Τα φιλιά που δεν έδωσες μη τα τσιγκουνεύεσαι. Να τα δώσεις. Τις αγκαλιές που δεν έκανες μη τις φοβάσαι. Να τις κάνεις.Θα έρθει μια μέρα που θα σε στοιχειώνουν σα Μάγισσες , σαν Ερινύες. Άλλωστε κανέναν δε ωφέλησεη χρόνια Αναβλητικότης.
Παρασκευή 8 Μαΐου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναγνώστες
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2011
(23)
- ► Δεκεμβρίου (3)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (5)
- ► Ιανουαρίου (3)
-
►
2010
(70)
- ► Δεκεμβρίου (3)
- ► Σεπτεμβρίου (4)
- ► Φεβρουαρίου (11)
- ► Ιανουαρίου (13)
-
▼
2009
(221)
- ► Δεκεμβρίου (12)
- ► Σεπτεμβρίου (10)
-
▼
Μαΐου
(19)
- Η γυάλινη οροφή
- Ζήτα
- extreme sport - πεζή στην πόλη
- όπου υπάρχει φόνος
- άνδρες : είδος υπό εξαφάνιση
- Αξίζει να πάμε...
- oven pride - το καμάρι του φούρνου και το κουρέλια...
- Ο Πινόκιο που κρύβουμε μέσα μας
- Μια γυναικεία νίκη
- Ποιος την περίμενε την Ισλανδία?????
- Eurovision: είναι κι αυτή πολιτισμός.
- sakissssss
- Αναβλητικότης (συνέχεια)
- Eurovision: ο απόλυτος πολιτικός χώρος της Ευρώπης!!
- Χρόνια Aναβλητικότης
- Δεν ήταν όλα τόσο χάλια...
- Μη με μαλώνετε και...σας θέλω στις επάλξεις...Σάκη...
- Vincent
- Κοζάνη: μια πόλη που ελπίζει!!
- ► Φεβρουαρίου (34)
- ► Ιανουαρίου (36)
11 σχόλια:
Εκπληκτικό! Με λίγα λόγια έχεις εκφράσει μεγάλες αλήθειες. Συνήθως έτσι ζούμε, ο καθένας χαμένος στις στις υποχρεώσεις του, με τη ζωή να μας προσπερνάει και να φεύγει. Πόσες φορές δεν μπήκαμε καν στον κόπο να εκφράσουμε συναισθήματα. Πραγματικά κρίμα...
Α-λήθειες..
Γ-υμνές..
Α-λυτες..
Π-ύρινος..
Η-λιος..
Γιατί η αγάπη και οι ενοχές πάνε πάντα μαζί? Και γιατί ο χρόνος δεν είναι αρκετός?
Γιατί όσο κι αν λέμε τώρα θα δώσω αυτά που θέλω, τόσο τα αφήνουμε στη ρουτίνα να τα κατασπαράζει!!
Και με πέτυχες και σε στιγμή που έχω τέτοιες σκέψεις.....φοβάμαι να αντιμετωπίσω τις μάγισσες και τις ερινύες..αν και κάποια στιγμή, όλοι/ες φοβάμαι θα τις έχουμε απέναντι..
Ισως γιατί όταν μαζεύεις το μέλι απο τις μέλισσες δέν σκέφτεσαι τίποτα άλλο εκτός απο την νοστιμιά του..
άν κάποτε σκεφτείς οτι τους το στέρησες ίσως ξυπνήσουν μέσα σου οι τύψεις..
μα τους το στέρησες;
η μήπως ήθελαν κι εκείνες να στο χαρίσουν;
άλλωστε κι εκείνες δέν "εκμεταλλεύτηκαν" την στέγαση αυτού που ήθελαν;
τελικά το αντι-κείμενον είναι κινητήριος δύναμη όλων..
χαιρετώ σας..
Σίγουρα, έτσι ακριβός είναι, και ευτυχώς οι άνθρωποι μαθαίνουμε και από άλλες πηγές πλην των εμπειριών μας. Φεριπήν δεν χρειάζεται κάποιος να πάρει ηρωίνη για να συνειδητοποιήσει τις καταστροφικές συνέπειες,μπορεί να τον βοηθήσει η γνώση και η φαντασία του να μη το κάνει.
Όπως και η περίπτωση που αναφέρεις, είναι πάμπολλοι οι γηραιότεροι από μας που τους στοιχειώνουν τα έρημά τους νιάτα και βγάζουν σε καιρούς συνταξιοδότησης απωθημένα και μπορούμε να μάθουμε απ΄αυτούς.
Καλημερούδια
ΘΑ ΣΤΑΘΩ ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΡΑΣΗ .....Η ΑΝΑΒΛΗΤΙΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΩΦΕΛΗΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ....ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΡΕ ΕΥΑΚΙ ...ΤΗΝ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΜΟΥ ΑΠΟ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ ....ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΥΡΙΣΑ.....CO
@ elph
η ζωή που περνά και χάνεται...και το κρίμα που μας κυνηγάει μόνιμα . μπορούμε άραγε να το αλλάξουμε;
@ευρύνοε
και τι γίνεται με το μέλι που δεν μάζεψες;
μάλλον εκεί εντοπίζω το ζήτημα- αντι-κείμενον. γιατί ό,τι μάζεψες το χάρηκες τουλάχιστον. (όλα δικά μου τα θέλω μάλλον ε;)
@κωνσταντίνε
δεν είμαι σίγουρη αν η γνώση μας βοηθάει στην συγκεκριμένη περίπτωση. Νομίζω 'η ζωή που δεν έζησα' είναι ένα σύνδρομο που θα υπάρχει πάντα, ό,τι επιλογές κιαν έχουμε κάνει.
ευτυχώς ακόμα ο καιρός της συνταξιοδότησης μου αργεί (αν έρθει και ποτέ με το ασφαλιστικό )και δεν έχω τόσα πολλά απωθημένα ακόμα.
@λενάκι
ζηλέυω το μαύρισμα καταρχήν.
αναβλητικότητα και τύψεις - ζευγάρι αχώριστο
@αγνή
αχώριστα φιλαράκια η αναβλητικότητα και οι ενοχές . μάλλον είναι το αντι-κείμενον του ίδιου μας του εαυτού , για να χρησιμοποιήσω και την έκφραση του αγαπητού μας ευρύνοου .
και για να το ελαφρύνω και λίγο το θέμα , είμαι σίγουρη ότι σε κυνηγούν οι Ερινύες που δε βρήκες ακόμα χρόνο να πιούμε εκείνον τον καφέ την περασμένη εβδομάδα.
αχχχχ καλά να πάθεις , και ενοχές και ερινύες και τύψεις , που με αφησες μόνη .....
Δημοσίευση σχολίου