Eurovision: είναι κι αυτή πολιτισμός.

Τις τελευταίες μέρες, γίνεται μεγάλη συζήτηση για το θεσμό της Eurovision και τις συμμετοχές των χωρών. Η συζήτηση αυτή λαμβάνει χώρα σε δύο βασικά "χώρους": στις εκπομπές κουτσομπολιών (τις λεγόμενες πρωινές και μεσημεριανές) και σε σχετικές ιστοσελίδες στο διαδίκτυο και σε εκπομπές και ιστοσελίδες που υποστηρίζουν το έντεχνο τραγούδι (τις λεγόμενες κουλτουριάρικες).

Πέραν αυτών, τα πηγαδάκια των φιλικών παρεών σίγουρα θα τριγυρίσουν από το θέμα, κυρίως αν υπάρχουν άτομα που την παρακολουθούν. Εδώ φίλοι/ες, θα μοιραστώ ένα "παράπονο": όπως έχετε καταλάβει, παρακολουθώ το διαγωνισμό κάθε χρόνο. Είναι μια παράδοση για μένα, καθώς Eurovision σημαίνει παρέα, φαγάκι, ανάλαφρη ατμόσφαιρα και ενθουσιασμός. Εδώ και μέρες όμως, φίλοι/ες του έντεχνου προβάλλουν επιχειρήματα για το πόσο κακής ποιότητας θεσμός και τραγούδια είναι, πόσο εμπορική, πόσο κιτς κλπ κλπ και για ποιους λόγους (ως μορφωμένη! το άκουσα κι αυτό!!!) δεν πρέπει να την παρακολουθώ. Τα ίδια επιχειρήματα μπορείτε να δείτε σε διάφορες ιστοσελίδες που αναφέρεται το θέμα.

Ας ξεκαθαρίσουμε λίγο τα πράγματα λοιπόν:

1. ο διαγωνισμός της Eurovision είναι ένα show, και ως τέτοιο έχει τραγούδια, χορό, κουστούμια, σκηνικά εφέ και όμορφες παρουσίες. Δεν αποτελεί διαγωνισμό τραγουδιού που φιλοδοξεί να σταθεί δίπλα σε τραγούδια του Χατζηδάκη. Δε γίνεται να συγκρίνει κάποιος/α Ρουβά πχ με Λέκκα: σαν να συγκρίνει μήλα με κουβέρτες (τόσο άσχετο: αν βρείτε σχέση στα μήλα με κουβέρτες, θα βρείτε και στο Ρουβά με Λέκκα)!

2. Τα τραγούδια στο διαγωνισμό είναι φτιαγμένα για να στηρίξουν ένα show, ώστε να είναι ανταγωνίσιμα: τραγούδια με κιθάρα, σκαμπό και καλή φωνή δεν είναι για αυτό το διαγωνισμό, είναι για μπουάτ ή μπαρ στυλ μπουάτ! Τι να κάνουμε τώρα!

Και φίλοι/ες να το γενικεύσουμε λίγο:

1. Καλά! Για ποιο λόγο οι λεγόμενοι/ες κουλτουριάρηδες/ισσες έχουν αυτή την ανωτερότητα να κατακρίνουν την Eurovision και γενικότερα το εμπορικό ή λαϊκό τραγούδι; Αυτά δεν είναι πολιτισμός; Ή πολιτισμός σημαίνει μόνο τραγούδια που ευχαριστιούνται και κατανοούν λίγοι/ες ή αρκετοί/ες μετά από σκέψη και ανάλυση; Είμαστε τόσοι/ες πολλοί/ές τυχεροί/ες στην Ελλάδα που μεγαλώσαμε σε σπίτια που οι γονείς ακούγανε έντεχνα και όπερα;

2. Δηλαδή, όσοι/ες παρακολουθούν Eurovision είναι δεδομένο ότι ακούνε μόνο αυτό; Προσωπικά, παρακολουθώ το διαγωνισμό, αλλά η δισκοθήκη μου δεν αποτελείται από ποπ μόνο μουσική! Κάθε στιγμή έχει το τραγούδι της και κάθε τραγούδι έχει τη στιγμή της!

3. Πότε ένας/μία καλλιτέχνης/ιδα προβιβάζεται από λαϊκός/ή ή εμπορικός/ή σε ποιοτικός/ή και ποια είναι τα κριτήρια; Γιατί και η Μαρινέλλα και η Δούκισσα πχ από λαϊκό τραγούδι ξεκίνησαν... και μη μου πείτε ότι είναι η φωνή, γιατί έχουμε και έντεχνους/ες που δεν έχουν πια και Tη φωνή.. ή το ταλέντο...

4. Τι και ποιος/α ορίζει τι είναι πολιτισμός και τι όχι; Γιατί, από τη δική μου άποψη, όλα είναι πλευρές πολιτισμού και όλα συμβολίζουν και εκφράζουν κάτι. Ακόμη και τα τραγούδια του Καρβέλα και των τραγουδιστών/τριών που προωθεί τον τελευταίο καιρό εκφράζουν κάτι από τούτη την κοινωνία. Άσχετο αν εγώ διαφωνώ με αυτή την ιδέα...

5. Γενικά, γιατί να μην υπάρχει ανοχή σε ό,τι ο/η καθένας/μία πιστεύει και ευχαριστιέται; Για ποιο λόγο κάποιοι/ες κατακρίνονται επειδή κάποιοι/ες άλλοι/ες δε συμφωνούν με τις ιδέες των πρώτων; Για ποιο λόγο απλά να μη δεχόμαστε τα πάντα και από κει και πέρα να έχουμε τις προσωπικές μας επιλογές και ιδέες; Και για ποιο λόγο να μη βρίσκουμε τρόπο να χαιρόμαστε όλες τις προτάσεις που μας γίνονται και να μην έχουμε θετική στάση σε όλα και όλους;

6. Εντέλει: γιατί απλά να μη χαρούμε την Eurovision σήμερα με την παρέα μας και να γελάσουμε, χωρίς πολλές αναλύσεις; Ούφ πια!!