Η χώρα των ευτυχισμένων γυναικών

Διαβάζοντας ,(ναι!!! , διαβάζω- πιστέψτε το ) , χωμένη σε τεύχη εφημερίδας που εκδόθηκε το 1898 , για την οποία και θα σας γράψω προσεχώς , βρήκα το εξής , άκρως ενδιαφέρον άρθρο :

_____________________________

Η ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

Περίεργον αλλά και πρωτότυπον εικόνα των γυναικών και του συζυγικού βίου της νήσου Σουμάτρας μας δίδει περιηγήτρια διαμείνασα ολίγον καιρόν εις τον παράδοξον αυτόν τόπον.

Αλλ΄ όσον πρωτότυπος και ασυνήθης και αν είναι η εικών αυτή, δίδει όμως αναντιρρήτως σαφή ιδέαν της τελείας εκεί ευτυχίας της εγγάμου γυναικός. Διότι όλοι και όλα , νόμοι και άνθρωποι συντελούν εις τον προνομιούχον αυτόν τόπον εις την ευτυχίαν της γυναικός. Η περιουσία της οικογενείας ανήκει πάντοτε εις την γυναίκα, ο δε σκοπός του βίου του ανδρός είναι πώς να πλουτίσει την λατρευτήν της καρδιάς του.

Το διαζύγιον είναι πράγμα σπάνιον , ίσως διότι οι σύζυγοι δεν κατοικούν εις το ίδιον οίκημα . Ο σύζυγος έχει ίδιαν κατοικίαν , εις ήν τρώγει και διαμένει όλην την ημέραν , μεταβαίνει δε μόνον μετά το δείπνον εις την οικίαν της γυναικός , εις ήν και διανυκτερεύει.

Τα άρρενα τέκνα μένουν πλησίον της μητρός μόνον μέχρις ηλικίας τεσσάρων ετών, μεθ΄ό και μεταβαίνουν να ζήσουν με τον πατέρα των. Αι θυγατέρες μένουν πάντοτε εις το πατρικόν σπίτι.

Όταν ηλικιωθούν τα άρρενα ζουν πάντοτε εις την οικίαν της μητρός. Όταν δε υπανδρευθούν τους κτίζουν οίκημα πλησίον του μητρικού, εις το οποίον και εξακολουθούν να τρέφωνται μέχρις ενηλικιότητος των ιδίων θυγατέρων.

Όταν ο σύζυγος αποθάνη υψ'ωνουν προ της οικίας της συζύγου σημαίαν . Πρίν ή η σημαία αύτη αποσυντεθή εις ράκη , η σύζυγος δεν έχει το δικαίωμα να συνάψη δεύτερον γάμον. Αλλ' επειδή αι εγγαμοι γυναίκες είναι τόσον ευτυχείς εις τον τόπον αυτόν, δια τούτον αποφεύγουν την χηρείαν και το ύφασμα της σημαίας είναι τόσον λεπτόν , ώστε να ξεσχίζηται και αποσυντήθηται με τον ελάχιστον άνεμον .

________________________________________

το παραπάνω άρθρο είναι από την "Εφημερίδα Των Κυριών" ,

τεύχος 520, 15 Φεβρουαρίου 1898.

Η πρώτη γυναικεία εφημερίδα που εκδόθηκε από την Καλλιρρόη Παρρέν.

________________________________

Σχόλια - παρατηρήσεις που κάνω διαβάζοντας το πολύ ενδιαφέρον , άκρως προφητικό άρθρο:

• η ευτυχία και δη των γυναικών ήταν και είναι σπάνιο, σπανιότατο φαινόμενο ( because this is a man's world ) που για να το δει κανείς να γίνεται πράξη ίσως χρειαστεί να πάει και μέχρι την νήσο Σουμάτρα. ( που πέφτει αυτή η Σουμάτρα ; Ινδικός ωκεανός νομίζω)

• θα ήταν χρήσιμο και σοφό να ακολουθήσουμε το παράδειγμα της Σουμάτρας και η οικογενειακή περιουσία (όση απέμεινε από τους σπάταλους ) να περιέλθει στα ασφαλή χέρια των γυναικών.

• να γίνει σκοπός του βίου των άνδρων πώς να πλουτίσουν την λατρευτή της καρδιάς τους . (αυτό μου άρεσε ιδιαιτέρως και το βάζω αυτούσιο)

• τα παιδιά - αγόρια ή κορίτσια ας ζήσουν και πιό πέρα από τη μητρική στέγη μετά την ενηλικίωση , δεν πειράζει , οι καιροί άλλαξαν πλέον.

• αυτό με τα ξεχωριστά σπίτια πολύ μου άρεσε - μακριά και αγαπημένοι ας πούμε ένα πράγμα . Ε , και δε χρειάζεται πια και κάθε βράδυ να έρχεται ο σύζυγος στο μητρικό σπίτι και να διανυκτερεύει. Συμφωνώ απόλυτα πώς είναι η λύση στη μάστιγα των διαζυγίων.

• αλλά το καλύτερο είναι αυτό με τη σημαία.... είδατε αν περνούν καλά οι γυναίκες , όχι μόνο αποφεύγουν τον γάμο , αλλά τον επιδιώκουν . Τις σκίζουν τις σημαίες .

Οπότε η λύση φίλες μου για να είμαστε ευτυχισμένες και σεις φίλοι μου αρσενικοί για να μας βλέπετε χαρούμενες και χαμογελαστές είναι :

υιοθετούμε τις συνήθειες και τα ήθη των κατοίκων της Σουμάτρας ή αν δε σας αρέσει αυτή η ιδέα , μετακομίζουμε όλες μαζί στη Σουμάτρα , στη 'χώρα των ευτυχισμένων γυναικών' .