Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2010
Ζωή σε κομμάτια.
Ζωή ασύνδετη..
με πολλές αναμνήσεις και λίγες θύμησες..
γεμάτη..
Ζωή που κυλά..μα ένα παλιό Cd μπορεί να σταματήσει..
Λίγο οι καλοί φίλοι, λίγο το καλό κρασί... και η μουσική.
Αυτή η ίδια μουσική. Αυτή η μουσική που άκουγες και τότε. Που το συναίσθημα ήταν ίδιο, η κατάσταση διαφορετική.
Ζωή σε πολλά κομμάτια.. με ίδια μουσική υπόκρουση..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
ΣΕ ΕΠΙΑΣΕ ΜΙΑ ...ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΝΑ ΠΩ??
@αγνή
με εκπλήσεις ...very evi η ανάρτηση σου ...αλλά κάτι είχε μάλλον η χθεσινή νύχτα.
η μουσική με την απίστευτη δύναμη να μας γυρίσει πίσω - όλοι το έχουμε νιώσει -
και στ' αληθεια πόσο ίδια μένουν μερικά πράγματα. ή μήπως εμείς τα βλέπουμε ίδια ; ή μήπως εμείς έχουμε αλλάξει πολύ ;
καλά ντε μου γεννήθηκαν απορίες , τί να κάνω ...
Νομίζω ότι η Έβη έχει δυκαίο στα δύο: μερικά πράγματα ίδια μένουν όπως ο χαρακτήρας μας, οι μυροδιές που θημόμαστε, την γευση φαγιτων της μάνα μας.... και άλα που πρέπει εμείς να έχουμε αλλάξει πολύ γιατί κάποα πράγματα που κάποια εποχή μας αρέσανε και τώρα δεν μπορπύμε ούτε να τα δούμε, ούτε να τα ακούμε, ούτε να τα τρώμε... και μας φαίνεται απίστευτα να μας αρέσανε κάποτε!
Αλλά η ταινια Ο απέραντο γαλάζιο θα μου αρέσει πάντα και η μουσική του καταλανού της ταινίας Eric Serra.
Φιλάκια πολλά.
εχω συνδεσει γεγονοτα με τραγουδια..σε καταλαβαινω απολυτα
Δημοσίευση σχολίου