνουν με ευαισθησία την εικόνα της πραγματικότητας. αυτή που συναντάμε κάθε φορά που περπατάμε στο δρόμο . η διαφορά είναι ότι οι περισσότεροι, προσπερνούν, τσαλαπατούν, ή δε θέλουν να δουν .
ΔΕΝ χρειαζεται να μας φερεις τις ςικονες.η περιγραφη σου ειναι πολυ ζωντανη
ετσι λοιπον λογιων λογιων ανθρωποι κυκλοφορουν αναμεσα μας
Δεν χρειάζεται την εικόνα... εγώ έχω και πολή φαντασία, μερικές φορές περισ'οτερη απ' οτι ήθελα. Και εδώ ήχαμε απο τέτοια αλλά τωρα που η χόρα μου έχει 14.000.000 ανεργούς και πάμε για 15... δεν μπορείς να φανταστείς!!!
Φιλάκια κριομένα.
ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΕΙΚΟΝΑ.....ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΠΟΥ ΚΑΘΟΝΤΑΙ ΚΑΙ .....ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΣΤΟ INTERNET ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ......ΤΙ ΚΟΣΜΟΣ ΘΕΕ ΜΟΥ!!!!
Δεν είναι εικόνες από μελαγχολική γαλλική ταινία.. όμως είναι εικόνες απο τη μελαγχολική ζωή όπως στην πραγματικότητα είναι ε?
Γιαυτό,αφού δεν μπορούμε να εξαφανίσουμε αυτές τις θλιμμένες εικόνες, τουλάχιστον ας είμαστε ευγνώμονες για ότι έχουμε!
μάκια πολλά.
Ας σκεφτούμε όλοι αποτέλεσμα από τι είναι όλες αυτές οι εικόνες που περιέγραψες και που τις βλέπουμε όλοι μας στην καθημερινότητά μας...
Καλό απόγευμα!!!!!!!!
Oi εικονες που περιγραφεις ειναι πραγματικοτητα ...αλλα υπαρχει πολυ εισαγωμενη εικονα....Καλο βραδυ....
Σουρρεαλιστική τελείως!!
καλησπέρα σας Αριστο-τέλειες Κυρίες μου :)
υγ: Αγνή, ο Αλκίνοος είναι αγαπημένος μου..!!
Και τα λόγια σου, εικόνες είναι!
Στενάχωρες, λυπημένες, πραγματικότητα!Φιλιά πολλά και καλό μήνα
Ευάκι,
περίεργες εικόνες.. πραγματικά ήταν όμορφες! Όταν τις είδα, είτε μόνη είτε με παρέα, πέρα από ένα αίσθημα λύπης, σε προκαλούσαν να τις δεις. Δεν ξέρω, αλλά δύσκολα προσπερνά κανείς σε τέτοιες εικόνες.
Ξανθούλα,
λογιών-λογιών, καθείς με την ιστορία του..
Βερόνικα,
από ό,τι είδα, ζεις στην Ισπανία?? Και είναι κι εκεί τα πράγματα δύσκολα??
Μπράβο για τα ελληνικά σου. Πώς κι έτσι ενδιαφέρον για τα ελληνικά? Έχεις ζήσει εδώ?
Ναι Λενάκι,
κι αυτή η εικόνα είναι ...κάπως. Απλά, οι άλλες είχαν κάτι...διαφορετικό! Σουρρεαλιστικό, όπως λέει και ο Ευρύνοος!
Λενάκι,
άλλωστε τη μαμά της κούκλας την είδαμε μαζί..και πάθαμε και οι δύο ένα σφίξιμο!
Ιφιγένεια,
κι ευγνώμονες να είμαστε και δοτικοί και ... χαρούμενοι. Γιατί ακόμα και τα δύσκολα, έχουν την ομορφιά τους!!
Όπως λες πάντως, λίγη ευγνωμοσύνη δε θα έβλαπτε! Έλα μου όμως που πολλές φορές..μας παίρνει και λίγο από κάτω!
Φάσεις, τι να πεις...
Μπράβο, Νίκο..
το πας πιο πέρα!! Βασική αιτία- μετά από την ανάλυση εκ μέρους μου- η Μοναξιά! Πολύ μοναξιά και κατά συνέπεια πολύ..αβοηθησία (αν υπάρχει τέτοια λέξη)..
Θεσσαλονικιά,
πραγματικότατες. Τι εννοείς με την εισαγώμενη? Εννοείς κόσμο που ήρθε από άλλες χώρες, ή .. ότι στις εικόνες μπαίνει και η δική μου... εισαγωγή (δηλ. ο τρόπος που τις είδα)??
Και οι δύο ερμηνείες πάντως..δίνουν ένα έξτρα στοιχείο!
Ευρύνοε,
την 'επιασες τελείως τη διάθεση.. Κι εμένα ο σουρρεαλισμός αυτών των εικόνων με ..προκάλεσε, με συγκίνησε.. δεν ξέρω!!
Πάντως, πραγματικά, πέρα από τα σύμβαντα που εικόνιζαν, ήταν όμορφες εικόνες. Μακάρι να είχα φωτογραφική!!
ΥΣ: Αλκίνοος είναι μόνο ένας! Αυτός και ο Ορφέας..αγαπημένοι!
Αγγελικούλα,
λίγο βαριά η διάθεση της ανάρτησης. Αλλά, μέρες που πλησιάζουν..ας κάνουμε κι ένα απολογισμό.
Ελπίζω να μη σε βάρυνα. Έχω καταλάβει ότι είσαι πολύ ευαίσθητη! Αν σε βάρυνα, άσε τα γεγονότα και δες τες σαν εικόνες. Είναι όμορφες, με ένα δικό τους τρόπο! Θλιβερό και ..δεν ξέρω..
Μάλλον σουρρεαλιστικό, όπως λέει κι ο φίλος μας πιο πάνω!
...τις εικόνες τις είδαμε...
γιατί εσύ μας τις "ζωγράφισες" τόσο όμορφα και με τόση τρυφερότητα...
Μαμά στην πανέμορφη Κομοτηνή,
χαίρομαι που σου άρεσαν οι εικόνες. Αν και -φοβάμαι- πως μάλλον είναι λίγο στενάχωρες..
Αγνή μου
οι εικόνες που μας περιγράφεις τις αντικρύζουμε στην καθημερινότητα μας.
Δυστυχώς...
Και φοβάμαι για το μέλλον...
Τα πράγματα φοβάμαι ότι θα χειροτερέψουν, θέλω να βγώ ψεύτρα.
Καλό σου απόγευμα κοριτσάκι.
Πολλά φιλιά.
Γεια σου Αγνή. Ναι ζώω στην Ισπανία και είμαι ισπανίδα. Και ναι, έμηνα στην Αθήνα γιατι κατάφερα στο 97/98 μία υποτροφία 6 μήνες Ερασμους στο Πανεπιστήμιο Παντείον. Μετά ξαναγύρισα στο 2000 με τον άνδρα μου (Ερασμους αυτός) και εγώ να γράψω την διδακτορική διατριβή μου. Τρελαίμομαι με την γλώσσα σας και όταν μπορούμε πάμε Ελλάδα να δούμε τους φίλους μας. Πριν από λίγες μέρες ήρθανε και αυτούς γιατί είχαμε ένα συνέδριο στο πανεπιστήμιο (Καστελλόν) και χάρηκα παρά πολύ που τους είδα.
Δύσκολα εδώ δεν λεει τίποτα 15.000 ανεργους και ξένους που δεν χοράνε πιά!!!!
Φιλάκια, μακάρι μπορούσα να γράωω καλύτερα.
Σαββίνα,
κάπως έτσι διαγράφεται το μέλλον προφανώς. Αν και τέτοιου είδους εικόνες προκαλούν αντιδράσεις και συναισθηματικές και ψυχικές.
Κι όσο οι εικόνες γίνονται συχνότερες, τόσο η αντίδραση μεγαλώνει...
Βερόνικα,
γράφεις πολύ καλά και μπράβο! Με συγκινεί που σου αρέσει η ελληνική γλώσσα. Είναι πολύ δύσκολη, με όλα αυτά τα άρθρα και τις καταλήξεις.
Βέβαια, και τα ισπανικά δεν είναι εύκολα. Δεν ξέρω δυστυχώς ούτε μια λέξη να γράψω. Θα προσπαθήσω όμως..
Δε χρειάζονται οι φωτογραφίες. Η περιγραφή σου ήταν πολύ ζωντανή !Διαφορετικές , παράλληλες ζωές...
Καλό βράδυ
There is a way,
ήταν τόσο έντονο το συναίσθημα που σου έδιναν αυτές οι εικόνες.. τι να πω..
Τις καλημέρες μου!!
Αγνή καλησπέρα ή μάλλον καλημέρα,
έχω κάνει link στη "συλλογή εικόνων" αφού το συγκεκριμένο post στάθηκε η αφορμή να περιγράψω και εγώ στο blog μου τρεις εικόνες που μου έχουν κανει ιδιαίτερη εντύπωση.
Φιλιά
Δημοσίευση σχολίου