το δυστύχημα στα Τέμπη - Η απόφαση - Οι σκέψεις - Η μνήμη

Διαβάζοντας την είδηση γέμισα με οργή και θλίψη . Ο οδηγός του μοιραίου λεοφωρείου κρίθηκε αθώος . Καθαρός . Καμία ευθύνη δηλαδή; Το σάπιο λεοφωρείο του ΚΤΕΛ Ημαθίας που έγινε το όχημα θανάτου για τα παιδιά, που δεν αντέδρασε καθόλου στην επερχόμενη φονική νταλίκα, που είχε φθαρμένα λάστιχα και ήταν πήγαινε ίσια προς το θάνατο , αθωώθηκε . Και οι ποινές των υπολοίπων ;

"Το δικαστήριο έκρινε ενόχους τον Αθαν. Σαράντη, πρόεδρο της... εταιρείας «Ακρίατας Α.Ε.» για λογαριασμό της οποίας μεταφέροταν με την νταλίκα η ξυλεία, και τη διευθύνουσα σύμβουλο Λουκία Σαράντη. Αμφότεροι κρίθηκαν ένοχοι για ανθρωποκτονία εξ αμελείας κατά συρροή, σωματικές βλάβες κατά συρροή και διατάραξη της ασφάλειας συγκοινωνιών και καταδικάστηκαν σε συνολική ποινή φυλάκισης 4 ετών, 11 μηνών και 15 ημερών έκαστος.Το δικαστήριο δέχθηκε για τους δύο κατηγορούμενους τα ελαφρυντικά του προτέρου εντίμου βίου, καθως και ότι επιδίωξαν στη συνέχεια να άρουν τις συνέπειες των πράξεών τους.

Το δικαστήριο δέχθηκε για τους δύο κατηγορούμενους τα ελαφρυντικά του προτέρου εντίμου βίου, καθως και ότι επιδίωξαν στη συνέχεια να άρουν τις συνέπειες των πράξεών τους.Από τα συνολικά τρία ελαφρυντικά που ζήτησαν οι συνήγοροί τους, η εισαγγελέας της έδρας πρότεινε να γίνει δεκτό μόνο το ένα (του προτέρου εντίμου βίου). Επίσης, απορρίφθηκε το αίτημα αναστολής της ποινής και την μετέτρεψε προς 10 ευρώ ημερησίως. Ακόμα, επιδίκασε στους γονείς ενός εκ των θυμάτων χρηματική ικανοποίηση. Όρισε, τέλος, η έφεση να έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα με τον όρο καταβολής εγγύησης 5.000 ευρώ έκαστος.'

------------------------------------------------------------------------------

Δε θα κρίνω τις αποφάσεις των δικαστών . Δεν είναι δουλειά μου. Απλά μου κάνει εντύπωση πώς ένας άνθρωπος με 'πρότερο έντιμο βίο' αποφασίζει και δίνει εντολή να φορτώθεί μια νταλίκα με δολοφονικό τρόπο και να την μετατρέψει σε δήμιο που βγήκε στο δρόμο να θερίσει ψυχές.

Οι μόνοι αθώοι της υπόθεσης είναι τα 21 αγγελούδια που χάθηκαν.

Πόνεσε πολύ όλους μας το δυστύχημα . Ο πόνος στο έσχατο σημείο , εκεί που γίνεται αφόρητος. Η μελαγχολία και η θλίψη στα μάτια των 16χρονων παιδιών που γύρισαν πίσω. Γυρισαν πίσω σε μια αίθουσα με άδεια θρανία. Και κάθε που ερχόταν μια γιορτή, κλαίγαμε. Η γιορτή του Ηλία, της Χριστίνας, της Βαγγελίτσας. Πώς όλα έγιναν διαφορετικά και δε θα ξαναγίνει τίποτα όπως πριν. ...Και τί να πεις στα παιδιά αυτά; να κάνεις μάθημα ; να παρηγορήσεις; να κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις; απλά επέλεξα να είμαι εκεί. με όση δύναμη είχα, με όσες γνώσεις είχα. Και σιγά σιγά μας ξέχασαν όλοι και μείναμε μόνοι με εφιάλτες και φόβους. Και για πολλούς από εμάς η αυλαία του δράματος δεν θα τελειώσει ποτέ. Γιατί εμείς δε θα ξεχάσουμε.

Ευαγγελία Θ. Γάτου-Ετών 16

Αναστασία Π. Παυλίδου-Ετών 16

Περιστερά Ι. Ουστά-Ετών 16

Γεωργία Δ. Τραπεζανλή-Ετών 16

Σταύρος Δ. Κανελλόπουλος-Ετών 15

Ηλίας Π. Τσολερίδης-Ετών 16

Παναγιώτης Κων. Μουρατίδης-Ετών 16

Ανδρέας Χ. Αθανασιάδης-Ετών 16

Χριστίνα Ε. Σταματέλλου-Ετών 16

Ιωάννης Κ. Τριανταφυλλίδης-Ετών 16

Βασίλειος Ν. Παπαδόπουλος-Ετών 16

Ευανθία Κ. Ψαλίδα-Ετών 16

Δημήτριος Α. Κοσμίδης-Ετών 15

Κωνσταντίνος Α. Θαλαλαίος-Ετών 16

Γεσθιμανή Ζ. Σταφυλίδου-Ετών 16

Σάββας Λ. Παναγιωτίδης-Ετών 16

Αθανάσιος Μαρκανταράς-Ετών 16

Γιώργος Κ. Μήτσκας-Ετών 16

Ιωάννα Θ. Καστίδου-Ετών 16

Δημήτριος Θ. Σίγγας-Ετών 16

Ολγα Β. Αγγελίνα-Ετών 15

Παρόντες όλοι στις ψυχές και στη μνήμη μας .

Χωρίς απουσίες στο απουσιολόγιο....