Κυριακή 29 Αυγούστου 2010

ΒΡΕ!! Μήπως μοιάζουν???

Χθες, μετά από 10 ώρες στη θάλασσα, έπεσα σε μια αμερικάνικη ταινία στο Star! Η ταινία δεν ήταν καθόλου καλή (δε βλεπόταν, για να λέμε την αλήθεια), αλλά εγώ έκανα μια φοβερή διαπίστωση: ότι κάποια δημόσια πρόσωπα μοιάζουν πολύ μεταξύ τους. Θα αρχίσω με τον πρωταγωνιστή της χθεσινής ταινίας: Frankie Muniz
Βρε, ποιον μου θυμίζει, ποι
ον μου θυμίζει???
Ίδιος ο Θανάσης ο Τσαλτάμπασης
!!!!!!
Πάμε στον Jimmy Carey, ο οποίος είναι Εξαίσιος!! στην ταινία I Love Philip Morris και όποιος/α δεν την έχει δει και θέλει να διασκεδάσει να πάει οπωσδήποτε!!
Καλέ!! Σαν το Δημήτρη Ουγγαρέζο δεν είναι??
Για να πάμε, τώρα, σε δύο κυρίες, κοινωνικά πολύ ενεργές. Η κυρία Suzan Kommen , μετά το θάνατο της αδερφής της από καρκίνο και τη μετέπειτα δική της περιπέτεια με τη νόσο, ίδρυσε την οργάνωση pink που προσπαθεί να συνεισφέρει στον καρκίνο του μαστού!! Και μπράβο της!!!
Όμως, κάποια θυμίζει....Βρε!! Τη δική μας Γιάννα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη, επίσης, δραστήρια κυρία!
Πάμε, τώρα, στον τελευταίο που παρατήρησα. Δρ Ζιβάγκο, με έναν κούκλο (νέο τότε) Ομάρ Σαρίφ:
Ο δικός μας,όμως, Σπύρος Φωκάς, ήταν και είναι πιο γοητευτικός, πού να σκάσει!
Τέλος, η τραγουδίστρια Βανδή Δέσποινα, προφανώς, είχε ένα είδωλο: την Άννα Βίσση. Και, καλά έκανε, καθώς η γυναίκα έχει φωνάρα.
Μου φαίνεται, όμως, ότι παραείναι ίδιες εδώ:
Λίγη πρωτοτυπία δε βλάπτει!!
Για περισσότερες και, σαφώς, πιο αστείες ομοιότητες διασήμων, σας παραπέμπω: http://forumakias.gr/forum/index.php?topic=1570.0
Ρίξτε μια ματιά, να γελάσετε!!!
Αυτά παρατήρησα, προς το παρόν!!Αν ξαναπάω στη θάλασσα, για δέκα ώρες, μπορεί να κάνω κι άλλες ενδιαφέρουσες (και παντελώς αχρηστες) διαπιστώσεις!!!

Παρασκευή 13 Αυγούστου 2010

Οι παλιοί "καλοί" καιροί των παππούδων μας...

Η φίλη, Νεστορία, μου έστειλε ένα άκρως ενδιαφέρον email, ίσως για να με παρηγορήσει για τη δύσκολη φάση που περνώ με τη διπλωματική καλοκαιριάτικα. Ήθελε να μου θυμίσει ότι υπήρχαν καιροί που ο κόσμος ήταν πιο αισιόδοξος, πιο θετικός απέναντι στη ζωή, πιο ...χαλαρός! Πώς?? Με απλά μικρά πραγματάκια της καθημερινότητας. Αρχικά, είχαν επινοήσει "αθώα" γιατροσόφια, για την καταπολέμηση πόνου και ιώσεων. Π.χ.:
Bayer Heroin: ένα μπουκαλάκι, με ουσία που υποκαθιστούσε τη μορφίνη, ιδανική για το βήχα (που να ξέρανε τι βραχνά φέρνει!!)
Τώρα, βέβαια, αν σε βασάνιζε το άσθμα υπήρχε καλύτερη λύση:
Το παρακάτω φάρμακο "μαλάκωνε" το λαιμό, κάτι σαν τις Halls! Πολύ δημοφιλές σε καλλιτέχνες της εποχής, για καλύτερη, λίγο πιο μπάσα, φωνή:
Για τον παιδικό πονόδοντο, όμοια, το 1885, ανακαλύφτηκε το μικρό "αθώο" αυτό γιατροσόφι, που έκανε τα παιδάκια, χαρούμενα και γελαστά. Προφανώς, οι μανάδες, για να τα πείσουν να το πάρουν, κατέβαζαν κι αυτές καμιά σταγόνα:
Νευρικό νεογέννητο που δεν κοιμάται?? No Problem!! Μια σταγονίτσα από το παρακάτω φάρμακο (με όπιο και 46% αλκοόλ), τα έκανε αγγελουδάκια του ύπνου:
Πέραν όμως των ασθενειών, οι παππούδες μας ήξεραν να χαίρονται τη ζωή!Ένα ποτηράκι κρασάκι με το φαγητό, λένε από παλιά, είναι γιατρικό!! Εμ!!! Άμα το κρασάκι είναι το συγκεκριμένο, μια φούντωση, μια φλόγα, την έχεις:
Ωστόσο, ο Πάπας Leo XIII, προτίμησε τη σοδειά του Angelo Mariani, κουβαλώντας πάντα ένα μπουκαλάκι και δίνοντας βραβείο στον οινοποιό:
Όμοια, ένα ποτηράκι, την ημέρα, από το επόμενο Νεοϋορκέζικο κρασί σε έκανε ντούρμπο! Για τα παιδιά προτεινόταν μισό ποτηράκι. Πάντα πρωτοπόροι, οι Αμερικάνοι:
Και οι Γερμανοί είχαν πρωτοτυπήσει, εξίσου! Η περηφάνια που είχαν για το Paper weighth που μόνο αυτοί παρήγαγαν, δε λεγόταν:
Είναι να απορείς πώς οι παππούδες θυμούνται και αυτά που θυμούνται!!
Και με αυτούς τους απλούς καθημερινούς τρόπους, ήρθαν οι φαρμακοβιομηχανίες στην ζωή των παππούδων!! Από εκεί και πέρα, η ιστορία, το ξέρετε άλλωστε, συνεχίζεται....με απλούς καθημερινούς τρόπους!!

Κυριακή 1 Αυγούστου 2010

Μα τι θυμήθηκα πάλι .....

Κάποτε υπήρχε πολύ καλή μουσική!!!
Helno, μεγάλη μορφή, και οι Πράσινες Νέγρες (
Les Negresses Vertes) μας έκαναν να χορεύουμε μέχρι το πρωί...

Αναγνώστες

Συνεργάτες