με Λάουρα ποδιά ...

λίγο πριν χτυπήσει το πρώτο κουδούνι ... με μια αγκαλιά αναμνήσεις πριν από τον αγιασμό . λίγο ρετρό και με νοσταλγική διάθεση θυμάμαι την φρεσκοπλυμένη ποδιά .

Και δεν ήταν μια ό,τι κι ό,τι ποδιά .Ήταν η ποδιά Λάουρα - η in και τελευταία λέξη της μόδας που διαφημίζονταν στην ασπρόμαυρη τηλεόρασή μας και στο περιοδικό 'Γυναίκα΄της μαμάς .

Και έκοβα τις φωτογραφίες από τα περιοδικά και τις κολλούσα σε τετράδιο που το ονόμαζα album . Αυτό το περίφημο album το έδειχνα σε κάθε επισκέπτη του σπιτιού (θεία, θείο, ξαδέρφη, γειτόνισσα ) που όφειλε με τη σειρά του να δείξει θαυμασμό .

και επανέρχομαι στη Λάουρα ποδιά με τα κουμπάκια και τη ζώνη , που πλύθηκε και ξαναπλύθηκε , κόντυνε και ξαναμάκρυνε . (τότε έριχνα ακόμη μπόι - μετά ξαφνικά σταμάτησα).

Επίσης απαραίτητο αξεσουάρ τα σπορτέξ παπούτσια που φοριόταν με κάλτσα σπορ ( σαν μπασκετμπολίστες με ποδιά ήμασταν ).

Άλλο αξεσουάρ απαραίτητο ήταν και η άσπρη κορδέλα στα μαλλιά, ενίοτε και άσπρη-μπλέ στα χρώματα της γαλανόλευκης . Την κορδέλα την φορούσα με το μοιραίο λουκ , όταν δεν έκανα κοτσίδες (βλέπε Λώρα από το μικρό σπίτι στο Λιβάδι) .

και αγοράζαμε από το κυλικείο - τον κυρ-Στέλιο, γλειφιτζούρια- μηλαράκια και κοκοράκια και πέτσες . ( πολύ υγιεινά τρώγαμε )

και παίζαμε κρυφτό και κυνηγητό και μήλα και τζαμί στα διαλείμματα και σχοινάκι.

Και μια φορά μείναμε μέσα στην τάξη και χορεύαμε τουίστ αλά Βουγιουκλάκη πάνω στα θρανία και μας έπιασε η δασκάλα και μας έβαλε τιμωρία.

ουφ τί με έπιασε πάλι απόψε ...

καλή χρονιά πουλάκια μου

και καλή χρονιά στους δασκάλους σας

- χαιρετισμούς σε εκείνους τους συμμαθητές και συμμαθήτριες του 68ου δημοτικού σχολείου Θεσσαλονίκης - όπου κι αν είναι - τους θυμάμαι όλους με νοσταλγία και αγάπη