Ενός λεπτού σιγή

...και να' μαι λοιπόν πίσω, με γεμάτες μπαταρίες και με αποτοξινωμένο μυαλό από ίντερνετ και TV και τι το ήθελα και την άνοιξα την καταραμένη .... βροχή τα δάκρυα των αθώων παιδιών και βομβαρδισμοί στην άμοιρη Παλαιστίνη. Δεν έχω να πω τίποτα, δε θέλω να πω τίποτα παρά μόνο να θυμίσω 'να κρατήσετε ενός λεπτού σιγή για τους απεγνωσμένους' , όλοι εσείς, όλοι εμείς οι τυχεροί .

Ό,τι απέμεινε από τα υπάρχοντά του προσπαθεί να μεταφέρει ένα αγόρι από τη Ράφα της Παλαιστίνης, όπου ισραηλινός πύραυλος κατέστρεψε το σπίτι του...

η φωτογραφία από το 'έθνος on line" , http://www.ethnos.gr/summary.asp?catid=11391&subid=2&tag=8604&pubid=2110917

και το τόσο επίκαιρο ποίημα του Θεσσαλονικιού Ντίνου Χριστιανόπουλου, γροθιά στο στομάχι για όλους μας - κοκκινίσαμε άραγε ποτέ για την ευτυχία μας ;

ΕΝΟΣ ΛΕΠΤΟΥ ΣΙΓΗ

Εσείς που βρήκατε τον άνθρωπό σας

κι έχετε ένα χέρι να σας σφίγγει τρυφερά,

έναν ώμο ν' ακουμπάτε την πίκρα σας,

ένα κορμί να υπερασπίζει την έξαψή σας,

κοκκινίσατε άραγε για την τόση ευτυχία σας,

έστω και μια φορά;

είπατε να κρατήσετε ενός λεπτού σιγή

για τους απεγνωσμένους;